quote:
Op 20 januari 2004 13:00 schreef Dwaallicht het volgende:
Ahhhh, de buitenwereld.... een moeilijke, uitdagende plaats ja, voor velen.
Uit bovenstaande maak ik op dat je jezelf lelijk vindt. Blijkbaar heb je niet zoveel zelfvertrouwen of straal je dat in ieder geval uit, anders zou je nl. niet genegeerd worden. Het kan ook aan je kleren liggen, ik meen me te herinneren dat je een hekel had aan 'kleren met knopen' enzo... als een in felgekleurde vormeloze zakken gehulde hippie mij aanspreekt, ben ik ook niet geneigd hem te woord te staan hoor.
Intelligentie is ook een toevallige genetische meevaller, en zo zijn er wel meer toevallige genetische meevallers. De ene meevaller staat daarom niet 'lager' op de trede dan de ander. Een slim iemand zal zijn hersens gebruiken om verder te komen, iemand die die hersens niet heeft zal andere tactieken moeten gebruiken.
Dat jij je voelt alsof je minder rechten en aandacht hebt dan anderen, zegt meer over jouw afgunst dan over de 'leeghoofdigheid' van mooie mensen. 'Het Lelijke Eendje' is helaas een sprookje en berust niet op realiteit.
Het probleem met intelligentie is dat het niet iets is wat je kan zien (of je moet constant rondlopen met een t-shirt met daarop je IQ, en dan zegt het nog weinig)
- (pardon ik zal wat zachter praten)
Dat ik afgunstig ben van mooie mensen heb je gelijk in. Persoonlijk denk ik wel dat een zekere hoeveelheid moeilijkheden de geest scherpen.
Afgunst hoort bij de mens, niet dat ik er trots op ben maar het is het simpele idee van: "zijn gras is groener, och wat zou ik stiekem graag dat gras willen hebben"
Zelfvertrouwen is niet iets wat voor iedereen even makkelijk te bereiken is, zelfvertrouwen heb ik vooral als ik bas of als ik een gesprek met iemand aan kan gaan.
En toch blijft daar het punt van de oog-beoordeling. Het moment dat jij voor het eerst een kamer/aula/klaslokaal binnen loopt vol met mensen die je nog niet (goed) kent wordt jij beoordeeld. En eerste indrukken kunnen lang blijven hangen...
Stelling: "Mooi zijn" = goed zijn. "Lelijk zijn" = gevaarlijk
Uitleg: Vanuit de eerste sprookjes, verhaalvertelling, tot alles in moderne media, het is altijd traditie geweest dat de held of heldin een knappe man of vrouw was.
Verder wordt ons ook heel vaak het beeld voorgehouden van de slechterik, die met een afgehakte hand rondloopt, een groot litteken, een houten been, of gewoon "vreemd" is om te zien... (vrouwelijke misdadigers mogen dan juist wel vaak sexy zijn, maar dat is meer mannelijke hormonen invloed dan wat anders)
Onbewust of bewust worden wij vanaf jongs af aan geprogrammeerd op het herkennen van gevaarlijke mensen: "Ga niet mee met de man met de lange bruine jas" of "de boze heks", vanaf jongs af aan worden in onze hersenen verbindingen gemaakt tussen wat "abnormaal" is en "gevaar", of andere negatieve connotaties.
Opgevallen hoeveel programma's er zijn tegenwoordig over mensen die of mooi zijn, of het willen worden?
Vanuit alle kanten worden vrouwen vooral maar ook mannen bestookt met ideaalbeelden die vaak onbereikbaar zijn. Dit is slecht voor het zelfvertrouwen van veel mensen, die daardoor weer het idee krijgen dat ze mooier moeten worden = geld in het laatje voor de mode/p. chirurgen/make-up.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat volgens mij de nadruk op intelligentie als middel om vooruit te komen in deze samenleving steeds meer verschuift naar schoonheid als "het" middel, en dat dit imho afbreuk doet aan het mooiste wat wij samen hebben bereikt, en dat is toch wel intelligentie...
p.s. Ik draag geen vormloze kleding, mijn hobbezaken heb ik custom laten maken.
