:guinness:

quote:

---

Op 22 juni 2011 0:30 schreef Kvelgeest het volgende:

Wederom: grapjas.
Jij legt in deze discussie echt niet beter of helderder uit wat jij goed vind aan dat album dan dat ik aangeef wat er mis mee is. Volgens mij lees jij ook helemaal niet goed wat ik typ. Best hoor, maar kom dan niet nog met zo´n halfbakken reactie.

---

Whatever dude.

quote:

---

Het enige wat jij inhoudelijk hebt aangestipt is dat er veel werk zit in het symfonische gedeelte van de plaat. Ik heb al lang toegegeven dat dat, op het eerste gehoor, inderdaad ´knap´ en technisch goed klinkt en dat het album een schone productie nodig heeft om de details uit te laten komen.

---

Nee Kwelgeest, ik heb ook aangegeven waarom dat "vele werk" de muziek een daadwerkelijke meerwaarde geeft: omdat de arrangeur in kwestie zijn kennis van de mogelijkheden op ieder instrument niet achterwege heeft gelaten, met als doel het orkest zo kleurrijk mogelijk voor de dag te laten komen. En wat mij betreft is hij daar meer dan uitstekend in geslaagd. Dat de bandleden daarnaast niet de meest heftige, vette, flitsende metal uit hun vingers toveren die je je maar kunt voorstellen is puur een kwestie van balans tussen beide partijen. Orkest een beetje meer, dan band een stapje terug. En omgekeerd: tijdens de band-momenten bindt het orkest een beetje in. Maar met twee van zulke krachtige "instrumenten" (band en orkest dus) moet je niet allebei tegelijkertijd alles uit de kast willen trekken. Als band en orkest met elkaar de strijd aan zouden gaan zou het einde zoek zijn. Dan krijg je een soort symfonische Dillinger Escape Plan tot de derde macht.

quote:

---

Jij vraagt aan mij waarom ik Dimmu Borgir ´homo´s´ vind. Nou dat geef ik gewoon aan. De muziek mist grimmigheid, agressie, draait compleet het symfonische gedeelte dat van detail naar detail rent, waarschijnlijk omdat het eigenlijk nogal dunnetjes is, niets te bieden heeft.De, rest van de, band heeft instrumentaal niets meer in de melk te brokkelen.

---

Zeg het maar als ik het mis heb, maar blijkbaar zie jij het symfonische gedeelte dus als aanvulling op de metal. En daar ga je de fout in, want het is op dit album geen aanvulling (meer): band en orkest zijn verworden tot twee gelijkwaardige elementen, die om beurten de ruimte krijgen om zichzelf te manifesteren. Als je het jammer vindt dat Dimmu niet vet tekeer gaat: zie mijn bovenstaande verhaal over balans. En als je denkt dat het orkest hier de overhand heeft: check anders even iets van Mahler, Stravinsky of Scriabin (to name a few), dan weet je hoe het klinkt als een orkest écht alle registers opentrekt.

quote:

---

Daarnaast blijft de band aan een oud ´duister´ en ´extreem´ imago kleven terwijl de muziek dat stadium al lang gepasseerd is. Het is lief, het is te theatraal.

---

Sweetness, wat mij betreft gaat deze discussie over de muziek, en niet over het imago. Dat haal jij er wel steeds bij, en natuurlijk moet ik ook lachen om de Aleister Crowley-kostuums die ze nu aanhebben, maar dat interesseert me dus echt geen ruk zodra ik gewoon de CD op heb staan.

quote:

---

Op 22 juni 2011 11:51 schreef Nyghtslave het volgende:

Wat mij lijkt (let op, ik zeg lijkt) is dat het niet volledig begrepen wordt qua opzet. De opbouw van deze nummers is zwaar geent op klassieke muziek, wat dus vaak overkomt als 'van de hak op de tak' en 'tierlantijntjes'.
In mijn persoonlijke beleving geeft dit juist heel veel diepgang en blijft het op deze manier hel interessant om naar te luisteren, maar het heeft vaak wat begrip nodig.

Verder, nogmaals, het blijft muziek en ook dat moet je smaak zijn

---

Voila.

