quote:

---

Op 25 januari 2002 0:21 schreef Valorian666 het volgende:
"Ik denk dat jouw eerste poging ook is mislukt doordat je 'te laf' was of er nog niet voor 200% jezelf van kant wilde maken.. Als je namelijk ECHT al zo ver heen bent dat je dood wilt, dan kan je volgens mij zelfs met een botermes nog door je polsen heen komen..."

===========================
Misschien, ik weet het niet. vergeet niet dat ik toen 14 was (kan ook 15 of 13 jaar zijn geweest) en om nou echt je zelfmoord zo goed te plannen...mwah. Het was ook meer een impulsieve reactie: ik pakte het eerste mes dat ik tegenkwam, en toen ik erachterkwam dat t te bot was heb ik maar besloten dat mn tijd nog niet gekomen was. (Onbewust of bewust, who knows...?)
======================================

"Die tweede poging.. tjsa.. je bent waarschijnlijk gewoon gaan hangen?? Dan gebeurt en niet veel.. zeker bij zoiets breeds als een riem niet.. je stikt denk ik wel op den duur.. combinatie van mazzel en 'slecht' uitgevoerde poging denk ik..
Als je jezelf ophangt door van iets vrij hoogs af te springen, met een koord of i.d. om je nek dan ga je vrijwel altijd dood doordat je je nek breekt tussen de 3e en 4e wervel, slechts zelden gebeurt dit niet, dan gaan mensen dood doordat ze stikken.. "

===============================
Klopt, maar er was niks hoogs om vanaf te springen en me aan vast te binden. Hoe helder denk jij na als je op t punt staat je van kant te maken?
===================================

"Dat zwaard.... aarggh... lijkt me een van de ergste oplossingen.. jezelf spiesen.. je zegt niets aan het toeval te willen overlaten toen.. maar het lijkt me dat je hierdoor toch zeer veel pijn lijd, en zelfs nog een kleine kans tot overleven hebt.. bij 'niets aan het toeval overlaten' denk ik meer aan een val van 20 verdiepingen, een (zeer lullig) sprong voor de trein.. "

=========================================

Treinsprong geeft zo'n teringzooi...Bloed en ingewanden overal, en ik vond niet dat de hele wereld hoefde mee te genieten van t feit dat ik ertussenuit kneep.

===================================
"De gemakkelijkste en waarschijnlijk relaxte manier van zelfmoord is nog wel een plastic zak over je hoofd, goed dichttapen.. je valt op den duur gewoon in slaap wegens zuurstofgebrek.. helaas wordt je nooit meer wakker.. bij voorkeur plastic zak, kun je in je laatste levensfase nog simpsons kijken of iets dergelijks...

---

"
=====================================

Dat geloof ik zo, maar ik ben er gewoon "uitgegroeid", als je dat zo kunt zeggen. Ik heb zo lang nagedacht en beslissingen afgewogen, en ik ben tot de conclusie gekomen dat doodgaan op dit moment nog geen prioriteit heeft. Voorlopig blijf ik nog wel effe lekker leven.

[Dit bericht is gewijzigd door Blackjack op 25-01-2002 14:06]

quote:

---

Op 25 januari 2002 11:52 schreef madeline usher het volgende:
Bij ons in België hebben er aan aantal zelfmoord gepleegd binnen een zeer korte termijn...zo zijn er 2 meisjes uit de Lakense Modelwijk uit een flat naar beneden gesprongen en heeft er in Gent een jongen net hetzelfde gedaan,maar dan van het Gravensteen.In Humo staat dus er een heel artikel over wat mensen ertoe aanzet zelfmoord te plegen...de geïnterviewde psychiater zei dat die mensen de vreselijke gedachten in hun hoofd zitten,het zwijgen willen opleggen...m.a.w.hun gevoel uitschakelen

---

Ja en dan laat die ene voor haar vader een ex-vriendje he volgende bericht achter: "Ik hou van jullie." Die zitten zeker voor de rest van hun leven met een trauma.

quote:

---

Op 25 januari 2002 8:24 schreef Dwaallicht het volgende:
Sorry, maar wat is dagtherapie precies (ik ben een complete n00b met dit soort dingen)?

