achja, tis alweer bijna 5 jaar geleden voor mij

quote:

---

Op 4 oktober 2006 1:57 schreef Gewenste login het volgende:
"Gewenste login" is wat ze vragen!

---

Dat is echt zo ontzettend niet grappig

quote:

---

Op 4 oktober 2006 6:51 schreef Zenial het volgende:
Dat is echt zo ontzettend niet grappig

---

"ir Zenial" is ook ontzettend niet grappig, wat is je punt?

quote:

---

Op 4 oktober 2006 12:27 schreef Gewenste login het volgende:
"ir Zenial" is ook ontzettend niet grappig, wat is je punt?

---

Mijn titel is ook absoluut geen grap

Kap even met dat oeverloze gelul aub.

De laatste MDB is voor mij een tegenvaller. Dit terwijl ik de "nieuwe stijl MDB" altijd wel kon waarderen (vooral The Light at the end of the world).
Tot nu toe is het me altijd gelukt de teksten compleet te negeren, maar als ie zo luid en duidelijk "The bloood, the wiiine, the roooses" zegt dan kan ik er niet meer omheen. Als je (tekstueel) niks te vertellen hebt moet je gewoon je bek houden.

Ook haalt de nieuwe drummer het niet bij Shaun. Hij mag dan soepeler spelen en hij is waarschijnlijk technisch ietsje beter, maar het klinkt allemaal zooo beschaafd en z'n snaregeluid is kut (te ondiep). Men heeft hem duidelijk goed verteld waar wat te spelen, maar als ie dan iets van zichzelf speelt zijn het friss huppeltjes.

quote:

---

Op 4 oktober 2006 12:47 schreef Jällö het volgende:
Kap even met dat oeverloze gelul aub.

De laatste MDB is voor mij een tegenvaller. Dit terwijl ik de "nieuwe stijl MDB" altijd wel kon waarderen (vooral The Light at the end of the world).
Tot nu toe is het me altijd gelukt de teksten compleet te negeren, maar als ie zo luid en duidelijk "The bloood, the wiiine, the roooses" zegt dan kan ik er niet meer omheen. Als je (tekstueel) niks te vertellen hebt moet je gewoon je bek houden.

Ook haalt de nieuwe drummer het niet bij Shaun. Hij mag dan soepeler spelen en hij is waarschijnlijk technisch ietsje beter, maar het klinkt allemaal zooo beschaafd en z'n snaregeluid is kut (te ondiep). Men heeft hem duidelijk goed verteld waar wat te spelen, maar als ie dan iets van zichzelf speelt zijn het friss huppeltjes.

---

Drie keer groot gelijk

quote:

---

Op 4 oktober 2006 12:47 schreef Jällö het volgende:
... maar als ie zo luid en duidelijk "The bloood, the wiiine, the roooses" zegt dan kan ik er niet meer omheen. Als je (tekstueel) niks te vertellen hebt moet je gewoon je bek houden.

---

Prachtig gesproken, snif.

Ik heb hem alleen nog maar in de auto gehoord, en dan ook alleen maar een nummer of 5. Ik moet ook wel zeggen dat hij me tegenvalt, maar dat heb ik altijd met nieuwe MDB ceedee's. Ik koop hem dus toch, en vervolgens ga ik hem verplicht 10 tot 20 keer draaien totdat ik mijn definitieve mening geef (alsof jullie het iets zal boeien wat ik ervan vind, hahahaha)

Huppeldepup Login : Mooi gesproken, welkom. En onderbouwen heeft dus nut zoals je merkt, hahaha.

Na 2 keer luisteren vond ik 'm kut. Na 20 keer draaien vind ik 'm nu prachtig.

Heerlijke cd.

quote:

---

Op 13 oktober 2006 7:25 schreef Psychonaut het volgende:
Na 2 keer luisteren vond ik 'm kut. Na 20 keer draaien vind ik 'm nu prachtig.

Heerlijke cd.

---

Je went jezelf dus gewoon zo'n cd aan...

quote:

---

Op 13 oktober 2006 8:44 schreef Skyggesang het volgende:
Je went jezelf dus gewoon zo'n cd aan...

---

Wellicht ken je het nog niet, maar sommige schijfjes klinken nu eenmaal beter bij vaker beluisteren. Soms kan zelfs je mening veranderen, schokkend nietwaar?

quote:

---

Op 14 oktober 2006 11:07 schreef MMayo het volgende:
Wellicht ken je het nog niet, maar sommige schijfjes klinken nu eenmaal beter bij vaker beluisteren. Soms kan zelfs je mening veranderen, schokkend nietwaar?

---

Exactemundo. Platen die "instant gratification" bieden, zijn meestal ook de platen waar je het eerste op uitgekeken bent. Goede muziek moet bezinken.

quote:

---

Op 14 oktober 2006 13:11 schreef Melk is Goed het volgende:
Exactemundo. Platen die "instant gratification" bieden, zijn meestal ook de platen waar je het eerste op uitgekeken bent. Goede muziek moet bezinken.

---

Dat vind ik wel wat erg algemeen gesteld. Een aantal van mijn favoriete albums wist me meteen bij de eerste indruk volledig weg te blazen en diep te imponeren. Dus enige nuance lijkt me hier wel op zijn plaats. Het is natuurlijk wel zo dat deze albums na de eerste indruk ook nog de nodige diepgang bleken te hebben, die je bij de eerste paar keer luisteren nog niet kunt ontdekken.

Hij zegt "meestal" wat niet altijd betekent ...

En hij heeft gelijk ... nooit je mening staven op de eerste luisterbeurten ..