[Dit bericht is gewijzigd door Hexegot op 22-06-2011 14:54]

Helemaal mee eens! En Hexegot, besteed niet al te veel tijd aan kwelgeest, hij zeikt alleen maar om te zeiken, zo zit die gast nu eenmaal in elkaar. Zoals je al aangaf luisterd hij niet echt naar de muziek maar heeft hij het te druk het imago steeds belachelijk te maken

quote:

---

Op 22 juni 2011 14:53 schreef Hub de Gallier het volgende:

Helemaal mee eens! En Hexegot, besteed niet al te veel tijd aan kwelgeest, hij zeikt alleen maar om te zeiken, zo zit die gast nu eenmaal in elkaar. Zoals je al aangaf luisterd hij niet echt naar de muziek maar heeft hij het te druk het imago steeds belachelijk te maken

---

Maar het is zo leuk.

Hahaha, dan ga zo door

quote:

---

Op 22 juni 2011 14:49 schreef Hexegot het volgende:
Whatever dude.

Nee Kwelgeest, ik heb ook aangegeven waarom dat "vele werk" de muziek een daadwerkelijke meerwaarde geeft: omdat de arrangeur in kwestie zijn kennis van de mogelijkheden op ieder instrument niet achterwege heeft gelaten, met als doel het orkest zo kleurrijk mogelijk voor de dag te laten komen. En wat mij betreft is hij daar meer dan uitstekend in geslaagd. Dat de bandleden daarnaast niet de meest heftige, vette, flitsende metal uit hun vingers toveren die je je maar kunt voorstellen is puur een kwestie van balans tussen beide partijen. Orkest een beetje meer, dan band een stapje terug. En omgekeerd: tijdens de band-momenten bindt het orkest een beetje in. Maar met twee van zulke krachtige "instrumenten" (band en orkest dus) moet je niet allebei tegelijkertijd alles uit de kast willen trekken. Als band en orkest met elkaar de strijd aan zouden gaan zou het einde zoek zijn. Dan krijg je een soort symfonische Dillinger Escape Plan tot de derde macht.

Zeg het maar als ik het mis heb, maar blijkbaar zie jij het symfonische gedeelte dus als aanvulling op de metal. En daar ga je de fout in, want het is op dit album geen aanvulling (meer): band en orkest zijn verworden tot twee gelijkwaardige elementen, die om beurten de ruimte krijgen om zichzelf te manifesteren. Als je het jammer vindt dat Dimmu niet vet tekeer gaat: zie mijn bovenstaande verhaal over balans. En als je denkt dat het orkest hier de overhand heeft: check anders even iets van Mahler, Stravinsky of Scriabin (to name a few), dan weet je hoe het klinkt als een orkest écht alle registers opentrekt.

---

Jij leest echt wat je wil lezen, heh?

quote:

---

Op 20 juni 2011 22:34 schreef Kvelgeest het volgende:
Op zich vind ik niet per definitie theatrale muziek klote.

---

quote:

---

Op 21 juni 2011 13:48 schreef Kvelgeest het volgende:
Er bestaat namelijk ook wel leuke en niet homfiele symfonische muziek.

---

Prachtig hoe Nyghtslave en jij opeens denken het wiel in deze duscussie uitgevonden te hebben en lekker pretentieus naar klassieke muziek gaan wijzen.
Nee, echt, symfonieën en opra zijn mij onbekend.

:')

Mijn punt is dat Dimmu blijft vastklampen aan hun metalimago en -verleden terwijl ze eigenlijk een symfonische schijf afleveren. Balans? Ik hoor geen balans in die schijf. Ik hoor 'symfonische', jaja, kitsch, waar achter een metalband er lullig bijhangt. Oftewel eerder de metal als aanvulling op de symfo dan andersom.
En natuurlijk kan je geen drukke symfo en blastende metal tegelijk op de voorgrond monteren, dan krijg je een onluisterbare kakofonie (voor zover deze schijf dat nog niet is).
Als je zo graag zoetsappige, kitscherige symfo goth wilt maken, best, maar blijf dan niet zo angstvallig nog aan je 'extreme' verleden kleven. Beetje een genante parodie aan het worden zo, dat Dimmu Borgir.

quote:

---

Sweetness, wat mij betreft gaat deze discussie over de muziek, en niet over het imago. Dat haal jij er wel steeds bij, en natuurlijk moet ik ook lachen om de Aleister Crowley-kostuums die ze nu aanhebben, maar dat interesseert me dus echt geen ruk zodra ik gewoon de CD op heb staan.

---

Ik heb het van begin af aan over Dimmu Borgir als totaal plaatje. Daar reageer jij op. Moet je niet gaan huilen als ik gewoon bij mijn stelling blijf en niet slechts op een gedeelte van dat plaatje inga.

