quote:

---

Op 8 februari 2004 22:48 schreef webblaster wim het volgende:
geef de kerk maar weer de schuld!

---

ja of wim

best!

ik kan wel wat leed dragen.

En daar gaat het toch om -- het dragen van leed.


Off topic, onze verlosser heden ten dage:



[Dit bericht is gewijzigd door Dwaallicht op 08-02-2004 22:54]

wie is die knakker?

quote:

---

Op 8 februari 2004 22:55 schreef chrishetmetaalhoofd het volgende:
wie is die knakker?

---

De verlosser, zoon van god, de messias!


Snijdt uw vlees en aanbidt


(Necromorbus van Funeral Mist in een verbeelding van voornoemde verlosser)

quote:

---

Op 8 februari 2004 22:45 schreef attila_de_hun het volgende:
Was satan niet een verzinsel van de kerk omdast anders de kerk moet erkennen dat God ook zijn minpunten had?

---

Volgens LaVey wel, volgens andere stromingen was Satan er eerder. Maar het komt een beetje op hetzelfde neer: voor/zonder het hele Jehova-gebeuren was/is alles beter.

Ondanks al mijn reserveringen blijft het een fascinerend iets: kracht door onderwerping en vroomheid. Ik vraag me af waar die kracht vandaan komt -- hoe kan het toch dat iemand zijn ziel en zaligheid in dienst stelt van een fictief 'hoger wezen' en daar zo ontzettend veel kracht uit put.
Niet dat ik daar een hoger wezen van verdenk -- ik vraag me echter af waar die kracht vandaan komt. Die kracht is een realiteit, maar ik kan mijn vinger niet op de oorsprong leggen.

Nog merkwaardiger vind ik het dat beelden en lyriek van vrome taferelen ook op mij hun uitwerking niet missen; hun dramatiek voel ik van binnen, is bekend. Die beelden spreken iets aan dat heel diep zit, je weet meteen 'waar het om gaat' -- dat is raar. Is het een deel van je menselijkheid of is het conditionering? Als het conditionering is, waarom blijkt daar dan toch een krachtbron achter te zitten?
Merkwaardig, iets om een keer over na te denken.

voor je eerste stelling heb ik 1 antwoord: angst.

Angst is geen krachtbron volgens mij, het moet meer dan dat zijn. Ergens spreekt het tot iets, diep van binnen, en ik vraag me af wat precies.

Angst of niet, kracht geeft macht en de wil tot macht is míjn 'beleving' van godsdienst/spiritualiteit/etc.

ze stellen dat alleen maar in dienst omdat ze nu niet anders weten dan dat er daadwerkelijk iets is. Je moet daar niet teveel over na gaan denken

godsdienst is een manier om het leven gemakkelijker te maken, er zijn wetten zodat je niet bij alles opnieuw hoeft na te denken, dit zorg voor een minder onvoospelbaar leven. en er is een hiernamaals, zo hebben mensen een rede om te leven, en "goed" te leven.
En godsdienst is ook handig om onverklaarbare dingen een rede te geven.

Eerder om onverklaarbare zaken op makkelijke wijze te verklaren. Dat is ook 1 van mijn bezwaren van godsdiensten.

quote:

---

Op 8 februari 2004 23:14 schreef ElitE het volgende:
En godsdienst is ook handig om onverklaarbare dingen een rede te geven.

---

zoals u.f.o.'s enzo?

Nee, nee, "geruststelling en gemakkelijke verklaring van moeilijke zaken", dat is een te gemakkelijke verklaring .

Dat mensen zich op hun gemak voelen bij het idee van een vaderlijke almachtige god, dat snap ik. Wat ik *niet* snap, is de krachtbron. Mensen leveren de meest fantastische prestaties of doen de meest gruwelijke dingen in naam van god. Ze graven door meters puin, maken stinkende schijthuizen schoon, fietsen harder dan iemand ooit gedaan heeft, componeren de meest SCHITTERENDE werken ooit (Beethoven! Mozart!), schilderen prachtige taferelen (Michelangelo's Sixtijnse kapel!) en alles in naam van de Heer. Je gaat mij niet vertellen dat dat komt doordat ze 'gerustgesteld' zijn, doordat het heelal nu voor ze verklaard is.

Nee, die creativiteit, die ontberingen, dat alles in naam van (een) god -- waar komt dat vandaan? Waar komt die energie vandaan?

quote:

---

Op 8 februari 2004 23:18 schreef webblaster wim het volgende:
zoals u.f.o.'s enzo?

