quote:

---

Op 10 augustus 2017 15:02 schreef F.Jacobse het volgende:
Allemaal nietes. Sjeezzz, lol...

---

Wim, laat die kinders toch in de waan.

[Dit bericht is gewijzigd door Buiksmurf op 10-08-2017 15:17]

Haha, here we go.

Ik zeg toch dat Hell awaits ook gaaf is

Alleen Divine is gewoon gaver imo, niks mis mee toch `

Zal ook de leeftijd wel zijn, Divine was ook mijn eerste kenningsmaking met Slayer

quote:

---

Op 10 augustus 2017 15:53 schreef Deceptikoen het volgende:


Alleen Divine is gewoon gaver imo, niks mis mee toch `

---

Alles mis mee.

Met jullie oren, daar is iets mis mee.

Zit even te loeren naar de tracklist van die plaat, want geen idee. Alleen dittohead als nummer zegt me nog wat.

Ach ja, ik vond reign in blood al erg tegenvallen, toen hij uiteindelijk uitkwam. Geen fan van Rick Rubin en wat hij met het geluid van Slayer na hell awaits en haunting the chapel heeft gedaan. Veels te clean.

De advance tape van rib, die ik ver voor de release bekwam, die klonk pas bruut.

quote:

---

Op 10 augustus 2017 15:53 schreef Deceptikoen het volgende:
Zal ook de leeftijd wel zijn, Divine was ook mijn eerste kenningsmaking met Slayer

---

Bij mij was dat Love to Hate, hence de reden waarom ik zowel Diabolus In Musica als GHUA zo hoog heb zitten. Jong manneken, nu-metal, enzovoort enzovoort.

[Dit bericht is gewijzigd door BenKnuckles op 10-08-2017 16:12]

Seasons in the abyss was mijn 1ste Slayer plaat. Persoonlijk vind ik alles tot en met die plaat beter dan hetgeen ze erna gedaan hebben (zij het dat ik Hell awaits eerlijk gezegd hun minste vind van die periode).
Van hetgeen ze erna gedaan hebben, vind ik Divine intervention best wel een degelijke plaat. Zeker als je het gaat vergelijken met wat de rest van de big 4 rond die periode was aan het uitbrengen...

quote:

---

Op 10 augustus 2017 11:26 schreef Deceptikoen het volgende:
Lombardo heeft een bepaalde feel, die is ook gaaf.

Maar Paul Bostaph rost m gewoon aan alle kanten stront om zn oren. Lombardo krijg ik ook nog wel nagespeeld, Bostaph heb ik meer moeite mee, vooral zn manier van fills enzo.

---

Dit dacht ik, zag ik, lol. Wel zoiets.

quote:

---

Op 12 november 2009 20:37 schreef De Tegenpartij het volgende:
Naja, ik kan er ook niet precies m'n vinger op leggen. Misschien is paul wel een betere "technische" drummer, maar dave legt er meer "gevoel" in? Ofzo? Moeilijk om uit te leggen.

---

Bostaph is denk ik zeker een technischere drummer als Lombardo, ongetwijfeld zal dat ook voor me meespelen.

Maar het is vooral een feel dingetje, allebei een eigen stijl/feel, de een vind dit mooi, de ander dat.

Maar als je Seasons en South al te clean vond kun je Divine maar beter gewoon niet meer opzetten, hehe

Here goes. Ik ben een complete Slayer-leek. Ik ken de hitjes. Was bekend met South of Heaven, maar heb verder nul kennis van de discografie en nog minder nostalgische gevoelens. Ik luister dan waarschijnlijk ook op een iets andere manier naar de platen. Ik heb Reign in Blood, Hell Awaits en Divine Intervention allen even flink beluisterd. Hell Awaits vind ik fijner dan Reign in Blood, maar ik was positief verrast door Divine. Wat een vette plaat. Ligt waarschijnlijk als non-Slayer-fan iets dichter bij mijn smaak. Het heeft iets... meditatiefs ofzo. Anyway, my two cents na een enkele luisterbeurt. Overigens nog voor de duidelijkheid: ik heb niks tegen Slayer. Gewoon nooit aan toegekomen.

Divine nog eens opgezet en wat duidelijker kunnen pinpointen wat me wel bevalt. Lang niet alle nummers, maar midtempo krakers als deze doen 't m. 0:26. Die groove-timing is impeccable.



En er is iets aan de hand met de gortdroge sound. Gitaren hebben niet bijzonder veel gain ofzo. Dat klinkt gek genoeg extra boos.

[Dit bericht is gewijzigd door Dirge for november op 11-08-2017 14:33]

Dat nummer is inderdaad ubervet, maar 213 is ook superruig.

Eigenlijk gewoon heel die plaat, het strakke, de afgemeten sound, alles.

Prietpraat.

Ik ga hem gewoon eens even opzetten, omdat het kan en omdat het echt jaren geleden geweest is dat ik deze plaat geluisterd heb. Ben benieuwd wat ik er van ga vinden.

Een paar eerder genoemde nummers geluisterd van die plaat. Ja, leuk. Gave dingen, rare drum dingen voor slayer begrippen vooral, ritmes waar je even bij moet nadenken. Ok. Toen dittohead.

Oja, snelheid. BAM! Even een mid tempo stukje en gaan! Beetje te clean naar mijn zin, maar nu weet ik weer waarom ik dit een uitschieter vond, toen deze plaat uitkwam.

