quote:

---

Op 26 november 2017 13:38 schreef Snaack het volgende:
We hebben het niet slecht maar we moeten ook gewoon werken voor ons geld hoor.

---

Excusez-moi, maar dit vind ik altijd zo'n dooddoener. Onlangs nog een hoop gelazer met een niet nader te noemen familielid over gehad. Een familielid van me tikt namelijk rond de anderhalve ton per jaar binnen. Het is hem gegund overigens, hij werkt zich er ook de ballen uut de boks voor.
Maar nu komt het: mijn dochter vond dat mijn vrouw en ik altijd aan het werk waren, en dat zij er nog weleens bij inschoot. En nu zei een ander familielid dat wij helemaal niet zo veel werkten, want de andere persoon in de familie zat minimaal zestig uur per week op kantoor.
Kijk, en dat vind ik natuurlijk een gigantische drogredenering, waar ik ook terecht excuses voor aangeboden heb gekregen. Want natuurlijk werkt de man in kwestie zich kapot. Maar als hij de deur van het werk achter zich dichtflikkert, en klaar is met zijn economisch hoogstaande berekeningen en andere gaatjesschoenenbusiness, kan hij zich probleemloos met zijn gezin bezighouden.
Maar als mijn vrouw of ik thuiskomen, begint het werk negen van de tien keer pas. Werken aan de administratieve last waar je op de zaak niet aan toekomt. Telefonische contacten afhandelen, omdat er calamiteiten met collega's of cliënten zijn.
Persoonlijk zou ik me bezwaard voelen als ik zo'n buitensporig salaris in de gaatjesschoenensector binnenhaalde. Omdat ik de waarde van dat soort business als consultancy, ICT en accountancy veel te royaal beloond vind. Sowieso snap ik niet waarom al die "dienstverlening" en regelneverij zoveel geld moet kosten.

Mooi dus dat sommige mensen zich een royaal inkomen kunnen veroorloven door goed voor zichzelf op te komen in het bedrijfsleven. Maar wat me tegenstaat, is dat mensen die zich verantwoordelijk voelen voor anderen en die in zorg of onderwijs voor de zwakkeren en toekomstige generaties zorgen, daar blijkbaar financieel voor afgestraft moeten worden. Met andere woorden: hard werken is echt geen excuus voor een buitensporig salaris, idioot luxueuze levensstijl of dedain voor andere sectoren.
Overigens ben ik niet afgunstig hoor. Ik zou het nog geen dag op kantoor of in een managementfunctie volhouden, laat dat graag aan anderen over. Maar de wijze van belonen van verschillend werk, daar heb ik wel heel wat vraagtekens bij.

quote:

---

Op 26 november 2017 15:24 schreef bastianus het volgende:
Excusez-moi, maar dit vind ik altijd zo'n dooddoener. Onlangs nog een hoop gelazer met een niet nader te noemen familielid over gehad. Een familielid van me tikt namelijk rond de anderhalve ton per jaar binnen. Het is hem gegund overigens, hij werkt zich er ook de ballen uut de boks voor.
Maar nu komt het: mijn dochter vond dat mijn vrouw en ik altijd aan het werk waren, en dat zij er nog weleens bij inschoot. En nu zei een ander familielid dat wij helemaal niet zo veel werkten, want de andere persoon in de familie zat minimaal zestig uur per week op kantoor.
Kijk, en dat vind ik natuurlijk een gigantische drogredenering, waar ik ook terecht excuses voor aangeboden heb gekregen. Want natuurlijk werkt de man in kwestie zich kapot. Maar als hij de deur van het werk achter zich dichtflikkert, en klaar is met zijn economisch hoogstaande berekeningen en andere gaatjesschoenenbusiness, kan hij zich probleemloos met zijn gezin bezighouden.
Maar als mijn vrouw of ik thuiskomen, begint het werk negen van de tien keer pas. Werken aan de administratieve last waar je op de zaak niet aan toekomt. Telefonische contacten afhandelen, omdat er calamiteiten met collega's of cliënten zijn.

---

Kortom. Je bent jouw eigen negatieve ervaringen aan het projecteren op anderen.

Werk en privé lopen in onze levens constant door elkaar heen. Zowel mijn vrouw als ik werken ook doordeweeks 's avonds met grote regelmaat, net als in de weekenden. Ook vandaag zijn wij beiden aan het werk. Boeiend.

En als je dat nou zo kut vind allemaal, wie dwingt je om dat werk te doen, of je leven als dusdanig in te richten?

quote:

---

Persoonlijk zou ik me bezwaard voelen als ik zo'n buitensporig salaris in de gaatjesschoenensector binnenhaalde. Omdat ik de waarde van dat soort business als consultancy, ICT en accountancy veel te royaal beloond vind. Sowieso snap ik niet waarom al die "dienstverlening" en regelneverij zoveel geld moet kosten.