Bij de eerste luisterbeurd vind ik het al een goeie cd.
My Dying Bride groeit hoe vaker jede cd luister.
Zal het over een week wel een top cd vinden

ARGH!!!!!
Luisterbeurd!!!!

quote:

---

Op 14 oktober 2006 13:11 schreef Melk is Goed het volgende:
Exactemundo. Platen die "instant gratification" bieden, zijn meestal ook de platen waar je het eerste op uitgekeken bent. Goede muziek moet bezinken.

---

waarschijnlijk meer omdat je ze meteen té vaak luistert en daardoor het speciale eraf haalt.


np: my dying bride - the light @ the end of teh world!1

quote:

---

Op 14 oktober 2006 21:35 schreef Y Draig Goch het volgende:
ARGH!!!!!
Luisterbeurd!!!!

---

Arghh goeie
Arghh luister

quote:

---

Op 14 oktober 2006 11:07 schreef MMayo het volgende:
Wellicht ken je het nog niet, maar sommige schijfjes klinken nu eenmaal beter bij vaker beluisteren. Soms kan zelfs je mening veranderen, schokkend nietwaar?

---

+1
Ik heb de cd pas 1x gehoord en moet hem zeker nog een paar keer beluisteren voordat ik er iets over kan zeggen

quote:

---

Op 15 oktober 2006 6:32 schreef karnivoor het volgende:
waarschijnlijk meer omdat je ze meteen té vaak luistert en daardoor het speciale eraf haalt.


np: my dying bride - the light @ the end of teh world!1

---

Ehm nee. Je hebt me verkeerd begrepen. Ik bedoel al na één luisterbeurt. Bovendien zeg ik, zoals iemand anders al aanhaalde, "meestal". Als in niet altijd. Vaak zijn platen waarbij je meteen zoiets hebt van "zo da's vet zeg" platen met een dijk van een produktie. Deze willen dan wel eens bij nadere beluistering weinig om het lijf blijken te hebben wat composities betreft. Je begint je als luisteraar immers niet direct bij de eerste luisterbeurt te irriteren aan (bijvoorbeeld) te vaak herhaalde refreinen of te vaak herhaalde net-niet-riffs. Tenzij het echt tè erg is natuurlijk.

quote:

---

Op 16 oktober 2006 16:40 schreef Jezebel het volgende:
+1
Ik heb de cd pas 1x gehoord en moet hem zeker nog een paar keer beluisteren voordat ik er iets over kan zeggen

---

Dat is bij MDB platen eigenlijk altijd, alhoewel de openingsriff van deze nieuwe plaat er wel meteen lekker inhakt. Als geheel vind ik de nieuwe wederom een erg sterk album, alhoewel ik wel nog altijd ernstig twijfel aan de artistieke integriteit van dit gezelschap. Voor m'n gevoel doen ze het toch voor een groot deel "voor de fans". De vermeende experimenten op de nieuwe plaat waar sommigen het hiero over hebben, hoor ik eerlijk gezegd niet echt. Dus: goed album, maar toch (wederom) met een bijsmaakje. Maar goed, dat heb ik bij wel meer oude-bands-die-teruggrijpen-op-hun-oude-sound. Denk bijvoorbeeld aan de meest recente plaat van Gorefest. Moddervet, maar is dit echt de muziek de ze het aller aller állerliefst willen spelen? Ik betwijfel het eerlijk gezegd.

Grappig, ik lees heel veel reacties van mensen die het nieuwe album wel goed vinden maarrrrrr....
Ik kan daar wel inkomen denk ik. Het nieuwe album is namelijk geen deel 2 van een van hun vorige albums maar weer net anders. Opzich niet zo heel gek omdat My dying bride op elk album weer anders klinkt.

Turn Loose the Swans en The Angel and The Dark River vond ik al geweldig. Maar met Like Gods of the Sun en 34.788%... Complete. Toen ik The Light at the End of the World hoorde was ik direkt weer verkocht. Wat een geweldig album was dat. The Dreadful Hours was daarna een lichte teleurstelling. Niet omdat het een slecht album was, zeker niet zelfs, maar omdat het niet echt blijft hangen. Ik vind er gewoon geen echt memorabele songs op staan.
Songs of Darkness, Words of Light heb ik overgeslagen omdat ik het idee had (na een aantal oppervlakkige luisterbeurten) dat dit album weinig nieuws toevoegde aan mijn My dying bride verzameling. Maar als ik de reacties zo lees dat wordt het tijd om dat album toch nog eens een kans te geven.

Het nieuwe album is weer anders dan al hun vorige werk maar ik vind het geweldig. Ik denk dat de meeste mensen even moeten slikken als ze merken dat dit een minder treurig album is dan we van My dying bride gewend zijn. Niet dat het een vrolijk album is maar voor een diepe onderdompeling in zelfmedelijden hoef je het album ook niet op te zetten. De grunts worden weinig tot niet gebruiken waardoor je misschien zou denken dat dit een soft album is geworden. Maar dat is totaal niet het geval. Het nieuwe album klinkt fucking heavy en vooral zeer duister en dreigend. In het eerste nummer hoor ik direkt al lichte black metal invloeden. Het gitaarwerk is meer ritme georienteerd en hier en daar doet het allemaal zelfs een heel klein beetje progressief aan.

Al met al een album dat enorm knap in elkaar steekt. Het is anders dan de vorige albums van My dying bride maar ze hebben niks aan sfeer ingeboet. Gewoon een heel indrukwekkend album dat het verdient om gehoord te worden.

quote:

---

Op 20 oktober 2006 19:01 schreef XnegativeX het volgende:
Gewoon een heel indrukwekkend album dat het verdient om gehoord te worden.

---

Amen to that

ik vind het een waardig album
nummer 8 geloof ik is zeer triest (en das dik ok