Pas maar op, ze rammen je helemaal in elkaar!!1

Tja, dat dat niet homo-erotisch is... Net als een Dark Funeral of Urgehal trouwens.

quote:

---

Op 22 juni 2011 15:11 schreef Kvelgeest het volgende:

Jij leest echt wat je wil lezen, heh?

Prachtig hoe Nyghtslave en jij opeens denken het wiel in deze duscussie uitgevonden te hebben en lekker pretentieus naar klassieke muziek gaan wijzen.

---

Niks pretentieus. In een discussie als deze is dat niet meer dan logisch.

quote:

---

Nee, echt, symfonieën en opra zijn mij onbekend.

:')

Mijn punt is dat Dimmu blijft vastklampen aan hun metalimago en -verleden terwijl ze eigenlijk een symfonische schijf afleveren. Balans? Ik hoor geen balans in die schijf. Ik hoor 'symfonische', jaja, kitsch, waar achter een metalband er lullig bijhangt. Oftewel eerder de metal als aanvulling op de symfo dan andersom.

---

Het is maar wat je gewend bent om te luisteren. Maar kijk even naar het totale album: de band treedt nog steeds vaker op de voorgrond dan het orkest. Daarbij vergt een hoop muziek serieus tijd om "verhapstukt" te worden, zelfs als het door een en dezelfde artiest gemaakt is. Nyghtslave noemt het "begrip", en dat klopt wel: het is een leerproces. Léren luisteren. Om maar even te refereren aan mijn quote van Marcus Miller een paar pagina's geleden: een taal moet je ook leren spreken. Daarom nogmaals:

quote:

---

Op 21 juni 2011 13:31 schreef Hexegot het volgende:

Laat je oren uitspuiten man.

---

quote:

---

[...] blijf [..] niet zo angstvallig nog aan je 'extreme' verleden kleven. Beetje een genante parodie aan het worden zo, dat Dimmu Borgir.

---

Hier kan ik me dan wel weer in vinden.

quote:

---

Ik heb het van begin af aan over Dimmu Borgir als totaal plaatje. Daar reageer jij op. Moet je niet gaan huilen als ik gewoon bij mijn stelling blijf en niet slechts op een gedeelte van dat plaatje inga.

---

Heb ik ooit inhoudelijk gereageerd op jouw verhalen over hun imago dan? Wat mij betreft is het van het begin af aan over de muziek gegaan.

Btw:

quote:

---

Op 22 juni 2011 15:17 schreef Kvelgeest het volgende:

Tja, dat dat niet homo-erotisch is... Net als een Dark Funeral [...] trouwens.

---

quote:

---

Op 22 juni 2011 15:35 schreef Hexegot het volgende:
Niks pretentieus. In een discussie als deze is dat niet meer dan logisch.

---

De gehele houding die die posts tentoonspreiden komt zeer pretentieus over. Alsof ik, en anderen met mij, want ik ben nou niet bepaald de enige die post dat het een poep album is, niet weten waar we het over hebben en maar even snel wat klassiek moeten gaan beluisteren om te leren wat symfonische muziek is. Nou, dan zit je dus heel verkeerd.

quote:

---

Het is maar wat je gewend bent om te luisteren. Maar kijk even naar het totale album: de band treedt nog steeds vaker op de voorgrond dan het orkest.

---

Welke nummers, stukken?

quote:

---

Daarbij vergt een hoop muziek serieus tijd om "verhapstukt" te worden, zelfs als het door een en dezelfde artiest gemaakt is. Nyghtslave noemt het "begrip", en dat klopt wel: het is een leerproces. Léren luisteren. Om maar even te refereren aan mijn quote van Marcus Miller een paar pagina's geleden: een taal moet je ook leren spreken. Daarom nogmaals:

---

Mja, want ik beluister alleen maar Carpathian Forest e.d.

quote:

---

Heb ik ooit inhoudelijk gereageerd op jouw verhalen over hun imago dan? Wat mij betreft is het van het begin af aan over de muziek gegaan.

