Aardig opbeurende tekst:

DEATH - Bite The Pain

Look down at the body
you may see no trace of wounds
but in the eye
the eye of the beholder
one cannot asume.

Not a drop of blood is drawn
but you know how it bleeds
beware of the sharp edged weapon
called human being

It is a shield of passion
and strong will
from this I am the victor
instead of the kill

I will not feed your hunger, instead
I bite the pain
looking not back, but forward
I bite down hard
try to cover up the trail of deceit
and daggers spawned from your soul

[Solo Hamm/Schuldiner]

Acid, the tears of remorse
flow in vain, too late for regrets
save it
for the next ill fated game

Precies 2 jaar na de ontsluiting van het eerste deel wederom een lekker topic zo rond de kerst:

Is zelfmoord laf of begrijpelijk?
Ken je mensen die zelfmoord hebben gepleegd of pogingen hebben gedaan? Heb je zelf ooit zelfmoordpogingen gedaan?

[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 24-12-2003 15:16]

in het onzinnig nieuws topic had ik al gepost dat tijdens de kerst juist minder zelfmoorden zijn.
We springen liever in de lente en met name tijdens pasen. Heb je tenminste ook niet zo'n last van de snijdende wind...

quote:

---

Op 24 december 2003 15:15 schreef Mutilator het volgende:
Precies 2 jaar na de ontsluiting van het eerste deel wederom een lekker topic zo rond de kerst:

Na aanleiding van het meningsverschil in het topic over de zelfmoord van Kanwulf van Nargaroth:

Is zelfmoord laf of begrijpelijk?
Ken je mensen die zelfmoord hebben gepleegd of pogingen hebben gedaan? Heb je zelf ooit zelfmoordpogingen gedaan?

---

Ik geloof dat men mijn mening over dit thema al weet, maar ja.
IMHO is zelfmoord gewoon laf. Het impliceert dat je niet in staat bent om met de problemen te kampen die het leven voor je in petto heeft, en dat je derhalve maar de handdoek in de ring gooit. Persoonlijk vind ik het zelfs een egoïstische oplossing omdat je de mensen (familie, vrienden) achterlaat die zelf hun halve leven zouden geven om jou weer uit de put te krijgen.

Daarom dat ik zelf in principe ook nooit een zelfmoordpoging zal doen omdat ik daarmee mijn principes volledig zou verloochenen. En stel je voor dat er toch een hel blijkt te zijn...

Zelfmoord is een keus.
In sommige gevallen is het laf in andere niet.
Mijn opa wil bijvoorbeeld zelfmoord plegen, omdat hij al 14 jaar klaar is met zijn leven en doodsbang is om in een verzorgingstehuis te eindigen. Dan vind ik het geen laffe keuze.
Ik vind het wel laf als je het doet omdat je de moeite niet wilt doen om je leven te verbeteren. Maar dan vind ik het eigenlijk gewoon pure luiheid.

quote:

---

Op 24 december 2003 15:27 schreef Pandora het volgende:
Zelfmoord is een keus.
In sommige gevallen is het laf in andere niet.
Mijn opa wil bijvoorbeeld zelfmoord plegen, omdat hij al 14 jaar klaar is met zijn leven en doodsbang is om in een verzorgingstehuis te eindigen. Dan vind ik het geen laffe keuze.
Ik vind het wel laf als je het doet omdat je de moeite niet wilt doen om je leven te verbeteren. Maar dan vind ik het eigenlijk gewoon pure luiheid.

---

Dat ben ik toch niet helemaal met je eens.

Als je bang bent voor wat er mogelijkerwijs eventueel ooit met je zou kunnen gebeuren, dan beschouw ik dat als een vorm van lafheid.

En dat je al 14 jaar klaar bent met je leven, hoe bepaal je dat? Mijn moeder is nu ruim 12 jaar ongeneeslijk ziek en daarbovenop heeft ze nu sinds een paar maanden terminale kanker en bij haar is nog nooit de gedachte van zelfmoord opgekomen. Maar zij heeft een 100% positieve levensvisie en kijkt puur naar de dingen die ze nog wel kan (tv kijken, radio luisteren, van haar kinderen genieten...). Daar heb ik in die periode ontzettend veel respect voor gekregen, dat iemand mentaal zo ontzettend sterk kan zijn.

quote:

---

Op 24 december 2003 15:35 schreef altx het volgende:
Dat ben ik toch niet helemaal met je eens.

