Edit: ho, ik lees niet goed.

[Dit bericht is gewijzigd door Sisyphos op 02-06-2013 0:29]

That's it? Ik voel me gebruikt. Wham bam thank you Fusion

quote:

---

Op 2 juni 2013 0:07 schreef Fusion het volgende:
maar panentheistische, semi-agnostische volgeling van Jezus met n neiging naar andere religies en theosofien dekt de lading misschien beter ahum. What's in a name.

---

Jemig, was je er niet liever gewoon mee opgegroeid? Veel simpeler.

Soms denk ik van wel, soms niet

quote:

---

Op 2 juni 2013 1:29 schreef Fusion het volgende:
Ik voel me gebruikt.

---

Daar hebben meer mensen last van die ooit naar een kerk zijn geweest.

Wat ben je toch spits, hoe verzin je ze!!

quote:

---

Op 2 juni 2013 1:29 schreef Fusion het volgende:
That's it? Ik voel me gebruikt. Wham bam thank you Fusion

---

Ach, nee joh! Een mens moet ook slapen.

Ik krijg nog geen grip op "de meest begrijpelijke presentatie van God". Er van uitgaande dat we dag in dag uit onze eigen werkelijkheid construeren zou dit in moeten houden dat een nogal complex begrip als "God" zich in een veranderlijk discours zou moeten bevinden. Hierdoor lijkt een optimistisch agnosticisme (of zelfs verdere verwijdering) mij de meest gangbare en vooral vruchtbare optie om (wanneer theïstisch aangelegd) door het leven te blijven gaan.

Of is het begrip God voor de gemiddelde theïst absoluut en reconstrueert hij/zij de wereld(als in een spiraal) hieromheen?
Maar dat zou toch je reinste zelfbeflikkering en beperking zijn? Destructief voor zowel eigen progressie als die van de wereld om je heen.

Uit jouw verhaal haal ik op dat jij als een soort van christelijk existentialist druk in de weer bent geweest met het construeren van een metafysische grootmacht die aansluit op jouw beleving en voorkeuren. Wat je goed recht is. Maar waarom die drang tot het scheppen van één God als we toch al aan het bouwen zijn? Vanwaar de drang tot een monotheïsme?

[Dit bericht is gewijzigd door Sisyphos op 02-06-2013 12:09]

quote:

---

Op 2 juni 2013 12:05 schreef Sisyphos het volgende:
Ik krijg nog geen grip op "de meest begrijpelijke presentatie van God". Er van uitgaande dat we dag in dag uit onze eigen werkelijkheid construeren zou dit in moeten houden dat een nogal complex begrip als "God" zich in een veranderlijk discours zou moeten bevinden. Hierdoor lijkt een optimistisch agnosticisme (of zelfs verdere verwijdering) mij de meest gangbare en vooral vruchtbare optie om (wanneer theïstisch aangelegd) door het leven te blijven gaan.

---

Dat mag jou lijken Met meest begrijpelijk presentatie van God bedoel ik dat na jaren atheist, waarna agnost, waarna de meeste -ismen bestudeert, ik ervan overtuigd ben dat Jezus de enige is die voor mij God presenteert. Daar kan ik wel wat rationele argumenten voor geven, maar het is vooral iets wat ik ervaar. Je kan redeneren over ethiek tot je een ons weegt, en je kunt alles in rationele raamwerken proberen te hangen, maar er is ook nog de experientele wereld. Je kunt boekwerken vol schrijven over de evolutionaire voordelen van de liefde en paarvorming, of over de biochemische processen die achter verliefdheid etc liggen, maar dat doet niets af van de ervaring. Ik geloof dat God onze Bron en ons Doel is en dat Hij voornamelijk Liefde als karaktereigenschap heeft. Ik geloof dat Liefde het hoogste doel is. Ik weet het, klinkt zemelig, maar ik geloof er heilig in. Elkaar helpen, met elkaar deze wereld tot een paradijs maken. En Jezus is de enige die mij op die manier raakt, bij wie ik een gevoel heb dat ik met iets hogers in contact sta.

quote:

---

Op 2 juni 2013 12:05 schreef Sisyphos het volgende:Of is het begrip God voor de gemiddelde theïst absoluut en reconstrueert hij/zij de wereld(als in een spiraal) hieromheen?

