quote:

---

Op 15 februari 2008 18:40 schreef earik mortem het volgende:
R.I.P. Pascal

Het is GVD niet te geloven, zo drink je samen nog een biertje, zo gaat binnen anderhalve week 't licht uit......

---

Hoe erg ook, mischien fijn dat t snel is gegaan. Een lange lijdensweg wens je ook niemand toe.

hoewel dit nu wel iedereen echt overvalt... dat is waar. hmmm

http://forum.zwaremetalen.com/forum_user.php?id=8985 Is dat deze Groefridder?

quote:

---

Op 16 februari 2008 9:05 schreef Lainedil het volgende:
http://forum.zwaremetalen.com/forum_user.php?id=8985 Is dat deze Groefridder?

---

Ja, dat is hem.

Heftig verhaal, zo snel allemaal.

Ik kende Pascal eigenlijk niet. Zijn vriendin dan weer wel. Die stelde hem stapelverliefd aan me voor op de AMM dacht ik. Heel tragisch allemaal.

Ik kende Pascal ook niet, maar dit is wel erg heftig. 37 jaar, veel te jong, wat is het toch een klote ziekte. en dan pas een week geleden te horen krijgen dat je kanker hebt, zo snel, ongelooflijk. RIP.

quote:

---

Op 16 februari 2008 12:50 schreef the witch het volgende:
Ik kende Pascal ook niet, maar dit is wel erg heftig. 37 jaar, veel te jong, wat is het toch een klote ziekte. en dan pas een week geleden te horen krijgen dat je kanker hebt, zo snel, ongelooflijk. RIP.

---

Op het Hedonforum is een condoleanceregister geopend voor een ieder die zich geroepen voelt zijn/haar medeleven te betuigen.

http://hedon.bedesigned.nl/viewforum.php?f=7&sid=fd2bf08b744643e8739cfd71e316eefd

R.I.P. Big Guy.

RIP

quote:

---

Op 16 februari 2008 0:40 schreef Wansmaak het volgende:
37 jaar dus. Wow...

---

37

ring a bell ?!?

enneh, gecondoleerd...

[Dit bericht is gewijzigd door broer konijn op 16-02-2008 22:12]

quote:

---

Op 15 februari 2008 19:22 schreef kwelgeest het volgende:
Och ja, natuurlijk, dan is opeens niets meer grappig. Als niemand'm had gekend was het owkej, hypocriet.

---

Dikke +1.

Met alle respect voor de nabestaanden, vrienden en overledene zelf, XXL maakt zich onwijs druk dat deze ziekte iets is om mee te spotten tot het iemand in zijn omgeving treft.

quote:

---

Op 16 februari 2008 22:30 schreef Greycloak het volgende:
Dikke +1.

Met alle respect voor de nabestaanden, vrienden en overledene zelf, XXL maakt zich onwijs druk dat deze ziekte iets is om mee te spotten tot het iemand in zijn omgeving treft.

---

Het gaat niet zozeer om de ziekte, maar om het feit dat men een kennis/goede vriend is verloren in zeer korte tijd. Maar goed, ik vond je 'grapje' dan ook weer niet schokkend of beledigend of wat dan ook.

Ik bedoelde er ook niets mee; er hoort alleen te worden aangegeven wie het is, als in van waar kennen we hem/haar van.

Ja snap ik, maar schijnbaar kwam die bij anderen verkeerd aan ofzo? Ik zie het probleem niet zo. Anyway, ik blijf het een raar idee vinden dat Pascal er gewoon niet meer is.

quote:

---

Op 16 februari 2008 22:44 schreef Greycloak het volgende:
Ik bedoelde er ook niets mee; er hoort alleen te worden aangegeven wie het is, als in van waar kennen we hem/haar van.

---

Het feit dat er een nickname bij staat en w817tjes hier ook al over gepost had in het godvertopic deed dus gewoon bij jou geen belletje rinkelen?

Kan gebeuren.
No hard feelings.

Verder ga ik hier uit respect voor Pascal en nabestaanden geen discussie met jou over aan, Grey.

quote:

---

Op 16 februari 2008 23:15 schreef XXL het volgende:
Het feit dat er een nickname bij staat en w817tjes hier ook al over gepost had in het godvertopic deed dus gewoon bij jou geen belletje rinkelen?

---

Alsof iedereen die nickname direct herkent en alsof iedereen hier het godvertopic in zn geheel doorspit. Kom op zeg!

quote:

---

Op 12 februari 2008 11:45 schreef XXL het volgende:
Aangevallen door een haai?

---

Ik ben benieuwd of de nabestaanden van Roy Scheider dit grapje wel konden waarderen...

