bedoeld of onbedoeld grappig!

IK BEDOELT

Binnenkort toch proberen die afspraken eens door te zetten. Na mijn intake met school-psych, waar ik toch uitsluitend positief over was, nooit meer iets van me laten horen. Typisch weer.
Ondertussen na enkele schooltesten en internet-testen + gesprekken met enkele ADD'ers, toch wel erg duidelijke richting van dat symptoom. Ik ben benieuwd of ik het dit keer wel doorzet.


[Dit bericht is gewijzigd door Silence op 01-11-2010 1:17]

Wie niet? Als je echt problemen hebt met concentratie zou ik ook maar eens wat minder vaak te internetten enzo. Zoiets als veel internet maakt je echt tot ADHDer of ADDer.

quote:

---

Op 1 november 2010 9:59 schreef ElitE het volgende:
Wie niet? Als je echt problemen hebt met concentratie zou ik ook maar eens wat minder vaak te internetten enzo. Zoiets als veel internet maakt je echt tot ADHDer of ADDer.

---

Zegt ie nou.

en terecht.

Vind je?

Ik heb hartstikke veel ADHD-ers (erkende) in de klas die prima met een computer en internet om kunnen gaan.

Ja hoor, dat gelul is allemaal leuk en aardig maar uiteindelijk zul je toch zelf je eigen gedrag moeten veranderen.

Aan de zelf.

quote:

---

Op 1 november 2010 9:59 schreef ElitE het volgende:
Wie niet? Als je echt problemen hebt met concentratie zou ik ook maar eens wat minder vaak te internetten enzo. Zoiets als veel internet maakt je echt tot ADHDer of ADDer.

---

Ja, dat is ook wel weer zo. Maar naast de concentratie ligt het ook bij alle andere symptonen die er bij gepaard gaan. Ik ben ook wel benieuwd wat er uit zou komen, en wat voor effect iets als ritalin zou maken. Merk ik dat echt? Maar goed, we zien wel.

quote:

---

Op 1 november 2010 10:14 schreef rotor het volgende:
Ja hoor, dat gelul is allemaal leuk en aardig maar uiteindelijk zul je toch zelf je eigen gedrag moeten veranderen.

---

Diagnose kan je wel helpen bewust te worden van het gedrag. Het zijn uiteindelijk grotendeels gewoontes natuurlijk.

quote:

---

Op 1 november 2010 11:02 schreef Silence het volgende:
Ja, dat is ook wel weer zo. Maar naast de concentratie ligt het ook bij alle andere symptonen die er bij gepaard gaan. Ik ben ook wel benieuwd wat er uit zou komen, en wat voor effect iets als ritalin zou maken. Merk ik dat echt? Maar goed, we zien wel.

---

Dat zou ik dan weer niet doen. Ik heb zelf behoorlijk wat kenmerken van ADD, kan me slecht concentreren en ben gauw afgeleid enzo. Door het leven zo veel mogelijk voor mezelf te structureren m.b.v. hulpmiddelen als een kalender, een agenda en vooral door ook rustmomenten in te bouwen gaat het best goed. Maar medicatie is echt rotzooi vaak in het geval van dit soort stoornissen, dat moet echt een allerlaatste redmiddel zijn voor de ergste gevallen lijkt me.
Op school ondervond ik ook veel hinder van mijn gedrag. Ik heb nu veiligheid ingebouwd door met mijn coach geregeld planningen te maken voor mijn werk en schoolopdrachten, anders zie ik door de bomen het bos niet meer. Door je leven beter te structureren en organiseren kan je al heel veel voor zijn.

Medicatie is echt het laatste wat je zou moeten proberen lijkt me. Ken ook gevallen waar het helemaal verkeerd ging daarmee. Persoonlijkheid afgevlakt, weinig output op de wereld, en gefixeerd op 1 ding. Neuh, dat is toch niet prettig. Was Concerta overigens.

Ik ben sowieso meer van het 'zelf proberen' (als in, zonder hulpmiddelen als medicatie). Eerst maar eens zien wat ik er zelf van bak, structureel medicijnen slikken zou ik alleen in een noodsituatie doen. Denk ik.

[Dit bericht is gewijzigd door Silence op 01-11-2010 11:21]

quote:

---

Op 1 november 2010 11:02 schreef Silence het volgende:
Ja, dat is ook wel weer zo. Maar naast de concentratie ligt het ook bij alle andere symptonen die er bij gepaard gaan. Ik ben ook wel benieuwd wat er uit zou komen, en wat voor effect iets als ritalin zou maken. Merk ik dat echt? Maar goed, we zien wel.

---

Denk jij nu al na over eventuele medicatie? Je hebt nog geen diagnose toch? Ik vind herkenning in beschrijvingen van klachten wel vaag. In heel veel zit wel herkenning, maar betekend dit dan direct dat je dan ook daadwerkelijk het stempeltje moet hebben?

edit: Net je post gelezen betreft medicatie.

Maar Silence, zijn jouw klachten dusdanig belemmerend voor je dat je niet meer goed kunt functioneren of is het meer een ongemak waar je wat aan doen wilt?

