Jongens en meisjes, geen paniek. JP gata het oplossen:

wat sneu dat ze hem uitnodigen en vervolgens uit zitten te lachen

Ach, ik vind dat ie aardig goed van zich afbijt. Interessant idee heeft ie.

quote:

---

Op 24 april 2009 12:50 schreef kaliumhyperoxide het volgende:
wat sneu dat ze hem uitnodigen en vervolgens uit zitten te lachen

---

Dat bewijst alleen maar de onkunde van de Belgische politici. Ze hebben nog niet de helft aan dossierkennis van JP. Dus trekken ze de boel gewoon in 't belachelijke, want dat zien de mensen graag. Zielig gewoon.

Onze JP is natuurlijk ook niet compleet van de pot gerukt. Hij heeft een aantal doctorstitels, is economisch woordvoerder van het CDA geweest en heeft ook nog gedoceerd. Verder is hij ook wel iemand die visie heeft op bepaalde zaken.
Zijn gehaaste spreekstijl, piepstemmetje, uiterlijke verschijning en mimiek werken natuurlijk wel enigzins in zijn nadeel.

Niemand wil luisteren naar wijze mannen met lang haar en baard

Oh nee, toch wel

quote:

---

Op 24 april 2009 14:56 schreef bastianus het volgende:
Onze JP is natuurlijk ook niet compleet van de pot gerukt. Hij heeft een aantal doctorstitels, is economisch woordvoerder van het CDA geweest en heeft ook nog gedoceerd. Verder is hij ook wel iemand die visie heeft op bepaalde zaken.
Zijn gehaaste spreekstijl, piepstemmetje, uiterlijke verschijning en mimiek werken natuurlijk wel enigzins in zijn nadeel.

---

Je hebt het wel over een andere JP hè..?

quote:

---

Op 24 april 2009 15:01 schreef Argus het volgende:
Niemand wil luisteren naar wijze mannen met lang haar en baard

Oh nee, toch wel

---

In Plopsaland?

Een paar dagern na bovenstaand tv-optreden verduidelijkte JP zijn standpunt in een blog:

Er wordt beweerd dat wanneer men een deel van de spaargelden bij wet gedurende een vijftal jaar zou opvorderen dit nimmer kan werken omdat je dan de armslag van de banken vermindert. Het wordt echt tijd dat iemand het mechanisme van structurele crises begrijpt om in te zien dat een goed werkende overheid die opgeëiste spaardeposito’s in crisistijd veel beter kan gebruiken dan wat banken ermee doen.

Oorzaak van zowel de Grote Depressie, de petroleumcrisis als de huidige crisis is een massaal verlies aan koopkracht op het ogenblik dat de meeste economieën sukkelen met een schaalelasticiteit lager dan één, d.w.z. in omstandigheden waar een met x % verhoogde input van de productiefactoren leidt tot een stijging van de productie met minder dan x %. Of nog: op een ogenblik dat de kostenstructuur van de meeste bedrijven ongezond is omdat de kosten progressief stijgen naarmate de productie stijgt.

Kern van de zaak is dat daardoor overproductie ontstaat die men alleen kwijtgeraakt op de wereldmarkt indien de arbeidsproductiviteit voldoende kan stijgen waardoor de loonkosten per eenheid van output kunnen dalen.

Het drama van de petroleumcrisis was dat de overheid (b.v. in het Plan De Wulf) ondernemingen in keynesiaanse zin massaal subsidies toestopte met de bedoeling de werkgelegenheid te bevorderen. In de praktijk gebeurde iets volledig anders: ondernemers gebruikten de subsidies voor kapitaalintensieve investeringen waardoor ze probeerden hun exportpositie te verbeteren en hun overproductie op de wereldmarkt kwijt te geraken. Op die manier verdwenen er veel meer arbeidsplaatsen dan er in de kapitaalgoederen producerende industrie bijkwamen. Het netto effect was dus een TOENAME van de werkloosheid. Dat impliceert een afname van de privékoopkracht en NOG MEER overproductie. Op die manier komt men terecht in een reeks van negatieve spiralen.