---

zie raelianen, maar bij natuurgodsdiensten valt dit meer op.

@0tolerance : dat is wel 1 van de meest belachelijke en opvallenste zaken, maar een mens heeft principes en doelen nodig in het leven, en als die voorgekauwd staan in een boekje is dat wel handig.


[Dit bericht is gewijzigd door ElitE op 08-02-2004 23:29]

quote:

---

Op 8 februari 2004 23:20 schreef Dwaallicht het volgende:
Nee, nee, "geruststelling en gemakkelijke verklaring van moeilijke zaken", dat is een te gemakkelijke verklaring .

Dat mensen zich op hun gemak voelen bij het idee van een vaderlijke almachtige god, dat snap ik. Wat ik *niet* snap, is de krachtbron. Mensen leveren de meest fantastische prestaties of doen de meest gruwelijke dingen in naam van god. Ze graven door meters puin, maken stinkende schijthuizen schoon, fietsen harder dan iemand ooit gedaan heeft, componeren de meest SCHITTERENDE werken ooit (Beethoven! Mozart!), schilderen prachtige taferelen (Michelangelo's Sixtijnse kapel!) en alles in naam van de Heer. Je gaat mij niet vertellen dat dat komt doordat ze 'gerustgesteld' zijn, doordat het heelal nu voor ze verklaard is.

Nee, die creativiteit, die ontberingen, dat alles in naam van (een) god -- waar komt dat vandaan? Waar komt die energie vandaan?

---

mensen willen wat doen, en ook angst, ik zou ook graag al die werken gedaan hebben(als ik het kon) maar daar heb ik geen god voor nodig.
een god is een stuk houvast, het geef toch een soort rust om alles te geven voor een doel waarin je geloofd.

quote:

---

Op 8 februari 2004 23:26 schreef ElitE het volgende:
een god is een stuk houvast, het geef toch een soort rust om alles te geven voor een doel waarin je geloofd.

---

zouden terroristen, die zichzelf opblazen, dat ook denken? waarschijnlijk wel.

quote:

---

Op 8 februari 2004 23:26 schreef ElitE het volgende:
mensen willen wat doen, en ook angst, ik zou ook graag al die werken gedaan hebben(als ik het kon) maar daar heb ik geen god voor nodig.
een god is een stuk houvast, het geef toch een soort rust om alles te geven voor een doel waarin je geloofd.

---

Een 'makkelijke verklaring'. Ik geloof je niet.

Die enorme prestaties die ik noemde, en verscheidene krankzinnige kunstwerken (het is nl. behoorlijk krankzinnig om een karwei als de Sixtijnse kapel te beginnen!) en ook religieuze fanatici hebben een zekere bezetenheid over zich. Die bezetenheid bespeur ik niet bij 'seculiere' mensen (zoals ik). De verklaring van 'houvast' is niet genoeg -- een zekere krachtbron wordt door de overgave aangeboord, en er moeten meerdere wegen leiden naar die krachtbron. Ik blijf het in ieder geval een uniek fenomeen vinden.

quote:

---

Op 8 februari 2004 23:20 schreef Dwaallicht het volgende:
Nee, nee, "geruststelling en gemakkelijke verklaring van moeilijke zaken", dat is een te gemakkelijke verklaring .

Dat mensen zich op hun gemak voelen bij het idee van een vaderlijke almachtige god, dat snap ik. Wat ik *niet* snap, is de krachtbron. Mensen leveren de meest fantastische prestaties of doen de meest gruwelijke dingen in naam van god. Ze graven door meters puin, maken stinkende schijthuizen schoon, fietsen harder dan iemand ooit gedaan heeft, componeren de meest SCHITTERENDE werken ooit (Beethoven! Mozart!), schilderen prachtige taferelen (Michelangelo's Sixtijnse kapel!) en alles in naam van de Heer. Je gaat mij niet vertellen dat dat komt doordat ze 'gerustgesteld' zijn, doordat het heelal nu voor ze verklaard is.

Nee, die creativiteit, die ontberingen, dat alles in naam van (een) god -- waar komt dat vandaan? Waar komt die energie vandaan?

---

Jezus, wat een vraagstuk. Misschien omdat mensen zich op hun gemak voelen door de aanwezigheid van een god/ hogere macht en omdat ze die god/ hogere macht daar zo dankbaar voor zijn handelen ze puur uit eerbied en liefde voor die god/ hogere macht en putten ze uit die eerbied en liefde veel kracht waardoor ze tot grootste prestaties komen. Wat een zin

Alleen die namen die je opnoemt zijn niet de kleinste er zijn ook talloze mensen die ondanks dat ze in een god geloven minder grote prestaties neerzetten....waarom stijgen die mensen dan minder boven zichzelf uit....

quote:

---

Op 8 februari 2004 23:28 schreef webblaster wim het volgende:
zouden terroristen, die zichzelf opblazen, dat ook denken? waarschijnlijk wel.