---

Kom op zeg.

Ben je nou echt zo'n wereldvreemde Bassie of begrijp je wel hoe de wereld werkt?

[Dit bericht is gewijzigd door Snaack op 26-11-2017 15:43]

quote:

---

Op 26 november 2017 15:38 schreef Snaack het volgende:
Kom op zeg. Ben je nou echt zo'n wereldvreemde Bassie of begrijp je wel hoe de wereld werkt?

---

Ik ben nog niet cynisch genoeg om me daarbij neer te leggen of het vieze spelletje mee te spelen. Daarom heb ik b.v. ook meegedaan aan het organiseren van de lerarenstaking, en bespreek ik dit soort dingen in mijn lessen economie en burgerschap. Overigens zonder daar mijn mening op te dringen, daar heb ik ZM voor.

Ik heb geen hond aan een touw meer, overigens. En ik betaal wel voor mijn hypotheek. En als ik Jan Marijnissen of een familielid van hem voor de auto krijg, rij ik door.

quote:

---

Op 26 november 2017 15:38 schreef Snaack het volgende:
En als je dat nou zo kut vind allemaal, wie dwingt je om dat werk te doen, of je leven als dusdanig in te richten?

---

Ik heb nog steeds het mooiste werk wat er is. De pest is alleen dat ik ook enorm bevlogen ben. Momenteel zit ik in een traject om te kijken hoe ik mijn werk zo kan inrichten dat het me minder energie kost. Waar ik enorm op stuk loop is de administratieve last, die in de acht jaar dat ik werk verdubbeld is, en die de werkdruk verhoogd heeft. Daarin ben ik geen uitzondering.
Er wordt dus gewerkt aan hoe ik mijn werk weer net zo leuk ga vinden als toen ik ermee begon.

Gaat zo bij de meeste primaten wij zijn geen uitzondering. gevoel voor eerlijkheid zit bij ons ingebakken (net als hierarchie en ongelijkheden overigens).

maatschappelijke waarde =/= salaris

Ook zo typisch: de grootverdieners in onze familie zijn helemaal geen alfamannen. Hun honden luisteren altijd veel beter naar armoedzaaiers als mijn broer en ik.

quote:

---

Op 26 november 2017 13:38 schreef Snaack het volgende:
Jouw implicatie dat er zoiets als "absoluut normaal" bestaat snijdt geen hout. Dat bestaat uitsluitend als abstract wiskundig concept - in de vorm van een berekend gemiddelde.

"Normaal" is dus altijd relatief en ik snap echt niet wat daar nu zo lastig aan te begrijpen is.

Kortom:

JIJ vind dat ik het dik voor mekaar heb.
Ik vind zelf dat dat wel meevalt.

We hebben het niet slecht maar we moeten ook gewoon werken voor ons geld hoor.

---

Dat alles relatief is heb ik ook helemaal niet ter discussie willen stellen, dus dat argument hoef je niet te blijven herhalen.

Ik heb alleen aangegeven hoe het op mij overkomt. Pocherig en snoeverig. Als de grote Dikvoormekaarshow, en das wat anders dan dat ik vind dat je het daadwerkelijk dik voor mekaar heb. Want daar heb ik echt geen idee van. Denk daar even aan mocht je weer een reply geven.

Nogmaals het is slechts mijn beleving en mijn mening. Hier maar bij laten? We blijven anders toch maar langs elkaar heen lullen en in herhaling vallen.

quote:

---

Op 26 november 2017 15:24 schreef bastianus het volgende:
Maar als mijn vrouw of ik thuiskomen, begint het werk negen van de tien keer pas. Werken aan de administratieve last waar je op de zaak niet aan toekomt. Telefonische contacten afhandelen, omdat er calamiteiten met collega's of cliënten zijn.
Persoonlijk zou ik me bezwaard voelen als ik zo'n buitensporig salaris in de gaatjesschoenensector binnenhaalde. Omdat ik de waarde van dat soort business als consultancy, ICT en accountancy veel te royaal beloond vind. Sowieso snap ik niet waarom al die "dienstverlening" en regelneverij zoveel geld moet kosten.

---

Ik ga deels daarin met je mee, al geloof ik niet dat jij nee zou zeggen tegen een paar duizend euro per maand erbij.