Genez zat maar te jammeren dat we de banken toch hun werk moeten kunnen laten doen. Als we ze (o.m.) met de spaardeposito’s hun gang laten gaan, zullen banken dus kredieten blijven geven aan ondernemers die hun overproductie kwijt willen op de wereldmarkt ten koste van kapitaalintesieve investeringen die de werkloosheid doen toenemen.

In België zijn er voor cia 144 miljard spaardeposito’s en voor ca 70 miljard termijndeposito’s. Als we banken bij wet verplichten een deel daarvan gedurende bv 5 jaar te blokkeren voor de overheid, dan kan de overheid daarmee zeer arbeidsintensieve openbare werken laten uitvoeren, waar er WEL werkgelegenheid wordt geschapen, terwijl de banken het geld normaal te leen geven aan ondernemingen die net het omgekeerde doen.

Mijn voorstel inzake blokkeren van de spaardeposito’s was maar een van een hele reeks. Banken verdienen achter de spaardeposito’s 8 miljard. Als we er een kwart van opeisen voor de staat, dan moeten we ze wel correct vergoeden pro rata van 2 miljard per jaar. Maar ondertussen kunnen we wel gedurende vijf jaar werkgelegenheid scheppen zonder (1) dat we de geldhoeveelheid verhogen en (2) zonder dat we de interesten opdrijven door plots massaal te gaan lenen. Neen, uiteindelijk betaalt de staat jaarlijks de lage interest op de spaarboekjes.

Ik herhaal, het was maar EEN voorbeeld - kwestie van te zien hoe politici reageren op een heel gedurfd en ongewoon idee. De reactie van Bogaert was perfect voorspelbaar: hij had het onmiddellijk over gewaagde avontuurlijke misplaatste ideeën.

Wat ik voorstel, is oneindig veel ruimer en complexer. In grote lijnen komt het chronologisch hierop neer: in plaats van niets te doen en maar af te wachten, moeten we NU de handen uit de mouwen steken. Dit moest trouwens al een jaar eerder zijn gebeurd.

STAP 1: Er moet een International Economic Council komen van ervaren macro-economen die noch banden hebben met de regering noch banden met de vakbonden. In ieder land kan desnoods een keurkorps van professoren in macro-economie en in econometrie een twaalftal kandidaten aanduiden die gezamenlijk voorstellen ontwerpen om die daarna aan elkaars inzichten te toetsen. Het zou dan wel moeten gaan om mensen die hun normale job tijdelijk opzeggen, die fulltime aan oplossingen werken, en die hiervoor degelijk worden betaald. Dan nog zal de kostprijs daarvan ettelijke keren minder zijn dan wat men aan premies uitbetaalt aan een reeks bankiers die ons complete spaarstelsel in gevaar hebben gebracht.
STAP 2: Wat we absoluut NIET meer mogen doen, is ondernemingen in keynesiaanse zin subsidies toe te stoppen. In tijden van structurele overproductie komt dat erop neer de brand te blussen met petroleum.

STAP 3: De te lage schaalelasticiteit die aan de grondslag ligt van structurele crises wordt zeker niet verbeterd door massaal hulp te bieden - in naam van de werkelegenheid - aan grootschalige fossiele ondernemingen. Als mijn bakker slecht brood bakt, gaan we hem toch geen overheidsgeld cadeau doen, zeker? Wil men de schaalelasticiteit herstellen, dan moet men die verouderde grote bedrijven doodgewoon failliet laten gaan.

STAP 4: Er zou dringend een onderzoeksbureau moeten worden opgericht waarin een groep uitstekende bedrijfseconomen kennis neemt van alle nieuwe projecten die personen of groepen willen laten opstarten. Goedgekeurde projecten zouden dan moeten kunnen genieten van een staatswaarborg bij het aangaan van leningen bij de banken.

STAP 5: De alzo nieuw gecreëerde bedrijfjes zouden als een soort spons moeten worden gelokaliseerd in de buurt van fossiele ondernemingen die aan de rand van het faillissement staan. Dan kunnen ze een deel van de na het faillissement ontstane werklozen opvangen.