Het is gewoon een leeftijds dingetje, uiteraard. Slayer is pas op de latere platen mid-tempo liedjes gaan schrijven, eigenlijk was south of heaven misschien wel een van de eerste? Als je bij die latere platen instapt, dan ben je vooral bekend met een mid-tempo slayer met uitschieters qua snelheid naar boven in wat nummers.

Ik ben vooral bekend met de snelle slayer, ik vind die mid tempo dingen meestal maar zo zo. Best wel goed qua riffs, maar ja, mid tempo.

Daarom was die black plaat van metallica toen zo'n gruwel voor mij, toen die uitkwam.

ALLEEN MAAR MID TEMPO!



Imo, uiteraard.

Het heeft bij mij ook best even geduurd voordat ik wist dat Slayer ook platen voor Reign in blood had uitgebracht, hehe. In '94 of '95 was er geen internet en de zaken die metal in de winkels hadden liggen hadden alleen Reign in blood, South of heaven en Seasons in the abyss verder liggen.

Black album en mid tempo maakte me niets uit, ik vond het gewoon geen mooie liedjes, en James probeerde te zingen, vind ik minder geslaagd op zn zachtst, maar de verkoop van dat album toont aan dat ik daar vrij eenzaam in ben.

Black Album kan ik ondanks midtempo helemaal niets mee. Vreselijk.

Paul Bostaph is zonder twijfel een fantastische drummer, maar sinds z'n terugkeer klinkt het niet meer zoals ik gewend ben. Als ik Slayer tegenwoordig hoor, dan hoor ik een Kerry King die NIET met de drums meespeelt, maar andersom. KK leidt, en de rest volgt.Ik vind het maar raar.
Ik vraag me af of dit ook gebeurd zou zijn als Hannemann er nog was. Met Lombardo op de drums was dat ook niet gebeurd. Als Bostaph nou ook gewoon ervoor zorgt dat hijzelf de ritmesectie is, ipv KK, misschien dat Slayer dan weer knalt. De afgelopen 2 keer dat ik ze zag, was het "huilen met de pet op". En daar kan die achterlijke "Hannemann blahblah" banner niet veel aan veranderen.

Verder, Slayer heeft een hoop goede platen uitgebracht. En altijd hebben mensen hun eigen voorkeur.

Deceptikoen : Ik zou je heel graag het drumwerk van Lomabardo eens willen horen doen, met name de drumfills. Speel je in een band ?

quote:

---

Op 10 augustus 2017 10:01 schreef Deceptikoen het volgende:
Ik blijf Divine Intervention echt de vestste Slayer plaat ooit vinden.

Hell Awaits is gaaf, Show no mercy ook, Reign in blood vond ik niet zoveel, South of Heaven en Seasons vond ik ook wel gaaf.

Maar de liedjes op Divine zijn zoveel beter, imo.

---

Helemaal mee eens. Wel gekleurd door jeugdsentiment, want dat was volgens mij 1 van mijn eerste CD's en tevens was de show in Ahoy van de bijbehorende tour het eerste grote concert waar ik als 15 jarige puber alleen naar toe mocht.

Ik zag tientallen mensen vanaf de eerste ring de pit in springen, dat maakte indruk haha. Dat heb ik daarna ook nooit meer gezien dus het was ook wel een tamelijk ruige show hahaha.

Maar. On topic. Ik vind Divine Intervention het meest constant qua kwaliteit van songwriting. Stuk voor stuk ijzersterke songs.

Ook vind ik Paul Bostaph een net iets fijnere drummer dan Dave. Zijn groove en feel liggen mij beter. Lombardo is een icoon maar speelt wel iets "vierkanter" zeg maar.

Slayer heeft zoveel iconische riffs geschreven, maar op vrijwel alle albums staan ook veel vullertjes of minder sterke songs.

De latere platen (alles na Diabolus) ken ik eigenlijk niet zo goed, dus daarover geen mening.

zelfde hier. lombardo is een held vanwege Reign in Blood, maar bostaph is dat vanwege Divine.

quote:

---

Op 12 augustus 2017 11:05 schreef Lampje het volgende:
Deceptikoen : Ik zou je heel graag het drumwerk van Lomabardo eens willen horen doen, met name de drumfills. Speel je in een band ?

---

Ja, ik drum tegenwoordig weer in een bandje

Ik heb alleen onze oude drummer vervangen dus ik heb geen audio materiaal van mezelf.

Zodra het geluid en de internetverbinding in mn oefen/opname ruimte goed/af is (dit kan even duren...) wil ik wel een keer wat opnemen als ik eraan denk, hehe

Op de een of andere manier is Divine Intervention het enige album van Slayer dat ik nog nooit heb beluisterd. Binnenkort maar eens verandering in brengen. Ik vind de discografie tot en met Seasons in the Abyss ijzersterk, Undisputed Attitude is gewoon een vermakelijk punkcoveralbum (én het fantastische Gemini natuurlijk) en daarna gaat het bergaf. Christ Illusion vind ik redelijk.

[Dit bericht is gewijzigd door HierIsMike op 14-08-2017 15:40]

Vanwege de terugkeer van Lombardo?

quote:

---

Op 14 augustus 2017 15:42 schreef F.Jacobse het volgende:
Vanwege de terugkeer van Lombardo?

---

Vooral het feit dat een groot gedeelte van het moderne metalriffwerk van Kerry King die flink geïnspireerd werd door de nu-metalstroming weer wat minder werd ingezet.

[Dit bericht is gewijzigd door HierIsMike op 14-08-2017 15:44]