---

Mijn hele punt in den beginne was dat ik als ik naar Dimmu Borgir kijk, muziek + imago + merch, ik niet geloof dat "Maken exact de muziek die ze zelf willen maken en ... zonder consessies te doen naar platenmaatschappij"; dan kan ik niet opeens de muziek daar geheel los van koppelen. Als je iets symfonisch wilt maken, maak je wat symfonisch. Als je extreme metal wilt maken met symfonische inslag maak je dat. Niet iets als 'Abradahabra'. Ik heb dat album nogal het gevoel dat ze een symfonisch experiment wilden uitvoeren, maar hun oude imago en stijl eigenlijk toch niet los durfden te laten.
Maar jij vindt dit album echt niet wat kitscherig?

quote:

---

Op 22 juni 2011 15:49 schreef Kvelgeest het volgende:
Mijn hele punt in den beginne was dat ik als ik naar Dimmu Borgir kijk, muziek + imago + merch, ik niet geloof dat "Maken exact de muziek die ze zelf willen maken en ... zonder consessies te doen naar platenmaatschappij"; dan kan ik niet opeens de muziek daar geheel los van koppelen.

---

Ik kan begrijpen dat mensen de later DB kitscherig vinden en sommigen de muziek totaal niet meer kunnen waarderen, smaken verschillen nou eenmaal en niet iedereen is gelijk. Allemaal prima!

Maar ze doen echt geen consessies naar de platenmaatschappij. Daar is DB tegenwoordig te groot voor en als de band niet meer tevreden zou zijn met het label dan staan er zo enkele andere grote labels klaar die graag de boel overnemen. Nee, DB is nog steeds een band die vooral hun eigen weg bewandeld. Dat zowel platenlabel alsook de grote massa fans alles slikken wat de band maakt (zowel muziek alsook de oerlelijke merch, want ja, die merch is gewoon lelijk!) daar mag de band alleen maar blij mee zijn.

Een band als bijvoorbeeld Borknagar die hebben wel onder druk van hun label hun muzikale koers gewijzigd omdat de keuze was of de muzikale stijl veranderen of een ander platenlabel zoeken. En dat is iets waar ik niet achter kan staan. Men moet als band zijnde altijd als eerste de muziek maken die men zelf wil maken zonder consessies te doen naar wie dan ook! En ook al wil niet iedereen het geloven, in DB's geval is het wel zo.

quote:

---

Op 22 juni 2011 16:43 schreef Hub de Gallier het volgende:
Een band als bijvoorbeeld Borknagar die hebben wel onder druk van hun label hun muzikale koers gewijzigd omdat de keuze was of de muzikale stijl veranderen of een ander platenlabel zoeken.

---

Bron!

quote:

---

Op 22 juni 2011 16:51 schreef Onweerwolf het volgende:
Bron!

---

Blabbermouth.

:')

quote:

---

Op 22 juni 2011 16:51 schreef Onweerwolf het volgende:
Bron!

---

Erik, voormalig drummer was een vriend van mij en hij is na "The archaic course" uit de band gestapt omdat hij het niet eens was om de stijl te veranderen op dwang van het label.

quote:

---

Op 22 juni 2011 16:56 schreef Hub de Gallier het volgende:
Erik, voormalig drummer was een vriend van mij en hij is na "The archaic course" uit de band gestapt omdat hij het niet eens was om de stijl te veranderen op dwang van het label.

---

Ik dacht altijd dat 'ie uit de band was gestapt omdat 'ie dood was gegaan.

Hij was al een jaar uit de band toen hij stierf.

[Dit bericht is gewijzigd door Hub de Gallier op 22-06-2011 17:02]

Ik moet toch die nieuwe plaat eens checken. Ik vind de latere Dimmu erg vet. Niet omdat het "metal" of zo is maar juist omdat het zo obsceen catchy is. Heerlijk om op zondagmorgen met de gordijnen dicht gekleed in slechts mijn Dimmu-onderboks op de bank Death Cult Armageddon te luisteren, daar krijg ik nou een omgekeerd kruis van.

Met je Dimmu witte bontjas welke Shagrath ook op het podium aanheeft?

Big P.I.M.P.I.N

jimmy bogier rules

quote:

---

Op 21 juni 2011 12:12 schreef Kvelgeest het volgende:
De luistersessie van gisteren even laten berusten. Nou Hexegot, Mark, OWW en Hub: het is eigenlijk alleen maar homofieler geworden, dat gehele Dimmu Borgir (zonder hiermee consumeerders van herenliefde te willen beledigen).

---

Ik zou het niet weten, ik heb al sinds Death Cult Armageddon geen Dimmu werk meer gehoord.

Ik vind eigenlijk bijna alles van DB weinig aan. Muv Mourning Palace en enkele tracks van Stormblast en For All Tid. Van alle latere albums kon ik In Sorte Diaboli wat beter waarderen dan de rest. Het is gewoon mijn band niet echt en nooit geweest ook.

Zijn het fags?