---

Therapie is voor iedereen anders..ligt eraan wat je mankeert...ik moet in individuele therapie bijv. omdat ik nogal aggressief schijn te zijn (veel borderliners hebben last van woedeaanvallen)Maar er is ook groepstherapie zodat je met anderen over je problemen kan praten.Het komt ongeveer neer op je ziekte leren accepteren,er beter mee om leren gaan,jezelf beter leren kennen,en je dag in te vullen( de meeste mensen die ik ken die in dagtherapie zitten werken dus niet) en in therapie sta je onder begeleiding van een pshygiater en /of pshygoloog waar je mee kunt praten en die je (eventueele) medicatie in de gaten houden.Is wel zo prettig

quote:

---

Op 25 januari 2002 14:04 schreef Blackjack het volgende:
"
=====================================

maar ik ben er gewoon "uitgegroeid", als je dat zo kunt zeggen. Ik heb zo lang nagedacht en beslissingen afgewogen, en ik ben tot de conclusie gekomen dat doodgaan op dit moment nog geen prioriteit heeft. Voorlopig blijf ik nog wel effe lekker leven.

---

Dat raakt bij mij een snaar: ik heb nogal last gehad van enorme liefdesverdriet -en aanverwante perikelen- in de pubertijd dat ik ook een paar pogingen heb gedaan: mezelf 's nachts voor een rijdende auto zetten (een maat die ernaast liep graaide me op tijd van de weg) en een aantal keer met het mes bij de pols. Ik kwam tot dezelfde conclusie, zo van: kan altijd nog zelfmoord plegen, dus waarom niet kijken of er nog wat te beleven valt. En ja hoor, dat valt er!

Ze zeggen toch wel eens: "Oog in oog met de dood leer je het leven waarderen"?

[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 25-01-2002 20:37]

Sorry ik zal wel dom zijn maar wat gebeurt er precies als je je polsen opensnijdt dan? Daar heeft iedereen het over ook een vriend van me scheen er laatst mee bezig te zijn geweest, maar ik heb geen idee wat er dan eigenlijk gebeurt met je. Snij je je slagaders kapot ofzo? Kan iemand mij dit even uitleggen..

Polsslagader snijd je dan door...

En dan circuleert je bloed niet meer ofzo? Sorry ik ben geen medicus..

idd: 't sproeit er dan snel uit

Ah ok bedankt

quote:

---

Op 25 januari 2002 23:29 schreef SQT het volgende:
Ah ok bedankt

---

Ga je het nu in praktijk brengen ofzo?

quote:

---

Op 24 januari 2002 22:43 schreef SQT het volgende:
Ik heb een paar uur geleden ook na lopen denken over zelfmoord en het idee dat op elk willekeurig moment er iemand uit mijn vriendengroep zelfmoord zou kunnen plegen (het worden er steeds meer) en daar schrok ik toch best wel van zeker nu mijn beste vriend ook (weer) neigingen dreigt te krijgen waar ik helemaal van schrok. Goddank gaat het (voor zover ik weet) nu wel weer wat beter met iedereen want het leuke is dat als er eentje zoiets heeft van 'ik houd het voor gezien', er een aantal zo mee zouden kunnen gaan, waarna uiteindelijk iedereen pleitte zou kunnen zijn.
Waar is het onbezorgde leven van vroeger toch gebleven vraag ik me soms af; de tijd waarin je lekker op straat speelde met je vriendjes en denken dat het altijd zo zal blijven....
-zucht-
naja we zien wel laten we er in ieder geval van genieten zolang het duurt, daarna zien we vanzelf wel wat er gebeurt..

SQT

en nog iets ik ben nou ook al foto's aan het verzamelen van mijn vriend(inn)en, misschien ook wel een idee voor anderen, of misschien ben ik wel iets te sentimenteel..

---

Ik lees dit nu opeens met hele andere ogen!
Hoe zit dat met jou en die vriendenkring van je waarvan er steeds meer zelfmoord(pogingen) plegen?

[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 25-01-2002 23:35]

Haha nee nu niet voel me eigenlijk wel ok op het moment (op het feit na dan dat ik net bij de basketbaltraining mijn enkelbanden heb verrekt..) en de lente komt er weer aan enzo straks dat betekent in de vakantie op mn luie reet in de Muzentuin (min of meer alternatieve jongerenhangplek) zitten..
Nee ik heb geen concrete plannen gelukkig

Scheelt weer gewetenswroeging....

Maar antwoord eens? Ik heb nog nooit gehoord van zo'n zelf-destructieve vriendenkring!

In die onbezorgde tijd waar je naar terugverlangt: je bedoelt je kinderjeugd neem ik aan?

