Pillen kunnen ook niet zonder praten hoor


En in plaats van sporten zou je volgens mij ook gewoon eten kunnen zetten, maarja daar zitten weer andere deprimerende bijeffecten aan hehe.

heel simpel: een gezonde geest in een gezond lichaam. Works like a charm

en als je er 3 keer over wrijft komt de gest eruit en mag je een wens doen

quote:

---

Op 17 augustus 2009 11:13 schreef ElitE het volgende:
Pillen kunnen ook niet zonder praten hoor

---

Toen ik "binnen" kwam na mijn eerste poging werd er niet gepraat. Ik kreeg pillen and that was that. Na 3 weken uit mijn neus vreten zelf om een gesprek met de psych gevraagd.

Verschilt natuurlijk compleet per kliniek. Ik ben over degene waar ik ben geweest dan ook totaal niet te spreken.

[Dit bericht is gewijzigd door Slechtheid op 17-08-2009 11:29]

sowieso kunnen zelf als valium enzo nog averechts/niet werken. Zonder gesprek is kun je alleen al moeilijk kiezen welke medicatie lijkt me. En een beetje de ernst van de situatie inschatten is ook wel handig.

Als ik het me goed herinner geven ze je gewoon 1 pil van alle soorten. Meteen bij binnekomst, uit elke categorie 1 [schizofrenie, depressie, psychose en iets waar je heel [héél] rustig van wordt. Ik was zo fakking stoned van die pillen dat ik 1 uur na het opstaan aan de eettafel in slaap viel.
Het meeste gepraat heb ik eigenlijk op het politiebureau, met de agenten die me opgepikt hebben.

Eigenlijk compleet offtopik maar ok.

cholera, ik denk dat ze dit soort dingen nu niet meer doen. Trouwens de politie schakelt in dit soort gevallen meestal toch ook een psycholoog in?

of hebben ze gewoon gelijk naar gesloten geplaatst? dan vinden ze dat ook niet echt meer nodig denik.

[Dit bericht is gewijzigd door ElitE op 17-08-2009 11:41]

Er is een crisisteam. Waaruit dat precies bestaat weet ik niet meer maar in elk geval een SPV-er [Sociaal Psychisch Verpleegkunde], een psycholoog óf psychiater, en wat mensen van de kliniek [in mijn geval dan]. Die liggen allemaal te maffen tot de pieper gaat. Kan je ook zelf bellen trouwens, het crisisteam, maar om een of andere reden nemen ze de zaak serieuzer als iemand namens je belt.

Ik heb die betreffende nacht een SPV-er gesproken, en een psycholoog/psychiater, ik weet het niet meer, gezien [idd, niet gesproken]. Ik heb zijn/haar vragen wel beantwoord maar het leek erop dat dat puur een middel was om me te *peilen*.

Ja toen onder begeleiding naar de kliniek, die pillen ingenomen, een peuk gerookt en gaan slapen.

Edit: ja meteen gesloten.

[Dit bericht is gewijzigd door Slechtheid op 17-08-2009 11:47]

Maar dat is dan de omgekeerde weg dan er in het nieuwsbericht stond of vergis me? Daar werd uitgegaan van suicidepogingen door het slikken van pillen en bij jou als ik het goed lees werd je mik vol pillen gestopt na een poging, toch?

En dan kan ik het me ergens indenken dat er direct naar zware middelen als gesloten opname gegrepen wordt. De situatie die ik schetste zit daar dan nog enkele gradaties voor...

quote:

---

Op 17 augustus 2009 11:53 schreef Judge M. het volgende:
Maar dat is dan de omgekeerde weg dan er in het nieuwsbericht stond of vergis me? Daar werd uitgegaan van suicidepogingen door het slikken van pillen en bij jou als ik het goed lees werd je mik vol pillen gestopt na een poging, toch?

---

Yeah.

quote:

---

En dan kan ik het me ergens indenken dat er direct naar zware middelen als gesloten opname gegrepen wordt. De situatie die ik schetste zit daar dan nog enkele gradaties voor...

---

Ja ik was het er toen ook mee eens hoor.
Er kwam gelukking geen *actie* bij voor, alles vrijwillig. <-- maar dan niet letterlijk.

quote:

---

Op 17 augustus 2009 9:43 schreef ZelThoR het volgende:
Uhm, wat? Ik wist dat het vervelend spul was, maar dit?

---

Het is ergens ook wel prettig, maar het heeft nog wel meer bijwerkingen en mindere uitwerkingen.
Ergens denk ik er wel aan om er me te stoppen, medicijnen that is, maar ik weet ook hoe het zonder is en dat is ook niets.