Salarisverschillen tussen banen onderling zijn een weergave van o.a.:
1. complexiteit/niveau van de functie
2. schaarste van geschikt personeel
3. hoe goed de persoon in kwestie in zijn werk is
4. hoe lang hij dit werk al doet
5. hoeveel geld er in de betreffende sector verdiend wordt

Salarisverschillen op basis van 1 t/m 4 kan ik inkomen, 5 vind ik moeilijker te billijken. Een extreem voorbeeld is een heel goede docent versus een (valuta-)flitshandelaar. De eerste kan hele generaties inspireren en 'beter maken' tegen een modaal salaris. De laatste vindt, geassisteerd door superieure technologie, wat shortcuts in het systeem en slaat daar financieel gewin uit. Good for him, maar de toegevoegde waarde c.q. zingeving van zoiets kan ik niet goed beredeneren.
Daarnaast vind ik dat de loonontwikkeling in zorg & onderwijs wel flink achter is gebleven.

Toch bekruipt me ook het gevoel dat het met die administratieve last op een bepaalde manier slimmer moet kunnen. Daar zou je eens een consultant naar moeten laten kijken.

quote:

---

Op 26 november 2017 17:15 schreef M. het volgende: Daar zou je eens een consultant naar moeten laten kijken.

---

quote:

---

Op 26 november 2017 17:15 schreef M. het volgende:
Toch bekruipt me ook het gevoel dat het met die administratieve last op een bepaalde manier slimmer moet kunnen.

---

Natuurlijk. Alle formulieren eruit, alles digitaal eenmalig invoeren. Hoef je niet drie keer hetzelfde op te schrijven en te ondertekenen.

[Dit bericht is gewijzigd door bastianus op 26-11-2017 22:21]

quote:

---

Op 26 november 2017 16:42 schreef faalhaas het volgende:
Nogmaals het is slechts mijn beleving en mijn mening. Hier maar bij laten? We blijven anders toch maar langs elkaar heen lullen en in herhaling vallen.

---

Goed idee ja.

Ik heb tegen de bazin gezegd dat ze op zoek mag naar iemand om mijn wijken over te nemen.

Allemaal leuk en aardig, maar uiteindelijk zit ik voor nog geen 5 euro per dag, zes dagen in de week 2,5 uur op de fiets in soms echt episch boutweer.

Ik ben goed, maar niet gek. Geld is een prima motivator om kutwerk te doen, maar dan moet het wel meer zijn dan wisselgeld.

De beweging beviel me wel heel erg, dus ik ga maximaal wandelen zodra de bazin iemand anders gevonden heeft.

[Dit bericht is gewijzigd door Tommeh op 18-01-2018 13:26]

Ben je niet bang dat je een "terugval" krijgt? Geld is altijd de belangrijkste motivator, maar de regelmaat die werken me bied heb ik ook echt nodig, geen idee hoe erg dat eventueel bij jou is.

Ik heb een keer een paar maanden thuisgezeten, en ik werd echt ontzettend ellendig daarvan.

Nah, morgen afspraak maken bij de huisarts om te starten met Campral, om de zucht naar alcohol weg te nemen.

Zolang ik daar vanaf blijf ben ik redelijk safe. Of ik moet straks in de portiek gegangraped worden ofzo, dan heb ik wel een terugval.

Veel wandelen, 3 x een uur per dag. Dit ook om de opgebouwde belastbaarheid beschikbaar te houden. En wel meteen ook uitkijken naar iets anders, maar niet met dikke haast.

In welke portiek moet ik starks zijn dan?

Ja, bewegen en belastbaarheid verhogen is altijd goed, alleen moet ik ook daadwerkelijk iets "produktiefs" doen, alleen lopen is niet goed genoeg zeg maar. Heel raar, zou ook vaak willen dat ik dat uit kon zetten, hehe

Ja wandelen gaat op lange termijn echt niet veel voldoening geven, maar ik zit al "15 jaar" thuis met korte periodes aankloten op het gebied van werk, dagbesteding of behandeling.

Ik krijg mijn dagen prima om zonder werk, alleen is werk na een tijdje nodig om een gevoel van zinloosheid tegen te gaan.

Ik zal nooit meer volle bak kunnen meedraaien qua werk, dus blijf altijd op uitkeringsniveau zitten qua inkomen. Daar ben ik inmiddels helemaal aangewend dus echt erg is dat niet. Maar die motivatie mis ik.

Iets met oude koeien en dergelijke, maar goed:

quote:

---

Op 24 november 2017 15:49 schreef faalhaas het volgende:
Uit elke post moet weer blijken dat je het zo dik voor mekaar hebt én dat het de normaalste zaak van de wereld is. Doe je het niet al pochend dan laat je het maar al te graag tussen de regels door lezen. Zo ook nu weer.

Wel uitermate vermakelijk leesvoer trouwens.

---

Hihi.

[Dit bericht is gewijzigd door Snaack op 18-01-2018 17:46]

quote:

---

Op 18 januari 2018 13:48 schreef Tommeh het volgende:
Ja wandelen gaat op lange termijn echt niet veel voldoening geven, maar ik zit al "15 jaar" thuis met korte periodes aankloten op het gebied van werk, dagbesteding of behandeling.