Als je bang bent voor wat er mogelijkerwijs eventueel ooit met je zou kunnen gebeuren, dan beschouw ik dat als een vorm van lafheid.

En dat je al 14 jaar klaar bent met je leven, hoe bepaal je dat? Mijn moeder is nu ruim 12 jaar ongeneeslijk ziek en daarbovenop heeft ze nu sinds een paar maanden terminale kanker en bij haar is nog nooit de gedachte van zelfmoord opgekomen. Maar zij heeft een 100% positieve levensvisie en kijkt puur naar de dingen die ze nog wel kan (tv kijken, radio luisteren, van haar kinderen genieten...). Daar heb ik in die periode ontzettend veel respect voor gekregen, dat iemand mentaal zo ontzettend sterk kan zijn.

---

Mijn opa is 94. Toen hij 80 was had hij alles al gedaan dat hij wou doen en had hij dus niks meer om naar toe te leven. En zijn lichaam takelt steeds verder af. Hij kan al zo goed als niet meer zien en niet meer horen en hij wil niet gewoon eindigen als een incontinent persoon dat alleen nog maar op een bed kan liggen.

En die dingen die jouw moeder nog kan kan mijn opa dus ook niet meer. Hij geniet nog wel van de dingen die hij nog wel kan, maar dat is zo goed als niks.

[Dit bericht is gewijzigd door Pandora op 24-12-2003 15:43]

quote:

---

Op 24 december 2003 15:42 schreef Pandora het volgende:
Mijn opa is 94. Toen hij 80 was had hij alles al gedaan dat hij wou doen en had hij dus niks meer om naar toe te leven. En zijn lichaam takelt steeds verder af. Hij kan al zo goed als niet meer zien en niet meer horen en hij wil niet gewoon eindigen als een incontinent persoon dat alleen nog maar op een bed kan liggen.

En die dingen die jouw moeder nog kan kan mijn opa dus ook niet meer. Hij geniet nog wel van de dingen die hij nog wel kan, maar dat is zo goed als niks.

---

Ja, ok, in jouw opa's geval is er wel wat voor te zeggen (ik wist niet dat hij al 94 was...). Maar dan is er IMHO ook niet echt meer sprake van "voortijdige" levensbeëindiging, maar meer van het allerlaatste moment uitkiezen dat je nog op een waardige manier leeft.
(Godver, wat vind ik het eigenlijk moeilijk om over zoiets te discussiëren...)

Wat maakt het ook uit of iemand zelfmoord pleegt uit lafheid of moed? Geen haan die ernaar kraait als je iets anders doet uit lafheid, luiheid, of eender wat; waarom is het dan een punt bij zelfmoord plegen? Feit is dat het iemands persoonlijke keuze is, en dat niemand zich daarmee moet gaan moeien. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat een mens een ander mens niet op andere gedachten mag proberen brengen natuurlijk...

Ik vind zelfmoord laf noch moedig, het is gewoon zo. Ik ga er enorm van afzien als iemand in mijn omgeving zich een kogel door z'n kop jaagt, en het kan zijn dat ik er daarom ook kwaad op ben, maar het blijft de keuze van degene die erover nadenkt, en daar moet ik mij bij neerleggen.
Verdorie, je leeft je leven toch voor jezelf, en niet om iemand anders een plezier te doen?

quote:

---

Op 24 december 2003 15:50 schreef altx het volgende:
Ja, ok, in jouw opa's geval is er wel wat voor te zeggen (ik wist niet dat hij al 94 was...). Maar dan is er IMHO ook niet echt meer sprake van "voortijdige" levensbeëindiging, maar meer van het allerlaatste moment uitkiezen dat je nog op een waardige manier leeft.
(Godver, wat vind ik het eigenlijk moeilijk om over zoiets te discussiëren...)

