Er is wel een beest bekend dat voor een groot gedeelte op licht kan leven, deze zeeslak moet wel de eerste 2 weken van zn leven wat algen eten, maar daarna kan hij de rest van zn leven op licht leven. Hij gebruikt de bladgroen korrels van de alg om daar zn energie uit te halen.

quote:

---

Op 7 juli 2009 10:11 schreef Lalena het volgende:
Ja had ook al eens gelezen over dat leven van licht. Er zijn drie volgelingen van die Yasmuheen gestorven aan dat licht eten

---

Dan hadden ze vast nog te veel Psychische blokkades die ze eigenlijk van te voren nog onder handen hadden moeten nemen.

quote:

---

Op 7 juli 2009 10:18 schreef ElitE het volgende:

Er is wel een beest bekend dat voor een groot gedeelte op licht kan leven, deze zeeslak moet wel de eerste 2 weken van zn leven wat algen eten, maar daarna kan hij de rest van zn leven op licht leven. Hij gebruikt de bladgroen korrels van de alg om daar zn energie uit te halen.

---

heersch

maareh, mag ik zeggen dat dat beest er wel vrij dibieus uitziet?

quote:

---

Op 7 juli 2009 10:18 schreef ElitE het volgende:

Er is wel een beest bekend dat voor een groot gedeelte op licht kan leven, deze zeeslak moet wel de eerste 2 weken van zn leven wat algen eten, maar daarna kan hij de rest van zn leven op licht leven. Hij gebruikt de bladgroen korrels van de alg om daar zn energie uit te halen.

---

Ja dat doet me ook weer denken aan het verhaal van de salamander (heeft er vrijwel niks mee te maken)>


Salamandercellen kennen hun oorsprong

"Poot kwijt? Dan maak je toch gewoon een nieuwe? Salamanders kunnen dat, mensen helaas niet. Maar het wordt steeds duidelijker hoe salamanders het doen. Misschien heeft de mens daar ook iets aan.

In Griekse mythes groeien ledematen aan alsof het niets is. Prometheus’ lever werd er elke nacht uitgevreten door een adelaar, maar elke ochtend was hij weer aangegroeid. En de hoofden van mythologische draken steken elke keer als ze worden afgehakt in veelvoud de kop op.

Voor ons eenvoudige stervelingen is dat niet weggelegd, maar sommige dieren kunnen het wel. De salamander bijvoorbeeld. Hak hem een poot af en na een tijdje zit er weer een nieuwe aan die niet is te onderscheiden van de oude. Regeneratie heet dat.

Hoe doen ze dat? Die vraag houdt denkers al duizenden jaren bezig, van Aristoteles en Voltaire tot Darwin. Tot dusver dachten wetenschappers dat cellen zich op de plek van amputatie konden ‘ontspecialiseren’. Spiercellen, zenuwcellen en huidcellen zouden veranderen in ‘pluripotente’ cellen, die zich net als stamcellen weer kunnen ontwikkelen tot allerlei specifieke weefsels.

Een cel verloochent zijn oorsprong niet
Maar nieuw onderzoek laat zien dat het toch iets anders in elkaar zit. Duitse onderzoekers amputeerden een poot van een salamander en ontdekten dat de cellen hun oorsprong toch niet vergeten, schrijven ze in Nature. Spiercellen ontwikkelen zich alleen tot nieuwe spiercellen, en niet tot andersoortige cellen. Datzelfde geldt voor andere soorten cellen.

De onderzoekers kwamen daar achter door de salamanders genetisch te manipuleren. Ze introduceerden een fluorescerend eiwit in bepaalde weefsels van de salamanders. Dankzij deze groen oplichtende ‘tatoeages’ konden ze precies volgen hoe de cellen zich ontwikkelden. Dankzij dat slimmigheidje ontdekten ze dat een cel zich in een nieuw ledemaat nooit ontwikkelde tot een andersoortige cel. Of beter: bijna nooit. Een uitzondering vormen sommige huidcellen, die ook in staat zijn zich te ontwikkelen tot het skelet van een nieuw ledemaat.

