quote:
Op 22 augustus 2006 16:23 schreef Kramy het volgende:
Hehe, het valt me gewoon nogal op.. Ik vind iemand een 'pauper' noemen omdat die een andere mening heeft dan jou om wat muziek nu echt waard is ook nogal een persoonlijk aanval, dus in dat geval was jij al veel eerder pwned..
Ik ben een pauper. Ik download muziek, omdat het MAG, het is LEGAAL. Maar jouw redenering waarom je muziek gratis zou mogen hebben is wel enorm gay.
Laten we stellen dat muziek een uiting van kunst is. Kunst is immers een emotionele uiting waar je verder niets aan hebt. Ik neem aan dat je het daar mee eens bent.
Volgens jou is het uiten van kunst dus puur en alleen aan hobbyisten weggelegd, immers, je hebt NIETS aan kunst. In dat geval zou de wereld een stuk soberder worden, immers het maken van kunst is alleen weggelegd aan hobbyisten en hobbyisten kunnen niet fulltime hun hobby uitoefenen. Er zal dus minder wil zijn om kunst te maken, immers men zal een andere baan moeten hebben om zichzelf te onderhouden ipv zichzelf onderhouden met het maken van kunst en verkopen ervan. Kunst zal dus minder professioneel worden, immers men heeft niet meer zoveel tijd om kunst te maken en kunst leren te maken (een muzikant zal moeten oefenen, voordat hij goede muziek kan maken). Er zal minder kunst zijn, immers minder kunstenaars die minder tijd in het maken van kunst stoppen = minder kunst. Oftewel, jouw scenario leidt tot weinig muziek en ook nog eens pauper muziek. Niet echt gewenst, wel?
Jij luistert muziek. Waarom? Omdat je daar behoefte aan hebt. Men kan behoefte hebben aan fysieke functionaliteit, maar ook aan emotionele functionaliteit. Beiden zijn het behoeften die ze middels de inzet van een ander kunnen bevredigen.
Vroeger, ten tijde van de natuurwet, pakte mensen wat ze wilden hebben. Als ze voedsel wilden hebben, pakten ze dat. Als ze een kledingstuk dat aan een ander behoorde wilden hebben, pakten ze dat, als ze sterker waren dan die ander. Men pakte waar men behoefte aan had.
Soms had de een behoefte aan iets wat de ander had, terwijl de ander het had en er niet eens per se de behoefte aan had. De ander was sterker en degene die behoefte had aan wat de ander had, kon het niet van hem afpakken. Het object van behoefte bleef in bezit van degene die er geen behoefte aan had, maar het wel hield.
Nadat wij in het verleden van de natuurwet zijn afgestapt (het recht van de sterkste middels geweld) is er een hoop veranderd. Mensen hebben nog steeds behoefte aan bepaalde zaken. Nu pakte men het echter niet meer met geweld van een ander af, maar werd er een nieuw systeem ingesteld; het ruilssysteem. De een had behoefte aan iets wat de ander had en de ander had behoefte aan iets wat de een had. Men ruilde met elkaar. Zo kon men een schaap ruilen tegen een bepaalde vorm van vakmanschap, bv. timmeren, zagen, hakken, maar ook tegen kunst. Want ook kunst is een behoefte van mensen.
Omdat behoeften niet altijd van even grote waarde worden beschouwd door mensen, was er een universeler ruilmiddel nodig; geld. Men ging geld betalen voor behoeftes. Behoefte aan voedsel, behoefte aan onderdak, behoefte aan kunst. Voor alle behoeftes betaalde men.
De situatie is nu nog steeds zo, de een heeft behoefte, de ander kan die behoefte bevredigen. Er wordt dus, volgens het universele systeem, nog steeds geruild en dat wordt gedaan middels geld. JIJ hebt behoefte aan muziek, een ander maakt die muziek. Zoals altijd is geweest zul jij dus ruilen/betalen voor je behoefte, en zal die ander jouw die behoefte verschaffen. Als de ander niets in ruil wil voor zijn inzet, dat mag dat. Zoniet, dan zul jij dus betalen voor de muziek die een ander maakt, als de ander zijn inzet alleen wil ruilen tegen geld. Zo heeft de maatschappij altijd gewerkt, zo werkt de maatschappij nu nog steeds. Live with it.
En ik zal pauper blijven door, zolang het nog legaal is, muziek te downloaden.