Sja kijk dat zit zo:
Vorig jaar februari ben ik gaan skateboarden en zo ben ik in aanraking gekomen met alternatieve mensen (die veel cooler waren als de mensen die ik kende), maar veel daarvan hadden zelfmoordneigingen/pogingen achter de rug werd mij op een gegeven moment vertelt door een vriend van me en toen schrok ik daar heel erg van en snapte ook niet hoe dat nou kon, hoe iemand zomaar het leven zou willen opgegeven. Inmiddels ben ik daar (helaas of niet helaas, ik weet het eigenlijk niet) achter gekomen (heb niet echt zo'n zin om dat uit te leggen sorry) en had op een maandag ook echt zoiets van ik heb er echt geen zin meer in (was van tevoren retedepressief voor een hele tijd en heel veel mensen zagen dat er iets met me was enzo). Heb het toen niet gedaan, waarom weet ik niet meer, waarschijnlijk te bang, maar ik heb er wel een heleboel mensen heel veel schrik mee aangejaagd blijkbaar (waarom blijkbaar, dat leg ik zo uit). Zo erg zelfs dat mijn beste vriend dacht dat het door hem kwam, terwijl hij eigenlijk zowat de enige buiten school was die me echt op de been hield. En daarom schrok ik er ook zo van dat hij een tijdje terug ook veel problemen had met zijn vader, zo erg dat het ook niet veel verder had moeten gaan, maar hij had dus ook helemaal nog geen neigingen. Die groep wordt dus steeds groter, en de kans dat als er dus iemand zelfmoord pleegt er iemand meegaat, ook. En als er twee gaan gaat er waarschijnlijk nog wel iemand and so on.. Gelukkig heeft niet iedereen het (mijn ex bijvoorbeeld niet goddank), maar toch het best eng als je daarover gaat nadenken niet?

Nou even waarom ik blijkbaar zei:
Ik vertrouw simpelweg niemand. Gewoon helemaal niemand, mijn ouders niet, mijn vrienden niet mijn broertje niet niemand. Dat komt omdat ik heel erg bang ben dat alles hier op aarde gefaked is. Dat iedereen 'iets' anders is, en ik een soort proefpersoon ofzo weet ik het. Daarom ben ik ook heel erg voorzichtig met dingen over iemand en over mezelf te zeggen, en ook met mensen (of whatever) iets toe te vertrouwen, want stel dat het allemal gespeeld is ofzo. Wat dan? Roland (beste vriend) vindt het een beetje onzin en vindt het ook klote dat ik zo over hem denk (bij hem en nog iemand anders is het wel veel minder, maar toch), en hij zegt mij wel voor 100% te vertrouwen, maar aangezien ik hem weer niet helemaal vertrouw....
Ja ik weet het iets in mijn hoofd klopt niet helemaal ofzo maar ja zo ben ik dan wel weer.. Het is ook heel klote om dit allemaal te ervaren, maar genoeg gelul als je een voorbeeld wil mail ik je dat wel want ik ga nu helemaal offtopic heb ik het idee
Nouja in ieder geval bedankt voor je belangstelling hoop dat het iets duidelijker is geworden en zo niet mail dan maar even (psychocivilian@hotmail.com)

SQT

quote:

---

Op 25 januari 2002 23:41 schreef Mutilator het volgende:

In die onbezorgde tijd waar je naar terugverlangt: je bedoelt je kinderjeugd neem ik aan?

---

Ja inderdaad ja (sorry was even weg) de tijd dat je gezellig politie en boefje (ik wil geen commentaar) speelde op straat of de turtles of verstoppertje ofzo, god wat zou ik daar graag weer een keer naar terug willen, al is het maar voor 1 keer.....

quote:

---

Op 26 januari 2002 0:07 schreef SQT het volgende:
wat zou ik daar graag weer een keer naar terug willen, al is het maar voor 1 keer.....

---

Kan ik mee inkomen: lees de tekst van het nummer 'Symbolic' van DEATH maar eens na: gaat over een terugblik op je kinderjaren; erg mooie tekst.

quote:

---

Op 25 januari 2002 23:51 schreef SQT het volgende:
Ik vertrouw simpelweg niemand. Gewoon helemaal niemand, mijn ouders niet, mijn vrienden niet mijn broertje niet niemand.

Dat komt omdat ik heel erg bang ben dat alles hier op aarde gefaked is. Dat iedereen 'iets' anders is, en ik een soort proefpersoon ofzo weet ik het. Daarom ben ik ook heel erg voorzichtig met dingen over iemand en over mezelf te zeggen, en ook met mensen (of whatever) iets toe te vertrouwen, want stel dat het allemal gespeeld is ofzo.

Ja ik weet het iets in mijn hoofd klopt niet helemaal ofzo maar ja zo ben ik dan wel weer.. Het is ook heel klote om dit allemaal te ervaren,

---

Dit komt op mij over als wat ik mij voor zou stellen bij een vorm van paranoide.
Verder:voor lange tijd depressief zijn kan een lichamelijke ziekte zijn wist je dat?
Ik ken een aantal dames in wiens hoofd een bepaald stofje extra (of een ander stofje juist te weinig) wordt aangemaakt, waardoor je maaaaaaanden depressief kan zijn.
Zij zijn allen in therapie en slikken medicijnen, wat dus helpt. Misschien een tip?