Denk nu niet dat de cellen zich helemaal niet ontspecialiseren voordat een lichaamsdeel weer aangroeit. Ze verliezen wel degelijk een groot deel van hun specifieke eigenschappen, anders kan een geamputeerd lichaamsdeel niet worden geregenereerd. Maar ze vergeten hun oorsprong niet, en die oorsprong bepaalt hun verdere ontwikkeling.

Het is nog niet duidelijk of dit mechanisme zich bij alle salamanders voordoet. De Duitsers beperkten zich in hun onderzoek tot de axolotl, ofwel de Mexicaanse wandelvis, en dan nog de jonge exemplaren. Hoe het proces zich voltrekt bij andere salamanders en oudere dieren is nog onduidelijk.

Regeneratie bij de mens
Maar de ontdekking kan wel gevolgen hebben voor de regeneratieve geneeskunde, denken de onderzoekers. Deze nog jonge tak van geneeskunde heeft als doel om beschadigd, verloren of verouderd weefsel in het menselijk lichaam te vervangen met behulp van stamcellen en pluripotente cellen.

Is regeneratie ook bij de mens mogelijk met andere dan deze typen cellen? Hebben we straks de capaciteiten van mythologische helden? Dat is op dit moment nog speculatie, maar wel een fascinerende mogelijkheid."

http://noorderlicht.vpro.nl/artikelen/42183730/





[Dit bericht is gewijzigd door BerserkerWoman op 07-07-2009 10:24]

@ bw: babies hebben het ook nog in een kleine variant. als je daar het laatste stukje van je vingerkootje afsnijd kan daar bij kinderen tot nog geen jaar gewoon weer wat terug groeien.

quote:

---

Op 7 juli 2009 10:12 schreef Jelle het volgende:
Die lui zijn ook niet in hun eerste leugentje gesmoord.

---

vasten blijft altijd populair bij zweverige typetjes, tja je krijgt er toch ook een trippie achtig gevoel van na.

Ik denk dat veel van die goeroe's ook slaapwandelende snackers zijn of gewoon keihard liegen. Zo zijn er talloze experimenten waarin ze mochten laten zien dat ze niet aten, maar meestal redden ze het niet meer na 3 weekjes.

[Dit bericht is gewijzigd door ElitE op 07-07-2009 10:26]

vette undersign!

Deicide is de beroerdste niet en biedt een in mijn ogen geestig bedoeld instrument aan om te checken wat er is. Na de dood. Lachen bij earache ook, jesus omg hahaha.



https://earache.com/collections/deicide

Wat er na de dood is? Ik weet het wel maar vertel het jullie lekker niet. Muahahahahah

Lange tijd gedacht dat het ophoudt na de fysieke dood, maar na het lezen van dit boek weet ik het niet meer.

Oja, dat was helemaal een hype jaar of 20 terug. Op zich wel interessante materie en een goed geschreven boek.

Ik ken de inhoud van het boek niet maar weet wel dat hij niet serieus genomen is door collegae.

Een cardioloog is veredelde loodgieter, voor bewustzijnszaken moet je toch naar die gerimpelde spons kijken.

Edit: https://nl.wikipedia.org/wiki/Pim_van_Lommel

Ben benieuwd wat voor punten hij aandraagt dat bewustzijn buiten de hersenen zit. Als het gaat over out of body experience: kijk naar keta!



[Dit bericht is gewijzigd door ElitE op 05-09-2024 17:48]

quote:

---

Op 5 september 2024 17:42 schreef ElitE het volgende:
Ik ken de inhoud van het boek niet maar weet wel dat hij niet serieus genomen is door collegae.

---

Je bedoelt Dick Swaab met zijn boek "Wij zijn ons brein"? Ja die man kan ik dan weer niet serieus nemen aangezien hij er bij voorbaat vanuit gaat dat er niets meer is dan fysieke wereld om ons heen. Hoe kortzichtig kun je zijn? Hij weet verder best veel van hersenen hoor en het was daarom ook vermakelijk leesvoer maar de vooringenomenheid van de beste man is erg jammer.