STAP 6: Er is tijdens het afgelopen jaar in België minstens 90 miljard koopkracht in rook opgegaan. Nogal wiedes dat dit leidt tot hoge overproductie. Om de economie weer op gang te brengen moet er dus een massa publieke koopkracht in de economie worden geïnjecteerd. Dit kan niet door loutere deficit spending waarbij we onmiddellijk kortlopende staatsschulden moeten aflossen, inclusief de interesten. Dan gaat in de kortste keren de rentesneeuwbal weer aan het rollen en is het effect nagenoeg nihil. Al vergeten dat wij b.v. in 1984 in België een totaal hadden van 1310.9 miljard BF en dat we daarvan 28 % moesten gebruiken om alleen nog maar de rentelast te betalen? We moeten dus een systeem vinden waarbij wij massaal arbeidsintensieve openbare werken laten uitvoeren zonder dat we die onmiddellijk moeten betalen.

(a) het blokkeren van bv 10, 20, 25 % spaardeposito’s gedurende vijf jaar is maar een van meerdere mogelijkheden.

(b) er kan gedacht worden aan een NIEUW overheidsbedrijf dat openbare werken laat uitvoeren en dat betaalt met rentedragende wisselbrieven die pas over vijf jaar kunnen worden geïnd maar die door de overheid werden geavaliseerd. Ondernemers kunnen die wisselbrieven dan verdisconteren bij de privébanken.

Hopelijk herinnert iemand zich de parabel van Saint-Simon: als een land morgen zijn beste politici, zijn beste zakenmannen, zijn beste ingenieurs etcetera verliest, dan is dit zeer erg, maar als het zijn beste economen verliest, dan is dit een onherstelbare ramp.

Oplossingen in de zin van STAP 6 kan men niet overlaten aan politici die vastgeklonken zitten aan traditionele schijnoplossingen. De International Economic Council moet absoluut met VOLKOMEN NIEUWE IDEEËN op de proppen komen als we willen vermijden dat deze crisis nog 15 jaar blijft aanslepen. JPVR

Wat ik me afvraag is of er hier nou al iemand is die serieus (negatieve) gevolgen aan die crisis ondervindt.

Hierzo:

- De boodschappen worden goedkoper.
- Mijn hypotheekrente is een kleine 50 euro/m lager inmiddels.

[Dit bericht is gewijzigd door XXL op 16-07-2009 10:59]

Ik zie toch wel aardig wat van mn vrienden die toch meer problemen hebben met werk vinden of ontslagen zijn omdat de baas falliet is gegaan(transport bedrijf), nu is er nog steeds wel werk in de paprika's maarja dat is ook niet alles. Anderen zijn maar het leger in gegaan.

quote:

---

Op 16 juli 2009 10:58 schreef XXL het volgende:
Wat ik me afvraag is of er hier nou al iemand is die serieus (negatieve) gevolgen aan die crisis ondervindt.

Hierzo:

- De boodschappen worden goedkoper.
- Mijn hypotheekrente is een kleine 50 euro/m lager inmiddels.

---

Yeah, opdrachten werden schaarser omdat banken en verzekeraars de budgetten krap houden dus nu alweer een tijdje zoekende naar wat anders. Gelukkig krijg ik nog wel even doorbetaald maar thuis zitten gaat wel vervelen

Ik merk van kennissen en maten die in de consultantwereld zitten dat daar nogal wat contracten niet verlengd worden. En ook mensen die ik ken die op straat komen staan die bij bedrijven werken die handelen in de wat luxere consumptiegoederen als geluidsdragers, en in de bouw worden er ook nogal wat klussen afgeblazen.

Er rust een groot taboe op persoonlijke financiële problemen, vandaar dat je er relatief weinig over hoort en leest. Je krijgt meestal alleen de succesverhalen te horen.

Ik ben m'n vorige baan kwijtgeraakt, en hoewel ik er fiks op achteruit ben gegaan ben ik er inmiddels wel behoorlijk bovenop aan het komen en ben ik eigenlijk wel heel tevreden met hoe het nu is.

Ik weet van veel hechte vrienden (vooral ondernemers en mensen in bijvoorbeel de industrie en bouw-, reclamesector) dat ze er ook behoorlijk op achteruit zijn gegaan, maar dat schreeuwen ze natuurlijk ook niet van de daken...