Ook wel eens suicidale gedachten gehad, geen idee of dat een dwanggedachte zou zijn of echt suicideneigingen. Al heeft de psychiater al een tijd terug vastgesteld dat ik niet suicidaal ben.

Waar ik wel slecht tegen kan de laatste tijd is dat gezoen en geknuffel in het openbaar.
Afgelopen zondag op het station nog, een stelletje dat flink gaat lopen kleffen op het perron. Het irriteert me mateloos, doe dat lekker thuis.
Of zoals gisteren nog, van die meiden van de klimvereniging die een beetje er elkaar gaan staan omhelzen voor no apparent reason. Bah.

Zal wel komen omdat ik het zelf mis om een vriendin te hebben. Bah.

Dat zit volgens mij nog wat dieper dan dat. Vriendin heb je in dat geval ter compensatie van iets anders wat je tekort komt/gekomen bent..

Misschien.

Misschien ook wat je mist aan/met een vriendin, genegenheid.

quote:

---

Op 20 augustus 2009 0:28 schreef Nimbus het volgende:
Ook wel eens suicidale gedachten gehad, geen idee of dat een dwanggedachte zou zijn of echt suicideneigingen. Al heeft de psychiater al een tijd terug vastgesteld dat ik niet suicidaal ben.

---

dat bepaalt een psychiater voor je

Toen ik daar kwam was dat wat ze zeiden. Op een vraag van mijn moeder die zich enigzins zorgen maakte.

ah okee, maar het lijkt me dat je daar zelf toch ook wel een aardig beeld van hebt?

Ik wel, maar ik had het idee dat mijn morder het ook graag bevestigd had.

quote:

---

Op 17 augustus 2009 11:22 schreef ElitE het volgende:
en als je er 3 keer over wrijft komt de gest eruit en mag je een wens doen

---

Als ik er 3 keer over wrijf komt er heel wat anders uit...

3 keer? Arme hell_awaits!

quote:

---

Op 20 augustus 2009 0:28 schreef Nimbus het volgende:
Het is ergens ook wel prettig, maar het heeft nog wel meer bijwerkingen en mindere uitwerkingen.
Ergens denk ik er wel aan om er me te stoppen, medicijnen that is, maar ik weet ook hoe het zonder is en dat is ook niets.

---

Hmm, ja; dat lijkt me ook erg lastig. Kiezen uit twee kwaden... Zijn er geen andere medicijnen die je nog zou kunnen proberen of is alles gewoon kut? Of een strikt chocolade-dieet?

quote:

---

Ook wel eens suicidale gedachten gehad, geen idee of dat een dwanggedachte zou zijn of echt suicideneigingen. Al heeft de psychiater al een tijd terug vastgesteld dat ik niet suicidaal ben.

---

Betekent dat dan dat het door de medicijnen zou komen?

quote:

---

Op 20 augustus 2009 9:09 schreef ZelThoR het volgende:
Hmm, ja; dat lijkt me ook erg lastig. Kiezen uit twee kwaden... Zijn er geen andere medicijnen die je nog zou kunnen proberen of is alles gewoon kut? Of een strikt chocolade-dieet?

---

Heb al wat in de medicijnen gevarieerd, deze zijn misschien wel het beste. Maar steeds veranderen lijkt me ook niet het beste.

quote:

---

Betekent dat dan dat het door de medicijnen zou komen?

---

Die had ik voor de medicijnen ook wel eens. Weet niet of dat mij suicidaal maakt. Heb geen behoefte het uit te voeren, mar soms komen de gedachten wel in me op.

quote:

---

Op 20 augustus 2009 9:31 schreef Nimbus het volgende:
Heb al wat in de medicijnen gevarieerd, deze zijn misschien wel het beste. Maar steeds veranderen lijkt me ook niet het beste.

---

Dat lijkt me ook niet, nee!

quote:

---

Die had ik voor de medicijnen ook wel eens. Weet niet of dat mij suicidaal maakt. Heb geen behoefte het uit te voeren, mar soms komen de gedachten wel in me op.

---

Zonder het te willen bagatelliseren; ik denk dat iedereen dat weleens heeft.

idd alsof het allemaal zo logisch is of je leeft.

Dat is volgens mij heel normaal, af en toe die gedachte (ik denk er op het station weleens dat je makkelijk voor een trein kan springen; wil niet zeggen dat ik het wil doen of dat ik suïcidaal ben).