@Oppereindbaas
Ken je dit boek toevallig, of de thesis van Donald Hoffman die hij verdedigd in dit boek? Ik lees dit boek op het moment. Niet dat het iets te maken heeft met bovenstaand idee, ofzo.. of een beetje misschien

Voor de geinteresseerden:

https://www.amazon.co.uk/Link-Communique-Personal-Psychic-Experience/dp/0721208274

A personal psychic experience. Over de band die de auteur met zijn verloofde heeft en na haar dood ( motorongeluk ) contact met haar blijft houden. Hierdoor raakt Best ervan overtuigd dat Marjorie na haar dood nog steeds bestaat als “her own self”.

Of het wat is, geen idee. Heb er nog een paar liggen uit de nalatenschap van een tante die zich met dat soort dingen bezig hield. Ze had ook contact met ene George Chapman ( medium / "medium", kende de man niet, geen oordeel over ) en ze organiseerden nog wel eens wat daar in huis maar dat hoorde ik allemaal pas na haar dood dus daar weet ik verder weinig van. Alleen dat ik vroeger altijd in die bewuste kamer moest slapen en dat het nooit prettig voelde daar en dan hoor je later dus dat daar seances of zo werden georganiseerd.

quote:

---

Op 5 september 2024 18:52 schreef spectre het volgende:


@Oppereindbaas
Ken je dit boek toevallig, of de thesis van Donald Hoffman die hij verdedigd in dit boek? Ik lees dit boek op het moment. Niet dat het iets te maken heeft met bovenstaand idee, ofzo.. of een beetje misschien

---

Tof dat je die nu aan het lezen bent. Wel wat interviews bekeken met de schrijver en aan de hand daarvan het boek gekocht, maar nog niet aan toegekomen. Maar ik zie idd raakvlakken met de theorie van Pim van Lommel. Dat er meer moet zijn dan onze zintuigen in deze realiteit kunnen processen. Sluit ook wel aan bij waar natuurkundigen nu mee bezig zijn zoals the holographic principle, the theory of everything en de snaartheorie die alleen werken als er meerdere dimensies zijn dan de huidige 4 (3D ruimte en tijd) die wij kunnen ervaren.

Is het een beetje goed geschreven?

Vind ik wel, op een manier dat ik het goed kan volgen. In de podcasts die ik met hem heb gezien wil het nog wel eens gaan duizelen bij me.

[Dit bericht is gewijzigd door spectre op 05-09-2024 19:51]

quote:

---

Op 5 september 2024 19:50 schreef spectre het volgende:
Vind ik wel, op een manier dat ik het goed kan volgen. In de podcasts die ik met hem heb gezien wil het nog wel eens gaan duizelen bij me.

---

Had ik ook last van ja

Wel benieuwd hoe je tegen zijn theorie aankijkt.

quote:

---

Op 5 september 2024 18:16 schreef OPPEREINDBAAS het volgende:
Je bedoelt Dick Swaab met zijn boek "Wij zijn ons brein"? Ja die man kan ik dan weer niet serieus nemen aangezien hij er bij voorbaat vanuit gaat dat er niets meer is dan fysieke wereld om ons heen. Hoe kortzichtig kun je zijn? Hij weet verder best veel van hersenen hoor en het was daarom ook vermakelijk leesvoer maar de vooringenomenheid van de beste man is erg jammer.

---

Nouja niet alleen de andere Schwaab waar je een hekel aan hebt. Volgens mij nog meer. Maar ook die heppikniegeleze.

In dit soort discusses merk ik vaak twee verschillende perspectieven die door elkaar als vooringenomenheid kunnen worden beschouwd.

De ene is er is wetenschap maar er is nog veel meer dan we nu weten er zijn nog zoveel onverklaarbare zaken, die zaken worden gezien als iets buiten wetenschap. Zo anders daar is meer voor nodig dat past niet in de wetenschappelijke kaders en behoorlijk niet tot de fysieke wereld.

De andere is er is wetenschap daar zijn nog zoveel onverklaarbare zaken, daar heeft wetenschap nog een hele kluif aan om te onderzoeken, maar uiteindelijk is het wetenschappelijk te bestuderen en moeten we de wetensxhaoprlijkr paradigmas aanpassen maar het past in 1 fysiek meetbaar wereldbeeld.