---

Dat weet ik niet, dat zou je aan 'de gemiddelde theist' moeten vragen Ik denk het overigens niet. Ik denk dat iedere theist zijn godsbeeld is opgebouwd uit zijn cultuur, de religie waarin hij/zij geboren wordt, zijn eigen familierelaties, zijn eigen filosofische mijmeringen en hopelijk ook een stuk godservaring.

quote:

---

Op 2 juni 2013 12:05 schreef Sisyphos het volgende:Maar dat zou toch je reinste zelfbeflikkering en beperking zijn? Destructief voor zowel eigen progressie als die van de wereld om je heen.

---

Ondanks dat ik dus denk dat t antwoord 'nee' zou zijn op de vraag.... waarom zou dat desctructief zijn? Dat ligt er toch helemaal aan wat dat 'begrip God' is? Uiteraard is een 'absoluut begrip God' niet per se desctructief voor progressie.

quote:

---

Op 2 juni 2013 12:05 schreef Sisyphos het volgende:Uit jouw verhaal haal ik op dat jij als een soort van christelijk existentialist druk in de weer bent geweest met het construeren van een metafysische grootmacht die aansluit op jouw beleving en voorkeuren. Wat je goed recht is. Maar waarom die drang tot het scheppen van één God als we toch al aan het bouwen zijn? Vanwaar de drang tot een monotheïsme?

---

Ten eerste denk ik dat God te groot en te onbescrhrijvelijk is om te 'vangen' in een definitie. Dus ja, mijn godsbeeld is deels mij eigen constructie, uiteraard. Daarnaast baseer ik me op een aantal ervaringen die als godservaring bestempel, op alles wat ik heb gelezen over de Hindoefilosifie maar vooral op de uitspraken die aan Jezus worden toegeschreven. Ten tweede, om je vraag over mnotheisme te beantwoorden, mensen doen een god-of-the-gaps vaak af als onzin, maar zo onzinnig is het niets. Als je de natuurkunde een beetje volgt zie je dat de meeste fenomenen (niet allemaal!) een oorzaak, een oorsprong hebben. Dus de op zich simplistische gedachte 'er moet toch wel iets of iemand zijn die alles in gang heeft gezet, of die achter de natuurconstanten zit' is op zich heel valide. Het is een stuk minder waarschijnlijk om over gods-of-the-gaps te spreken.

quote:

---

Op 2 juni 2013 13:03 schreef Fusion het volgende:
Dat mag jou lijken Met meest begrijpelijk presentatie van God bedoel ik dat na jaren atheist, waarna agnost, waarna de meeste -ismen bestudeert, ik ervan overtuigd ben dat Jezus de enige is die voor mij God presenteert. Daar kan ik wel wat rationele argumenten voor geven, maar het is vooral iets wat ik ervaar. Je kan redeneren over ethiek tot je een ons weegt, en je kunt alles in rationele raamwerken proberen te hangen, maar er is ook nog de experientele wereld. Je kunt boekwerken vol schrijven over de evolutionaire voordelen van de liefde en paarvorming, of over de biochemische processen die achter verliefdheid etc liggen, maar dat doet niets af van de ervaring. Ik geloof dat God onze Bron en ons Doel is en dat Hij voornamelijk Liefde als karaktereigenschap heeft. Ik geloof dat Liefde het hoogste doel is. Ik weet het, klinkt zemelig, maar ik geloof er heilig in. Elkaar helpen, met elkaar deze wereld tot een paradijs maken. En Jezus is de enige die mij op die manier raakt, bij wie ik een gevoel heb dat ik met iets hogers in contact sta.

---

Ik twijfel ook in de verste verte niet aan jouw beleving en begrijp dat er meer is tussen ratio en ethiek, maar Liefde als karaktereigenschap dekt voor mij de lading niet. De liefde die Jezus Christus in het Nieuwe Testament predikt komt helemaal niet overeen met dat wat ik als liefde ervaar. Dus hop, hier komt ethiek alweer om de hoek kijken.
Wat nou als ik de liefde van Christus anders interpreteer maar deze wel gebruik als fundamenten voor mijn paradijs/luchtkasteel? Is het dan niet onterecht dat ik met de titel 'christen' door het leven ga? Dat ik verbaal een beweging in tact houd die eigenlijk niet meer aansluit op mijn eigen perceptie? Is het dan dus niet wijzer om mijzelf als enkel gnosticus neer te zetten?

quote:

---

Ondanks dat ik dus denk dat t antwoord 'nee' zou zijn op de vraag.... waarom zou dat desctructief zijn? Dat ligt er toch helemaal aan wat dat 'begrip God' is? Uiteraard is een 'absoluut begrip God' niet per se desctructief voor progressie.