---

Soms vind ik wel dat mensen die zelfmoord plegen egoistisch zijn, weglopen voor de problemen die ze hebben en te laf zijn om ze op te lossen. Maar eigenlijk kan ik daar, als iemand die daar totaal geen ervaring mee heeft en dus ook niet weet in wat voor situatie die mensen verkeren, geen goed oordeel over geven.

quote:

---

Op 24 december 2003 15:51 schreef Pandora het volgende:

---

Wat niet wegneemt dat mijn moeder op haar 40e zelfmoord had kunnen plegen...

quote:

---

Op 24 december 2003 15:55 schreef altx het volgende:
Wat niet wegneemt dat mijn moeder op haar 40e zelfmoord had kunnen plegen...

---

Wees maar gewoon blij dat ze die keuze niet heeft gemaakt.

quote:

---

Op 24 december 2003 15:57 schreef Pandora het volgende:
Wees maar gewoon blij dat ze die keuze niet heeft gemaakt.

---

Ben ik voorlopig ook. Ik ben alleen bang dat dat niet meer zo lang zal duren (hoe lang geef je iemand met een kwaadaardige tumor bij haar lever?)...

quote:

---

Op 24 december 2003 16:01 schreef altx het volgende:
Ben ik voorlopig ook. Ik ben alleen bang dat dat niet meer zo lang zal duren (hoe lang geef je iemand met een kwaadaardige tumor bij haar lever?)...

---

Ik ben bang niet zo heel lang.

quote:

---

Op 24 december 2003 15:51 schreef Lies het volgende:
(...)
Verdorie, je leeft je leven toch voor jezelf, en niet om iemand anders een plezier te doen?

---

Ik vind dit eerlijk gezegd nogal een egocentrische visie. Het is maar hoe je je leven wilt invullen en mijns inziens zijn er toch wel een (flink) aantal mensen die op de een of andere manier op je rekenen (familie, vrienden, e.d.), mensen die te allen tijde voor jou klaar zouden staan, aan wie jij je dan zo maar onttrekt...

quote:

---

Op 24 december 2003 16:06 schreef altx het volgende:
Ik vind dit eerlijk gezegd nogal een egocentrische visie. Het is maar hoe je je leven wilt invullen en mijns inziens zijn er toch wel een (flink) aantal mensen die op de een of andere manier op je rekenen (familie, vrienden, e.d.), mensen die te allen tijde voor jou klaar zouden staan, aan wie jij je dan zo maar onttrekt...

---

Egocentrisch? Tuurlijk. Iedereen is egocentrisch, en dat is maar goed ook!

Je argumenten slaan m.i. nergens op. Zelfs al rekenen er mensen op je, is dat nog geen reden om te blijven leven. Daar doe je die mensen die op je rekenen geen plezier mee (tenzij dat enorme egoïsten zijn natuurlijk), en jezelf al evenmin. Mensen die te allen tijde voor je klaar zouden staan...? Ach, als het slecht gaat met je zijn er bijster weinig mensen die nog de moed kunnen opbrengen om bij je te blijven; de meesten weten niet hoe ermee omspringen en lopen zo snel mogelijk weg.

Dus nee, ik snap niet naar je naartoe wilt. Ik zal de eerste zijn om te zeggen dat je wat meer rekening moet houden met de gevoelens van iemand anders, maar ik vind dat je daarin niet te ver mag gaan. Géén zelfmoord plegen (als dat je uiteindelijke beslissing zou zijn) omdat iemand je wel 'ns nodig zou kunnen hebben, vind ik te ver gaan.

quote:

---

Op 24 december 2003 16:40 schreef Lies het volgende:
Egocentrisch? Tuurlijk. Iedereen is egocentrisch, en dat is maar goed ook!

Je argumenten slaan m.i. nergens op. Zelfs al rekenen er mensen op je, is dat nog geen reden om te blijven leven. Daar doe je die mensen die op je rekenen geen plezier mee (tenzij dat enorme egoïsten zijn natuurlijk), en jezelf al evenmin. Mensen die te allen tijde voor je klaar zouden staan...? Ach, als het slecht gaat met je zijn er bijster weinig mensen die nog de moed kunnen opbrengen om bij je te blijven; de meesten weten niet hoe ermee omspringen en lopen zo snel mogelijk weg.

