Illusione |
Boeiend! |
|
|
|
Posted 03-09-2006 16:49 by Illusione (Speciaal lid) |
|
|
Vrijdagochtend:
Te vroeg uit m'n nest en naar Delft voor een training (Train de Trainer, hoe krijg je het verzonnen ?). Daarna een paar snelle biertjes aan de bedrijfsbar en naar het station, alwaar Rajacker met zijn bolide mij tegemoet komt. Hup, spullen in de auto en naar Houten om Unholy Mary op te halen. Nadat alle patienten in de auto zijn gestopt (iets met kleine meisjes die niet loslaten en mensen die hun jas vergeten) op weg naar Hoogeveen. De weg lijkt veelst te vol maar tot onze aangename verrassing is de reis een half uur korter dan aanvankelijk gedacht. Met een vooruitziende blik neem ik kort de tijd om m'n ogen dicht te doen en het is dan ook met verfriste moed dat dat we aankomen bij het parkeerterrein. Snaack en cohorten staan net op dezelfde plek op het punt de auto uit te laden. Handjes schudden, kennismaken en dan naar de camping om de tent op te zetten. Bekende gezichten overal, en al snel meldt FRNK zich die zich als volwaardig tentbouwer manifesteert. Binnen no time staat mijn kasteel opgesteld, handig gelokaliseerd op 5 kruipseconden van de plee mocht de nood in welke vorm dan ook te hoog worden. Biertjes drinken met de reeds aanwezigen, en het 'Spot de ZM-er'-spelletje begint bijna meteen. 'Daar, een IJsregen!', 'Hey, is dat niet <vulZMermaarin>', etc. Een Angel Of Death tackelt me zo ongeveer als ik rustig een biertje sta te drinken. Blonde Rockgod en ondergetekende poseren liefdevol voor een leuke foto van Mindless Mayo. Kortom, de sfeer zit er goed in. In een opwelling van verstand besluit ik het terrein bijtijds te verlaten aangezien mijn lijf mij er nogal hardhandig aan herinnert dat het de afgelopen weken te weinig slaap heeft gehad. Een laatste 'Zaad van Satan!' schalt over het terrein terwijl ik mijn slaapzakje in kruip.
Zaterdag:
Mijn luchtbed en ik hebben diepgewortelde emotionele issues, besef ik terwijl mijn ruggewervels zo ongeveer tegen de koude grond aanbeuken. Waar ben ik ? Oh ja. Hoogeveen. Iets met een festival. Een kopje koffie wordt mij toegereikt in mijn tentje door Mindless Mayo (belofte maakt schuld en ze lost deze dan ook geweldig in!) en met het warme bekertje en een rokertje neem ik mijn omgeving waar vanachter het tentzeil. Nog meer ZM-ers, zie ik al. Terug m'n tentje in om nog een uurtje door te soezelen zoals ik mezelf beloofd heb. M'n iPod begeeft het door gebrek aan energie en ik slinger het apparaat met een hint van chagrijn in mijn rugzak. Graf. Dan maar de tent uit, en het bier van de vorige dag lozen in de toiletten. Greycloak, FRNK, Oni en anderen hebben reeds plaatsgenomen in een cirkel van stoelen en vuilniszakken bij hun tenten en ik vlij mijn nogal brakke lijf erbij. Kopjes koffie worden aangesleept en al snel begint er weer wat leven in mij te stromen. In de verte zien we reeds de lachende gezichten van Murdering Monk en zijn troep olijke troubadours. Biertjes worden opengemaakt en MuMo's enorme waterpijp doet de ogen oplichten van menig roker. Nadat Rajacker, Blonde Rockgod, 7th Fallen Angel en ondergetekende een puike a capella versie van 'Zaad van Satan' neerzetten wordt het festivalterrein bezet. Koffie wordt ingeruild voor bier en meer bekende gezichten dienen zich aan. Er wordt geknuffeld, gezoend, handen geschud en naar elkaar geknikt in herkenning. Een nogal matige band trapt het festival af en het publiek doet nog niet echt mee. Als de Rotterdamse formatie Mindscan zich meldt op 't podium zit de sfeer er goed in en de Mindscanners bouwen er een heerlijk feestje van (alleen het beeld van Snaack in een doorzichtig wit shirt, spelend met zijn tepel raak ik nooit meer kwijt). De fakkel wordt doorgegeven aan Elexorien, een band die ik na al die tijd dan toch eens live zie. Het geluid zuigt behoorlijk apenballen en het duurt even voordat ik Lainedil duidelijk weet te maken dat de toetsen compleet niet hoorbaar zijn; dat dat alleen geldt voor de strings en niet de piano en harpsichord komt niet helemaal over. Helaas pindakaas. Zoals beloofd sta ik vooraan, mijn armen gekruist en mijn hoofd driftig nee-schuddend. Belofte maakt schuld.