---

Ik denk dat wanneer je uitgaat van een onveranderlijke basis en hier omheen circuleert je eigen denkpatronen heel erg beperkt en hiermee weinig toevoeging kan geven aan de wereld om je heen. Wat uiteindelijk zal lijden tot stilstand en wellicht wel decadentie gezien we niet in staat zijn wanneer nodig een andere startpositie in te nemen.

quote:

---

Ten tweede, om je vraag over mnotheisme te beantwoorden, mensen doen een god-of-the-gaps vaak af als onzin, maar zo onzinnig is het niets. Als je de natuurkunde een beetje volgt zie je dat de meeste fenomenen (niet allemaal!) een oorzaak, een oorsprong hebben. Dus de op zich simplistische gedachte 'er moet toch wel iets of iemand zijn die alles in gang heeft gezet, of die achter de natuurconstanten zit' is op zich heel valide. Het is een stuk minder waarschijnlijk om over gods-of-the-gaps te spreken.

---

Nouja, de mens denkt over het algemeen in oorzaak en gevolg. Hiernaast trachten we bijna alles antropomorf te maken of op z'n minst karaktereigenschappen mee te geven. Dus ja, het idee van 'de eerste beweger' is misschien wel bevredigend, maar raakt kant noch wal wanneer we er (zoals in iedere godsdienst het geval is) een moraal aan gaan koppelen.
Ik wil best wel met je meegaan in het idee dat er een God-of-the-gaps is, maar laat dit dan wel een amorele God-of-the-gaps zijn. Een schepper die enkel schept omwille van het scheppen.

quote:

---

Op 2 juni 2013 13:33 schreef Sisyphos het volgende:
maar Liefde als karaktereigenschap dekt voor mij de lading niet. De liefde die Jezus Christus in het Nieuwe Testament predikt komt helemaal niet overeen met dat wat ik als liefde ervaar.

---

Volgens mij zeggen deze 2 zinnen allebei iets anders? Maar ik ben vooral in de 2e zin geinteresseerd. Wat zijn dan voor jou de verschillen tussen wat jij denkt dat Jezus in t NT predikt en tussen wat jij als liefde deinieert?

quote:

---

Op 2 juni 2013 13:33 schreef Sisyphos het volgende:Dus hop, hier komt ethiek alweer om de hoek kijken.
Wat nou als ik de liefde van Christus anders interpreteer maar deze wel gebruik als fundamenten voor mijn paradijs/luchtkasteel? Is het dan niet onterecht dat ik met de titel 'christen' door het leven ga? Dat ik verbaal een beweging in tact houd die eigenlijk niet meer aansluit op mijn eigen perceptie? Is het dan dus niet wijzer om mijzelf als enkel gnosticus neer te zetten?

---

Heeft dit betrekking op jezelf of op mij? Maar goed, 'christen' is ook maar een label, een woord. Een woord dat heel veel met zich meebrengt waar ik faliekant achter sta, maar ook een aantal zaken waar ik ambivalent en of agnostische tegenover sta, of zaken die zelfs niet kan onderschrijven. Maar ik ben dus erg benieuwd of deze quote of jezelf sloeg.

quote:

---

Op 2 juni 2013 13:33 schreef Sisyphos het volgende:Ik denk dat wanneer je uitgaat van een onveranderlijke basis en hier omheen circuleert je eigen denkpatronen heel erg beperkt en hiermee weinig toevoeging kan geven aan de wereld om je heen. Wat uiteindelijk zal lijden tot stilstand en wellicht wel decadentie gezien we niet in staat zijn wanneer nodig een andere startpositie in te nemen.

---

Dat snap ik ook wel. Ik koos mijn bewoording dan ook zorgvuldig en schreef 'niet per se'. Uiteraard zie ik het gevaar, maar ik probeerde dat te nuanceren door aan te geven dat het er maar van afhangt wat dat 'absolute Godsbeeld is'. Je poneert eenstelling gebaseerd op overversimplificeerde voorstelling van zaken als 'progressoe', 'toevoeging kan geven' etc. Ik persoonlijk vind iemand die in een 6-daagse schepping gelooft en zijn/haar hele leven inzet voor de armen, de hongerigen of dierenwelzijn etc meer 'toevoegen aan de wereld om hem/haar heen' dan een hoogbegaafde vrijzinnige christen, progressieve Hindoe of atheist die al diens intellect en wereldbeeld gebruikt voor eigengewin.

quote:

---

Op 2 juni 2013 13:33 schreef Sisyphos het volgende:Nouja, de mens denkt over het algemeen in oorzaak en gevolg. Hiernaast trachten we bijna alles antropomorf te maken of op z'n minst karaktereigenschappen mee te geven. Dus ja, het idee van 'de eerste beweger' is misschien wel bevredigend, maar raakt kant noch wal wanneer we er (zoals in iedere godsdienst het geval is) een moraal aan gaan koppelen.