Wat zégt ie nou net. Hij wíl niet in discussie...

quote:

---

Op 16 februari 2008 23:23 schreef Greycloak het volgende:
Wat zégt ie nou net. Hij wíl niet in discussie...

---

Hoeft ook niet.
Oh sorrie, grapje.

Vandaag is mijn buurjongentje begraven.... Het was echt een heel mooi afscheid... Zoals hij was, niet te emotioneel en niet to much ofzo... Hij is weggedragen met In The End van Linkin Park... Al was hij zelf ook best wel een metalheadje, maarja die niet al te doorgaanse muziek kun je niet zomaar laten horen met al die mensen erbij... Toch waren de teksten (zowel muziek als wat zijn moeder voorgedragen heeft) heel erg van toepassing.

Het is goed zo.....

Op dinsdag 19 februari van 19.30 tot 21 uur
is er gelegenheid om afscheid te nemen van Pascal in het Burgerweeshuis te Deventer.

De crematieplechtigheid zal in besloten kring plaats vinden.

quote:

---

Op 16 februari 2008 23:30 schreef LLphotograph het volgende:
Al was hij zelf ook best wel een metalheadje, maarja die niet al te doorgaanse muziek kun je niet zomaar laten horen met al die mensen erbij...

---

Waarom niet? Dat bepaal je zelf, lijkt mij. Wel even vastleggen of het je partner of wat dan ook laten weten.

Gecondoleerd, natuurlijk!

M'n goudvis Jack is dood!

quote:

---

Op 1 maart 2008 13:24 schreef stigma het volgende:
M'n goudvis Jack is dood!

---

echt een gemis...

raar, denk eens na waar hij allemaal wel niet bij is geweest..
gecondoleerd!

http://edition.cnn.com/2008/WORLD/europe/01/25/veteran.obit.ap/index.html

'Last German veteran' of World War I


BERLIN, Germany (AP) -- A German believed to have been the country's last World War I veteran passed away this month.


An undated portrait of Erich Kaestner, who died January 1, 2008 in Cologne at the age of 107.

Erich Kaestner died January 1 in a nursing home in Cologne at the age of 107, his son told The Associated Press.

When France's second-last surviving veteran from World War I, Louis de Cazenave, died January 20, the news made international headlines.

But in Germany -- which lost both world wars and has had to cope with the shame of the Nazi genocide for more than six decades -- there is not even an organization keeping track of the remaining veterans.

"That is the way history has developed," Kaestner's son, Peter Kaestner, said in a telephone interview. "In Germany, in this respect, these things are kept quiet -- they're not a big deal."

The news did not even trickle out into the German press until this week, and the stories were more about how Germans remember than about Kaestner's death itself.

"The losers hide themselves in a state of self-pity and self-denial that they happily try to mitigate by forgetting," the daily Die Welt wrote Friday in its obituary for Kaestner.

Der Spiegel magazine noted that "the German public was within a hair's breadth of never learning of the end of an era" until someone who had read Kaestner's death notice in a newspaper figured out who he was and updated a Wikipedia entry on the Internet.

Kaestner was born in 1900, and had just graduated from high school in 1918 when he entered the army, his son said.

Following training, he was sent to the Western Front to fight in France, but was never sent to the front lines, he said.

For Kaestner, his service during the war, in which more than 2 million German soldiers were killed, was only a small part of his long life, his son said.

"He was just a soldier for a quarter to a half a year," Peter Kaestner said.

Kaestner rejoined the military in 1939 with the outbreak of the Second World War, serving as a first lieutenant in ground support for the Luftwaffe, primarily in France.

Following the end of the war in 1945, Kaestner became a judge in Hanover.

For his work as a jurist, he received Lower Saxony's Merit Cross, 1st Class. He was also honored by Germany's president for his 75-year marriage to wife, Maria, shortly before her death in 2003 at age 102.

Though Die Welt, Der Spiegel and the local Hannoversche Allgemeine Zeitung all said Kaestner was the last German veteran of World War I, it was not possible to confirm that status directly.

The Defense Ministry said the German military, the Bundeswehr, "has no information available concerning World War I veterans." The Federal Military Archive and the German War Graves Commission both said they had no records on possible other surviving soldiers from the war.

Peter Kaestner said he had known his father was believed to be the last German veteran of the war, but that his family didn't really think much about it -- and were only aware of it from the letters his father had been receiving in recent years from people in the U.S. asking for autographs.

"He did not answer," Peter Kaestner said. "He didn't want to."

And so, in his nursing home, Erich Kaestner faded away.

"With the death of Erich Kaestner no more Germans can talk about firsthand experiences" in the war, Der Spiegel wrote.