Goed stuk van JP van Rossum

quote:

---

Op 16 juli 2009 10:58 schreef XXL het volgende:
Wat ik me afvraag is of er hier nou al iemand is die serieus (negatieve) gevolgen aan die crisis ondervindt.

Hierzo:

- De boodschappen worden goedkoper.
- Mijn hypotheekrente is een kleine 50 euro/m lager inmiddels.

---

Ik ben oprecht blij voor je. Je hebt er dan ook spijkerhard voor gewerkt om te komen waar je nu bent. Respect!

Hier:
- Reintegreren kan ik haast op mijn buik schrijven. Vacatures zijn al zeldzaam, laat staan voor iemand met een cv vol gaten als ik zei de gek. Dat ik hiervoor hemel en aarde bewogen heb en ijzer met handen heb gebroken dat heeft in deze tijden geen waarde. "Moet jij niet eens aan het werk Judge?" Graag zelfs! Geef me maar een fatsoenlijke baan. Maar dan houdt de spreker meestal stil...
- Aansluitend op Jelle: Inmiddels al bijna 3 weken zonder geld. Niet fijn . Vooruitzichten worden er niet beter op want wat ik met mijn eenmanszaak verdien, moet ik onherroepelijk teruginvesteren en door het UWV word ik bij de grote hoop geveegd en op den duur steeds verder gekort.

Ik ben heel blij dat ik tenminste een beetje leuk woon nu en mijn dagen goed doorkom. Als dit 2 jaar geleden zo geweest was dan had ik me er aanzienlijk slechter onder gevoeld..

Waarschijnlijk heb ik een gezegende vriendenkring want ook daar merk ik amper wat. Of ik heb geen vrienden. :')
Zou ook kunnen dat het aan de regio ligt. Minder bevolkingsdichtheid hier, maar dat lijkt me sterk.

Qua werk moet ik zeggen dat het bij ons nogsteeds drukker wordt. Opzich nog best knap voor een transportbedrijf. Ik weet dat het bij veel concurrerende bedrijven aanzienlijk minder goed gaat.

Tja crisis is ook maar een vaag begrip, er zijn heel veel mensen die dan juist rijk worden.

Ik zie dat de kassenbouw wel erg op zn gat ligt(tja banken willen niet meer investeren), maar er is toch altijd wel aardig wat werk hierzo. Echte werkeloosheid is eigenlijk onmogelijk hier in de buurt.

Het mooie aan cactussen is dat ze het meestal wel ietsjes beter doen in een crisis.

quote:

---

Op 16 juli 2009 13:18 schreef XXL het volgende:
Waarschijnlijk heb ik een gezegende vriendenkring want ook daar merk ik amper wat. Of ik heb geen vrienden. :')
Zou ook kunnen dat het aan de regio ligt. Minder bevolkingsdichtheid hier, maar dat lijkt me sterk.

---

Het ligt er voornamelijk aan in welke sectoren je vrienden werkzaam zijn natuurlijk.

Persoonlijk merk ik echt 0 van de crisis. Recent zelfs nog promotie gemaakt.

Paar vrienden van me zijn wel hun baan kwijtgeraakt, 1tje had binnen 2 weken een nieuwe baan, de ander is bewust aan het lamballen..

Dat is wel een beetje de laatste trend.

quote:

---

Op 16 juli 2009 10:58 schreef XXL het volgende:
Wat ik me afvraag is of er hier nou al iemand is die serieus (negatieve) gevolgen aan die crisis ondervindt.

Hierzo:

- De boodschappen worden goedkoper.
- Mijn hypotheekrente is een kleine 50 euro/m lager inmiddels.

---

Ik denk dat je het goed kunt merken als je dit jaar een overzicht van je pensioenopbouw krijgt.

Tegen die tijd dat ik zo oud ben lig ik al six feet under.

Face down waarschijnlijk.

aan het eind van dit jaar al?

Scherp. Ach, in 2012 is het sowieso over met de pret.

pensioen maak ik me als 24 jarige die al 5 jaar werkt niet druk om..
Heb wel een huis ruim 13.000 euro goedkoper kunnen kopen dankzij de crisis
En mijn vriend en ik hebben allebei afgelopen jaar een vast contract gekregen. Ik maak me dus nog niet echt zorgen..