Ik krijg mijn dagen prima om zonder werk, alleen is werk na een tijdje nodig om een gevoel van zinloosheid tegen te gaan.

Ik zal nooit meer volle bak kunnen meedraaien qua werk, dus blijf altijd op uitkeringsniveau zitten qua inkomen. Daar ben ik inmiddels helemaal aangewend dus echt erg is dat niet. Maar die motivatie mis ik.

---

Ja, snap je gedachtengang wel. alleen dat gevoel van zinloosheid wil ook nog wel eens blijven helaas. Maar dat wordt misschien een discussie voor in een ander topic.

Ik vind mijn werk leuk, en heb het ook erg naar mijn zin daar, begrijp me nooit verkeerd. Ik heb ook het geluk dat ik mijn werk puur beschouw als noodzakelijk kwaad om de rekeningen te kunnen betalen, en om de dingen te doen die ik wel leuk vind. Mijn vrouw heeft behoorlijk gestudeerd, en is nu weer bezig, en die verdient ook duidelijk meer dan ik doe.

Soms voel ik me daar best schuldig over, vooral als ik weer zie hoeveel moeite die studie haar kost, en ze ervoor doet en alles. Ook omdat ze weet dat ik niet hogerop wil komen, en dat ze dat niet erg vind, en dat ze daarom nu ook die studie doet, zodat we het nog beter kunnen hebben. (We komen niks tekort, maar er blijft ook weinig over om te sparen)

Het besef dat mijn inkomen nu al eigenlijk niet eens nodig is helpt ook niet mee in de strijd tegen zinloosheid

Ik zit momenteel zonder werk... En dat bevalt me wel heel eventjes. Natuurlijk wil ik zo snel mogelijk weer aan het werk, maar die rust bevalt me wel heel even.

Op de een of andere manier vis ik er altijd feilloos het bedrijf tussenuit dat boven een financiële afgrond bungelt, dat aan je begint te trekken terwijl er heel duidelijke afspraken gemaakt zijn, dat wordt gerund door een kenau met 0 oog voor het personeel of soortgelijks. Je mag het tegenwoordig helemaal niet zeggen, en het komt waarschijnlijk ook grotendeels door de depressie waar ik op dit moment in zit, maar ik heb gewoon een klein beetje een hekel aan werken gekregen. Ik zal workaholics dan ook nooit begrijpen. Heb werken altijd gezien als een noodzakelijk kwaad, het hoort erbij omdat je je hypotheek moet betalen, maar het is nu wel weer wat erger. Regelmatig discussies gehad met mensen die beweren dat als ze de 10 miljoen winnen dat ze dan niet stoppen met werken. Waarom zou je in godsnaam van 9 tot 5 voor een baas gaan werken als het financieel niet meer hoeft?

Als ik nou gewoon die ene baan eens vind met leuke collega's en een goede werksfeer komt dat wel weer goed. Heb me binnen sommige bedrijven uitermate goed vermaakt en ging echt fluitend naar mijn werk, maar na een poosje begon het gezeik wel weer.

Dat is ook het enige dat ik wil: fluitend naar mijn werk. Rest is bijzaak. Ga ik ook wel weer vinden. Al is solliciteren ook een knap deprimerende onderneming, 80% van de bedrijven vindt het niet noodzakelijk om je ook maar een berichtje terug te doen.

quote:

---

Op 18 januari 2018 20:25 schreef Ethereal het volgende:
Regelmatig discussies gehad met mensen die beweren dat als ze de 10 miljoen winnen dat ze dan niet stoppen met werken. Waarom zou je in godsnaam van 9 tot 5 voor een baas gaan werken als het financieel niet meer hoeft?

---

Omdat mijn baan gaaf is. Er zitten genoeg klussen bij die ik wel voor niks zou willen doen omdat ik ze gewoon leuk vind. Kom maar op met die 10 miljoen, dan houd ik dezelfde baan en maak ik net zo veel uren. Het enige verschil zal zijn dat ik daar dan met een Ferrari 458 Italia naartoe rijd.

quote:

---

Op 18 januari 2018 20:35 schreef Negatieveling het volgende:
Omdat mijn baan gaaf is. Er zitten genoeg klussen bij die ik wel voor niks zou willen doen omdat ik ze gewoon leuk vind. Kom maar op met die 10 miljoen, dan houd ik dezelfde baan en maak ik net zo veel uren. Het enige verschil zal zijn dat ik daar dan met een Ferrari 458 Italia naartoe rijd.

---

Tof! Serieus, ik wou dat ik dat had... Wie weet komt dat ooit nog

hard werken op kantoor. de leukste grap die je kunt bedenken.

[Dit bericht is gewijzigd door Doodskop op 18-01-2018 20:42]