Daarna wordt het geheel wat vaag; meer mensen arriveren, meer bier vloeit en halverwege de middag besluit ik dat het even mooi geweest is; een korte pauze in mijn tent op mijn luchtbedje. Uiteraard val ik in slaap, om wakker te worden bij de tonen van Snakes&Sirens, een band die best prettig klinkt. Helaas dat de Epiphone van de zanger zo spuuglelijk is dat ik niet kan blijven kijken. Ik sleep Murdering Monk en vriendin naar het podium toe om de gitaar te laten zien en wandel daarna naar de bar voor een biertje en een hamburger. Nog een hamburger. Verdomme, dat smaakt goed. Nog een biertje, nog een hamburger. Nog meer geouwehoer, totdat ik me besef dat mijn lijf ingestort is (ik ben al een tijdje toe aan vakantie, alleen jammer dat dat er dan tijdens een festival moet uitkomen) en ik rol weer m'n tentje in waar ik een uur in coma lig. Weer eruit (je bent toch op een festival, verdomme!) en bij de podia gaan kijken naar een stukje grappige folkmetal met aparte instrumenten. Biertje erbij. En dan, the moment we've all been waiting for, Stormrider! De heren geven een geweldige show weg met afwisselend materiaal en als de laatste tonen wegsterven is dan ook het feestje gedaan. Er wordt nog een biertje gedronken, nog wat geouwehoerd en dan rol ik weer m'n tent in. Een tijd later wordt er nog door een enthousiaste en enigszins beschonken 7th Fallen Angel geprobeerd me weer in het feestgedruis te mengen, maar daar staat m'n hoofd even niet meer naar; ik lag net zo lekker te dromen. Hop, en weer terug.
Zondagochtend:
Regen. Graf. Dan nog maar even blijven liggen. Na een tijdje toch maar de tent uit en het kreng afbreken (dat gaat een stuk sneller dan het opzetten!), want m'n luchtbed is nu echt helemaal leeg en mijn rug vertelt mij in heldere termen dat het NU wel even genoeg is. Het festivalterrein op en dan begint de jacht op de koffie. Het enthousiasme van de vorige avond is er bij de meesten wel uitgekaterd, en heel voorzichtig wordt er gebabbeld, gegeten en koffie gedronken. Het terrein wordt leger en leger, en de tenten worden afgebroken. Als na een tijd Rajacker dan toch eindelijk uit z'n tent is en ingeladen heeft wordt het tijd om te vertrekken. Er worden handen geschud, geknuffeld en afscheid genomen onder het motto 'Tot de volgende keer!' en dan houdt Occultfest 2006 op.
Als ik in de schone auto van Rajacker stap word ik mijzelf bewust van de putlucht die van mijn lijf afwalmt; tijd voor een hete douche bij het thuiskomen. Het lijkt wel uren te duren tot ik eindelijk bij mijn voordeur ben en de sleutel in het slot steek, en de laatste 10 minuten met de fiets en baggage is ook wat te veel geweest; koffie wordt gezet, douches worden genomen en het scheermes gaat over het gezichtje heen. Zo dan. Heerschend feestje.
[Dit bericht is gewijzigd door Illusione op 03-09-2006 16:53]
[Deze realiteit is gemodereerd door Illusione op 28 juni 2009] 'I'm sorry, Wendy, but I just don't trust anything that bleeds for four days and doesn't die.'
|