Nee het is geen ziekte, het had echt zijn redenen, die nu af en toe nog terugkomen.
En wat betreft paranoiditeit, dat is het niet. Het is dat ik iedereen wel wil vertrouwen, maar het niet doe, omdat ik denk dat ik iets anders ben. Dit klinkt heel weird maar het is ook heel moeilijk uit te leggen zo over een forum. Zodra ik iets duidelijkers weet zeg ik het wel, maar paranoide is toch echt iets anders.

quote:

---

Op 25 januari 2002 23:51 schreef SQT het volgende:
Nou even waarom ik blijkbaar zei:
Ik vertrouw simpelweg niemand. Gewoon helemaal niemand, mijn ouders niet, mijn vrienden niet mijn broertje niet niemand. Dat komt omdat ik heel erg bang ben dat alles hier op aarde gefaked is. Dat iedereen 'iets' anders is, en ik een soort proefpersoon ofzo weet ik het. Daarom ben ik ook heel erg voorzichtig met dingen over iemand en over mezelf te zeggen, en ook met mensen (of whatever) iets toe te vertrouwen, want stel dat het allemal gespeeld is ofzo.
SQT

---

Wat bedoel je precies met: dat alles op aarde hier gefaket is en dat je een proefpersoon bent? Klinkt me namelijk bekend in de oren.

Als je wilt, kun je me ook gewoon mailen (staat bij mn profiel)

Ik heb zelf een deel zelfmoordpogingen achter de rug, en heb verscheidene mensen in mijn omgeving daaraan verloren.

Het is moeilijk te oordelen ofdat zelfmoord nu kan of niet.
Je moet de situatie individueel bepalen, en de draagkracht van het individu incalculeren vind 'k.

Gelukkig voel ik mij niet dat mijn pogingen mislukten, doch ongelukkig ben ik er ook niet over.. het is een contradictisch gevoel.

Inderdaad veroorzaakt men veel leed, maar op zulke momenten ben je "te ver weg" om daarover na te denken....

Zelfmoord is een goede zaak. Het nadeel is echter wel dat er veel te weinig mensen zijn die zelfmoord plegen, maar gelukkig bestaat er ook nog iets zoals oorlog. Dit is mijn visie op zelfmoord. Het zal mij verder worst wezen of iemand dit als stoer, dwaas, zielig of geweldig betiteld. Dood aan de mens!

- zucht -

Nog zo'n eikel......


Ow en Blackjack je hebt mail.

[Dit bericht is gewijzigd door SQT op 26-01-2002 15:47]

SQT en Mutilator,ik ben zwaar onder de indruk van jullie verhalen...

Ik wens jullie veel moed en sterkte toe
(big hug)

Kan misschien ook het mijne vertellen...

Heb een paar keer op het punt gestaan om mijn leven stop te zetten,gewoon omdat ik geen uitweg meer zag.Zo heb ik eens met een vleesmes in mijn handen gestaan,me bewusteloos gedronken en in het dakvenster gestaan...en toen zei er iets in me dat ik het niet mocht doen,dat het dat allemaal niet waard was...

Heb er achteraf met een jongen(ex)over gepraat en die was erg geschokt...hij vroeg me : noem me alle mensen op die echt van je houden.Ik dacht diep na en begon enkele namen te noemen.'Ga door,zei hij toen ik stilviel.'Toen barstte hij in tranen uit-owww(huilt)

M U heel veel sterkte ermee....

quote:

---

Op 26 januari 2002 20:41 schreef madeline usher het volgende:
SQT en Mutilator,ik ben zwaar onder de indruk van jullie verhalen...

Ik wens jullie veel moed en sterkte toe
(big hug)
---------------------------------------------
Dank je voor je sympathie! Hoewel liefdesverdriet er altijd wel flink zal inslaan, is dat geen aanleiding meer voor zelfmoord.
---------------------------------------------
Heb er achteraf met een jongen(ex)over gepraat en die was erg geschokt...hij vroeg me : noem me alle mensen op die echt van je houden.Ik dacht diep na en begon enkele namen te noemen.'Ga door,zei hij toen ik stilviel.'Toen barstte hij in tranen uit-owww(huilt)

---

Is de herinnering aan dat dramatische moment nog steeds erg (of nu) levendig?

Anyway: Sterkte! *hug* &

[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 27-01-2002 6:49]