quote:
Op 26 februari 2021 23:52 schreef iPim het volgende:
Omdat je een aanleiding zocht om je eigen verhaal te doen dus 
Ik denk dat veel van wat je onderaan in je post beschrijft internaliseerbaar is (of al geïnternaliseerd is) in bestaande klimaateconomische modellen. Zelfs binnen een mens-gecentreerd paradigma is een gezonde bredere ecologie noodzakelijk voor het welzijn van de mens. In extremis is er in een onleefbare planeet geen menselijke welvaart te behalen. De ecologische gezondheid wordt dus al expliciet meegenomen in de "nutsfunctie" van de homo economicus. In modellen die puur gaan om bijvoorbeeld klimaatverandering, tast een extremer klimaat de productiecapaciteit van de economie aan. Dat kan je interpreteren als de productie van fysieke goederen en diensten, maar ook als de "productie" van ecologische gezondheid en diversiteit. Met de juiste kennis van wat een model daadwerkelijk modelleert, wordt dus duidelijk dat klimaateconomische modellen de kern van de zaak (namelijk het belang van ecologische gezondheid) expliciet meenemen.
Overigens wordt ook nadrukkelijk gekeken naar de onzekerheid van toekomstige ecologische gezondheid (en zelfs nog hogere momenten van de onzekerheid, zoals onzekerheid over onzekerheid (als het bijvoorbeeld niet zeker is hoe erg het voor de planeet is als de temperatuur een X aantal graden stijgt)). Meer zekerheid is natuurlijk altijd beter dan minder zekerheid, dus dit geeft model-technisch ook een impuls om aan de conservatie kant van ecologische gezondheid te zitten simpelweg omdat je niet weet hoe fout het precies kan gaan als het fout gaat.[/quote]
at
quote:
Dit is wat economen vaak "allocatie" noemen. Groei kan voortkomen uit het verbeteren van de allocatie van mensen, grondstoffen of technologieën over tijd, ruimte en eigenaarschap. Groei staat dus niet per definitie gelijk aan "meer" in een kwantitatieve zin, het kan dus ook gaan om meer doen met wat je al hebt. En dat laatste lijkt me van vitaal belang (dit is denk ik een van de grootste misverstanden omtrent de term economische groei).
Juist,binnen ecologie betekend het begrip allocatie net even iets anders. Maar in manier van denken en onderliggende principe zijn er veel overeenkomsten. Beide disciplines doen er goed aan meer van elkaar te begrijpen. Het feit dat we lange tijd ecologie en economie als tegenstanders van elkaar zien/zagen is een teken daarvan. (tenminste vooral in het publieke debat leek/lijkt die tegenstelling te leven bij velen.
quote:
Met een carbon tax denk je aan het beprijzen van vervuiling, maar een CO2-absorberende activiteit kan je juist belonen middels een subsidie zodat een agrariër die winst voor de gemeenschap meeneemt. Het is denk ik niet het specialisme van het economische veld om zulke ecologische kansen te signaleren (wat betreft de voorbeelden die je noemt zoals in de mangrove), daar zullen ecologen suggesties voor moeten aanreiken. Je kan dan weer wel van het economische veld verwachten dat het perspectieven heeft op het bepalen van de juiste belasting/subsidie op vervuiling/absorptie. (Dit is natuurlijk ontzettend ingewikkeld en vraagt een hoop wilskracht en coördinatie tussen verschillende sectoren, interessegroepen en regio's. Dus zelfs als er een economisch "juist" antwoord is, is het implementeren ervan alsnog heel lastig.) De wisselwerking tussen deze twee velden (en andere velden overigens) is dus essentieel om verder te komen in deze problematiek.
Edit: ik denk dat je - zonder er bewust van te zijn - dus al best een economische blik op de problematiek hebt. Als je het potentiële nut van een carbon tax inziet, snap je ook waarom een CO2-absorberende subsidie zou kunnen helpen (de suggestie die je zelf aandraagt). En als je inziet dat het verbeteren van allocatie winst kan opleveren, en je weet nu dat dat ook onder economische groei verstaan wordt, zie je dat de ontgroeiingsbeweging de zaken verkeerd begrijpt.
De markt op carbon credits en restoration credits is zich aardig aan het ontwikkelen op het moment. De zoekmachine ecosia is misschien het bekendste voorbeeld hiervan.
Er is natuulijk ook een hoop kritiek op sommige ontwikkelingen. Ik weet niet of dat bij ecosia speelt, maar er worden ook hele bossen aangeplant die meer monocultuur zijn dan iets met een bos te maken hebben.
Ben je ook bekend met het alom genoemde doughnut model? Heb je daar ideeen over?