---

Vanuit de simpele redenatie van 'eerste beweger' niet per se direct. Toch is het frappant dat 80% van de wereldbevolking dat wel doet (en nee, dat maakt het niet per se waar, maar frappant is t wel).

quote:

---

Op 2 juni 2013 13:33 schreef Sisyphos het volgende:Ik wil best wel met je meegaan in het idee dat er een God-of-the-gaps is, maar laat dit dan wel een amorele God-of-the-gaps zijn. Een schepper die enkel schept omwille van het scheppen.

---

Dat mag jij geloven of denken Ik geloof daar niet in. Al was het maar wederom om de extreem simplistische redenering dat 'het goede' 'goed voelt', alle filosofische en evolutionair-biologische 'verklaringen' ten spijt.

Wat een hoop tijd en gezemel gaat daarin zitten zeg. Je leeft , je gaat dood. That's it. Al die verspilde tijd tijdens je leven, je merkt het vanzelf wie er gelijk heeft.

Hoe verspil ik mijn tijd dan volgens jou? Is verspillen niet 100% in the eye of the beholder? Ook meen ik te bemerken in je bewoording dat ik me erg op t hiernamaals Ou focusen, klopt dat?

quote:

---

Op 2 juni 2013 18:24 schreef Fusion het volgende:
Hoe verspil ik mijn tijd dan volgens jou? Is verspillen niet 100% in the eye of the beholder? Ook meen ik te bemerken in je bewoording dat ik me erg op t hiernamaals Ou focusen, klopt dat?

---

Dat is absoluut in The Eye Of The Beholder. Ieder heeft uiteraard zijn interesses en kan daar zo veel tijd mee bezig zijn als diegene wenst. Voor mijzelf vind ik de hele vraag over geloof en het hiernamaals een verspilling. Overigens kan ik het wel weer waarderen als het in culturele achtergronden wordt geplaatst omdat hiermee (soms) menselijk gedrag verklaart kan worden.Ik denk niet dat jij veel met het hiernamaals bezig bent, voornamelijk met een stukje zingeving tijdens het leven. Wat mijzelf betreft, ik zie het wel als ik dood ben. Dan heb ik daar nog tijd genoeg voor. Jouw beeld hierin wordt dan overigens hartelijk ontvangen mocht het waar zijn.

Ik zie het ook wel als ik dood ben hoor. Ik hou me daar 0.0 mee bezig. Dat komt wel tegen de tijd als ik de dood voel naderen hehe. Ik heb ook geen idee hoe/wat/of er is na de dood. Geen idee. Ik denk en hoop het wel, maar als er niets is, is ook lekker rustig. Maar volgens t NT spreekt Jezus er natuurlijk wel over. Dus er van uitgaande dat Hij dat daadwerkelijk heeft gezegd hecht ik er wel waarde aan.

Verder snap ik nog steeds niet zo goed wat je met verspilling bedoelt. Hoe denk jij dat ik mijn tijd verspil? Welke tijd in beslag nemende activiteiten heb je in gedachten dan?

Het zal voor jou natuurlijk niet voelen als verspilling van je tijd, dat begrijp ik. Ik zie ook alleen de tijd dat je hier bezig bent en kan geen echte inschatting maken van de tijd die je aan deze gedachten besteed(en misschien ben je daarnaast wel heel productief). Echter als ik tot een goed gefundeerde mening wil komen betekent het dat ik erover moet gaan nadenken en eventueel bronnen moet bestuderen, dus er tijd in steek. Die besteed ik dan persoonlijk liever anders.

kan ik begrijpen.

Uiteindelijk heb je er ook een motivatie voor om het te doen wellicht. Meestal omdat het juist aanvoelt.
Of net niet.

Ik heb geen vertrouwen in een eventuele Bijbelse God, mocht die er al zijn. Mensen die er wel in vertrouwen die vertrouw ik ook helemaal niet. En in mijn geval is dat zeker omdat er een link is.