Dus nee, ik snap niet naar je naartoe wilt. Ik zal de eerste zijn om te zeggen dat je wat meer rekening moet houden met de gevoelens van iemand anders, maar ik vind dat je daarin niet te ver mag gaan. Géén zelfmoord plegen (als dat je uiteindelijke beslissing zou zijn) omdat iemand je wel 'ns nodig zou kunnen hebben, vind ik te ver gaan.

---

ff voor de duidelijkheid: Je moet mijn argumenten niet los van elkaar zien. Het is de combinatie ervan die de doorslag geeft. Ze dragen allemaal een beetje bij aan het eindresultaat dat ik in principe nooit een zelfmoordpoging zal doen. Maar mijn hoofdargument blijft dat ik het gewoonweg zwak vind. Zelfmoord is voortijdig opgeven, toegeven dat je toch niet kunt winnen, met andere woorden zelfmoord is het toonbeeld van zwakte. En zeg niet dat het niet zo is, want een zo'n handeling blijft makkelijker dan een leven lang problemen het hoofd proberen te bieden... Sommige mensen beweren dat je moed nodig hebt om zelfmoord te plegen. Ik pleeg te beweren dat je moed nodig hebt om GEEN zelfmoord te plegen...

volgens mij heb je er wel moed voor nodig...

Je moet wel ver heen zijn als je in staat bent je oerdrang om te overleven kan op geven. Ik ben het niet eens met zelfmoord want tuurlijk laat je de mensen die om je geven achter. Aan de andere kant kan ik het in sommige gevallen wel begrijpen. Bovenal hoort dood bij het leven en als jij zelf het wanneer en hoe van je einde kiest, is dat nog altijd jouw keuze en dus zullen anderen daar vrede mee moeten hebben. Hoe moeilijk dat ook kan zijn.

[Dit bericht is gewijzigd door stigma op 24-12-2003 17:02]

quote:

---

Op 24 december 2003 16:53 schreef altx het volgende:
Zelfmoord is voortijdig opgeven, toegeven dat je toch niet kunt winnen, met andere woorden zelfmoord is het toonbeeld van zwakte.

---

Je kan ook niet "winnen" -- tenzij jij vindt dat van ouderdom sterven winnen is. En "voortijdig opgeven", maak je je daar zelf nooit schuldig aan? Of ben jij zo iemand die tegen beter weten in door blijft gaan? Een mens moet weten wanneer hij moet ophouden, zo simpel is het.

quote:

---

Op 24 december 2003 17:15 schreef Lies het volgende:
Je kan ook niet "winnen" -- tenzij jij vindt dat van ouderdom sterven winnen is. En "voortijdig opgeven", maak je je daar zelf nooit schuldig aan? Of ben jij zo iemand die tegen beter weten in door blijft gaan? Een mens moet weten wanneer hij moet ophouden, zo simpel is het.

---

Waarom kijkt iedereen toch zo negatief tegen het leven aan? Zo van, ik ga toch wel een keer dood, dus dan doe ik het nu gelijk maar...

als je het leven beu bent moet je toch iets doen!! niet??
zelf vind ik het op zich best laf maar ik kan me voorstellen dat sommige mensen (die dus zelfmoord plegen) dat anders zien.
zelf zou ik het nooit doen omdat ik het niet zou kunnen.

quote:

---

Op 24 december 2003 17:23 schreef altx het volgende:
Waarom kijkt iedereen toch zo negatief tegen het leven aan? Zo van, ik ga toch wel een keer dood, dus dan doe ik het nu gelijk maar...

---

Nu begin je naast de kwestie te lullen, maar goed.

quote:

---

Op 24 december 2003 17:26 schreef demonslaughter het volgende:
als je het leven beu bent moet je toch iets doen!! niet??
zelf vind ik het op zich best laf maar ik kan me voorstellen dat sommige mensen (die dus zelfmoord plegen) dat anders zien.
zelf zou ik het nooit doen omdat ik het niet zou kunnen.

---

Wel, mijn punt is dat je moet zorgen dat je het leven niet beu wordt...