---

geeft een leven in de 7e hemel vol met lekkere snorwijven geen rust...
hoe extremer je bent hoe minder punten je moet afwegen, en hoe makkelijker het wordt om beslissingen te nemen.

quote:

---

Op 8 februari 2004 23:31 schreef Jebes het volgende:
Jezus, wat een vraagstuk. Misschien omdat mensen zich op hun gemak voelen door de aanwezigheid van een god/ hogere macht en omdat ze die god/ hogere macht daar zo dankbaar voor zijn handelen ze puur uit eerbied en liefde voor die god/ hogere macht en putten ze uit die eerbied en liefde veel kracht waardoor ze tot grootste prestaties komen. Wat een zin

Alleen die namen die je opnoemt zijn niet de kleinste er zijn ook talloze mensen die ondanks dat ze in een god geloven minder grote prestaties neerzetten....waarom stijgen die mensen dan minder boven zichzelf uit....

---

Ik moet zeggen dat ik ook vanavond pas tot deze 'explicatie' kwam . Het borrelde al een tijdje, vooral nadat ik deze week weer naar Mozart's Requiem ben gaan luisteren.

Ik zal het eens met een vrouw erover hebben, die snappen dit soort dingen vaak beter (en dan maak ik geen grap nee!).

quote:

---

Op 8 februari 2004 23:30 schreef Dwaallicht het volgende:
Een 'makkelijke verklaring'. Ik geloof je niet.

Die enorme prestaties die ik noemde, en verscheidene krankzinnige kunstwerken (het is nl. behoorlijk krankzinnig om een karwei als de Sixtijnse kapel te beginnen!) en ook religieuze fanatici hebben een zekere bezetenheid over zich. Die bezetenheid bespeur ik niet bij 'seculiere' mensen (zoals ik). De verklaring van 'houvast' is niet genoeg -- een zekere krachtbron wordt door de overgave aangeboord, en er moeten meerdere wegen leiden naar die krachtbron. Ik blijf het in ieder geval een uniek fenomeen vinden.

---

waren er veel ongelovigen die tijd(die het overleefde als ze voor hun mening uitkwamen)

het streven naar een hoger doel in het leven geeft gigantisch veel energie.
je zou het ook nog kunnen beschrijven als vechten voor je leven aangezien je in de hel kwam als je niet goed genoed leefde.

quote:

---

Op 8 februari 2004 23:33 schreef Dwaallicht het volgende:
Ik moet zeggen dat ik ook vanavond pas tot deze 'explicatie' kwam . Het borrelde al een tijdje, vooral nadat ik deze week weer naar Mozart's Requiem ben gaan luisteren.

Ik zal het eens met een vrouw erover hebben, die snappen dit soort dingen vaak beter (en dan maak ik geen grap nee!).

---

Hmm, is niet eens zo'n gek idee. Heb het er eens met een vrouw over (ik zal dat ook eens doen) en post je nieuw verworven inzicht betreffende dit onderwerp dan maar

Het christendom zelf is niet alles, God wel!!! Een groot aantal christenen zelf zijn hypocriet en betweterig. Er hangt een vaag sfeertje in christelijk nederland. Als je in het christendom gaat verdiepen lees dan liever eerst de bijbel. De meeste mensen knappen af op de mensen, socalled christenen

"our minds were designed to fuck us"
Ik denk dat we een soort loyaliteitsprogramma ingebakken hebben. Onze hele maatschappij is er op gebaseerd: er zijn bazen en horigen. Je kan je er bij neerleggen en je helemaal inleven in de rol van horige, of je gaat er tegenin, wordt zelf baas of weigert mee te doen aan die hele onzin.

Je kunt dus heel tevreden zijn met je baas (bijv. regering, god, werkgever) en daar helemaal in opgaan. Bijv. het "blauwe gevoel" bij KLM, of zoiets als nationale trots. En kijk hoe mensen zich gedragen t.o.v. popsterren of Pim Fortuyn... Zo kan ik me voorstellen dat je je helemaal overgeeft aan iets wat jij hebt geaccepteerd als jouw leider en beschermer, en dat daar je ziel en zaligheid in legt, zeker als het ook nog iets bovennatuurlijks is.