[Dit bericht is gewijzigd door MMayo op 01-11-2010 11:23]

Nee, ik denk niet aan structureel medicatie nemen. Wel lijkt het me interessant te zien of en zo ja, wat voor effect dat op me heeft. Is dat zo gek?

Edit voor Mayo's edit: Ik merk dat ik er steeds meer last van ondervind. Ik heb het altijd weggeschreven als 'zo ben ik'. Maar het lijkt steeds sterker te worden, naarmate ik dingen wil voltooien die voor mij van een groter belang zijn (zoals mijn studie).

Ik zou overigens vooral geïnteresseerd zijn in tips voor bepaalde trekjes. Is er een manier hoe je daar het best mee om kunt gaan? Medicijnen, of intense begeleiding hoef ik zeker niet. Als het al ADD is, misschien is wel een of ander leuk stempeltje. Of gewoon niks.

[Dit bericht is gewijzigd door Silence op 01-11-2010 11:27]

quote:

---

Op 1 november 2010 11:19 schreef MR. N het volgende:
Medicatie is echt het laatste wat je zou moeten proberen lijkt me. Ken ook gevallen waar het helemaal verkeerd ging daarmee. Persoonlijkheid afgevlakt, weinig output op de wereld, en gefixeerd op 1 ding. Neuh, dat is toch niet prettig. Was Concerta overigens.

---

Ik heb op mijn vorige werk wel meegemaakt dat mensen zogenaamd een ADHD-diagnose hadden of een autisme-spectrum-diagnose, gedragsonderdrukkende medicatie kregen en daardoor zo in zichzelf gekeerd raakten dat ze een depressie kregen. Bij één ging het zelfs zo ver dat hij door medicatie in een psychose belandde. Troep is het. En van de doktoren die het allemaal voorschrijven heb ik ook niet zo'n hoge pet op.

quote:

---

Op 1 november 2010 11:23 schreef Silence het volgende:
Nee, ik denk niet aan structureel medicatie nemen. Wel lijkt het me interessant te zien of en zo ja, wat voor effect dat op me heeft. Is dat zo gek?

---

Ja, ik vind dat wel gek. Experimenteren met je eigen gezondheid middels medicatie, ik vind medicatie in sommige zaken heel noodzakelijk maar vind wel dat men alert moet blijven om de consequenties van medicatiegebruik.

Maar ik begrijp de nieuwsgierigheid ergens ook weer wel.

Ik begrijp de nieuwsgierigheid naar andere drugs ook goed. Maar of het verstandig is?

Afgelopen week het eerste gesrek met de psycoloog gehad. ( mbt de burnout) In eerste instantie vond ik het nogal matig. Vooral veel shit doen, lijstjes, dagtoutine en dergelijk. Word al gestrest als ik er aan denk.

Het vervelende is dat ik rationeel kan verklaren waar het vandaan komt. Waarom moet ik nu een heel traject aflopen?

[Dit bericht is gewijzigd door BVT op 01-11-2010 11:28]

quote:

---

Op 1 november 2010 11:23 schreef bastianus het volgende:
Ik heb op mijn vorige werk wel meegemaakt dat mensen zogenaamd een ADHD-diagnose hadden of een autisme-spectrum-diagnose, gedragsonderdrukkende medicatie kregen en daardoor zo in zichzelf gekeerd raakten dat ze een depressie kregen. Bij één ging het zelfs zo ver dat hij door medicatie in een psychose belandde. Troep is het. En van de doktoren die het allemaal voorschrijven heb ik ook niet zo'n hoge pet op.

---

Heel herkenbaar ja, die depressie die erop volgt. Ook meegemaakt bij een kameraad.

@ Silence, is niet gek hoor, maar ik waarschuw alleen maar dat het ook keerzijdes kan hebben.

Ik was / ben ook druk, snel afgeleid, chaoot, vroeger ronduit agressief. Maar door jezelf te leren kennen kan je ook met jezelf leven. Je moet jezelf accepteren inclusief de mindere dingen. Dat heeft mij erg geholpen in ieder geval.

Ik zeg daarmee overigens niet dat wat mij hielp iedereen zou helpen, iedereen is anders....

Goed, die edit had ik net zo goed als nieuwe post kunnen plaatsen.

Ergens vind ik het apart dat er zoveel mensen een stempeltje zoeken. Kan een mens niet gewoon een beetje gek of apart zijn zonder stempeltje? Wat als je nou gewoon een iets anders denkend en werkend mens bent? Ben je dan psychisch niet in orde? En wil je als mens zijnde wel een kuddedier zijn, als in hetzelfde denken/doen en reageren op situaties? Maakt dat het leven dan niet ontzettend saai en eentonig en wordt men daardoor niet ongelukkig? Of zoekt men juist die voorspelbaarheid, de herhaling en structuur in het leven?

quote:

---

Op 1 november 2010 11:28 schreef Silence het volgende:
Goed, die edit had ik net zo goed als nieuwe post kunnen plaatsen.

---

Lekker langs elkaar heen posten haha.