Als het bijvoorbeeld gaat over spiritualiteit dan wordt dat door de eerste groep meestal toe bedeeld aan iets externs, iets buiten het lijf. De tweede groep heeft de neiging dat intern te plaatsen in de hersenen. Uiteindelijk is de vraag maakt het daadwerkelijk uit? Of hersenen een antenne zijn of dat alles erin afspeelt maakt dat iets uit, in beide is er een sleutelrol weggelegd voor hersenen. Als we daarmee rommelenb beinvloed dat uitkomsten. De ervaring is uiteindelijk belangrijk, voor beide geld dat er verschil is tussen ervaring en de fysieke wereld, wat precies de realiteit is en wat de illusie is misschien waar de meningen over verdeeld zijn.

Ik denk dat men op dit onderwerp vaak langs elkaar heen praten door andere grondhoudingen of semantische verschillen. Beide partijen kunnen gaan strooien met verklaringen, maar al snel verzand men in allerei speculaties.

quote:

---

Op 5 september 2024 18:52 schreef spectre het volgende:


@Oppereindbaas
Ken je dit boek toevallig, of de thesis van Donald Hoffman die hij verdedigd in dit boek? Ik lees dit boek op het moment. Niet dat het iets te maken heeft met bovenstaand idee, ofzo.. of een beetje misschien

---

Interessant!

quote:

---

Op 5 september 2024 19:26 schreef OPPEREINDBAAS het volgende ...Dat er meer moet zijn dan onze zintuigen in deze realiteit kunnen processen. ....

---

Ik vind dit altijd zo enorm naief overkomen.
Zijn er überhaupt mensen die het tegendeel beweren dan????

Even over zintuigen op school hebben we een 5 geleerd, inmiddels zijn er minstens 23+ bij mensen geïdentificeerd. En kijk een beetje rond en je ziet dat allerlei organismen nog veel meer kunnen waarnemen en dat elk organisme z'n eigen grote beperkingen op waarnemen en bevatten heeft.

Het zijn is een toeval, het universum is een toeval, materie is een toeval, wij zijn een toeval, bewustzijn en waarneming zijn een toeval.
Wel allemaal toevalligheden die achteraf noodzakelijk zijn voor ons/het bestaan zoals het nu is, maar dat verandert de zaak niet.
Waarom zouden wij het (gehele) zijn moeten kunnen ervaren en bevatten? Er is geen enkele reden daartoe. Uiteindelijk zijn wij een stukje heelal dat zichzelf (vanbinnenuit zichzelf) waarne(e)m(t/en). We weten dat er licht- en geluidsfrequenties bestaan die wij zelf niet kunnen waarnemen. We weten dat vleermuizen en dolfijnen via sonar navigeren, wat wij niet kunnen. Dat er dus zaken bestaan die wij niet met onze eigen zintuigen zelf kunnen waarnemen, betekent nog niet dat deze zaken een spirituele, bovennatuurlijke, metafysische en/of goddelijke oorzaak hebben. Daarnaast is er simpelweg geen enkele reden om aan te nemen dat dergelijke zaken wel bestaan. Afwezigheid van bewijs is nog geen bewijs van het tegendeel. En daar dan de negatie van. Negatieve positieve zijn onbewijsbaar. Maar het is tegenspraak met de etiquetten van de wetenschap, epistemologie en het debat om deze te veronderstellen.

Als je er vanuit gaat dat het begrip "tijd" en relatief en/of niet lineair is is er zeker leven mogelijk na de dood. Zou ook meteen het fenomeen "voorspellende" dromen verklaren want dan zijn ze niet meer voorspellend maar droom je over iets wat al gebeurd is.

Op grote dingen-niveau (niet-quantum) kennen we binnen de natuurkunde toch echt altijd nog de pijl van de tijd. Dat is heel vreemd, want tijd is dan een ruimtedimensie net als voor/achter, boven/onder, links/rechts, maar binnen tijd kan je maar een kant op.

quote:

---

Op 6 september 2024 16:31 schreef KwelgeestIV het volgende:
Het zijn is een toeval, het universum is een toeval, materie is een toeval, wij zijn een toeval, bewustzijn en waarneming zijn een toeval.

---

Aannames die net zo dogmatisch zijn als die van de gemiddelde relirukker.

Wetenschap kan slechts berekenen wat er vlak na de big bang is gebeurd. Wat er daarvoor gebeurde en waarom het gebeurde weten we simpelweg niet.