Ik kan me weinig mensen voorstellen die ik minder vertrouw dan gelovige Christenen in mijn eigen omgeving. In Afrika, okee, die mensen weten van niet beter.
Maar mensen die in een Bijbelse God van de Aarde geloven, de schepper van de Mens, en weten hoe die Aarde er aan toe is,
en dan nog geloven in de God van de oneindige goedheid, in Liefde met een grote L... neen, daar is iets mee aan de hand.
En dan bedoel ik niet dat ik vind dat ze prettig gestoord zijn, maar dat er iets is misgegaan in hun persoonlijke evolutie. Mensen die prettig gestoord zijn die beseffen dat meestal van zichzelf. Veel mensen met een bepaalde opvatting die ik ken met een bepaalde levensvisie, overtuiging of ja, zelfs mensen die zich religieus noemen, hebben echt zoiets van "ja, ik geloof hier of daar in, maar dat is mijn waarheid en het kan best zijn dat dat verkeerd is, maar dat is hoe ik het nu zie.
Ik zie wel wat het wordt." Mensen die die kritische reflex niet kunnen maken, die categoriseer ik onder "mentale of emotionele stoornis". En ja, er zijn er veel en je kunt iedereen een label geven, maar deze stoornis vind ik bovendien uiterst ergerlijk en volledig in contrast met mijzelf. Niet dat ik 0.0 standvastigheid heb, maar ik ben me wel bewust van de relativiteit er van. Zelfs als ik er koppig aan vasthou op het moment zelf

[Dit bericht is gewijzigd door Hypnos op 03-06-2013 17:05]

Ik weet niet of ik m al eens eerder had geplaatst, maar hij was een tijd van t internet verdwenen: een prachtinterview met Peter Steele. Op de af en toe emmm... nogal aparte gedachtenspinsels over de eindtijd etc geeft hij een hele mooie kijk op t Christendom en geeft hij imho een aantal essentiele zaken heel goed weer. Vooral t stukje over charity, wauw, kippenvel.

An Interview with Peter Steele of Type O Negative By Charlie Steffens, aka Gnarly Charlie:

ON FAITH

“After my mother passed away last year and a couple of other things happened, I pretty much got back to my faith. I was born Roman Catholic. Believe it or not, I go tot church on Sunday and I do read the Bible. But I don’t read it as a how to live your life book. I read it as if I have a question I can open any page. If you’re open minded you will get the answer from a passage. And you will get a different answer if you read the same passage but it will still be just as worthy. “ “I went to confession for the first time in 30 years. And the priest was very happy that I had come back to church and stuff. I didn’t go into each and every sin otherwise he would have to take two weeks vacation (laughs). I said ‘Father I did wrong and I want o apologize to God for my behavior and I’m going to try for it to not happen again.’ It’s better to pay in this life then in the afterlife. So he said “well, make a large donation to your favorite charity, which I did. I’m not going to tell you which charity it was or how much, because that really started me thinking about these so-called charitable people. Charity should be anonymous. If you’re going to get a pat on the back for doing…”Oh, you’re such a great guy. You gave five million dollars—even though you have 50 billion—to South Africa. You’re a great fuckin’ guy.” So I donated my money anonymously and when I had reformed Carnivore I had asked the guys to do just one thing for me. And that was to make a donation anonymously. ‘Don’t tell me, just please, that’s all I’m asking you to do.’ It’s never dome up again and I trust they have. You shouldn’t get a pat on the back for fuckin’ doing the right thing. You should always be doing that. In a great world people would treat each other the way they would like to be treated. My mother always told me if I really didn’t wan to do something, if I was really tired, but if I had helped someone and I really went out of my way for them but I asked nothing for it, that I should donate my energy to the souls in purgatory—meaning that to give my goodness to those who are trapped. This is purgatory/limbo. This is a very Catholic thing that very few people really understand. I just feel that if you always do the right thing in you’re heart, number one, you’re going to get fucked…there’s no doubt. But after death, I think there’s a better place.“

FORGIVENESS AND REDEMPTION

“I’m not radically different, but I am different. I’ve made a lot of mistakes and some of the mistakes I’ve made involve other people. When I get the opportunity I do apologize to them. Sometimes it’s not an easy thing to do and sometimes they don’t accept my apology, which is very painful. I ask why. Sometimes they just don’t want to talk about it. I can accept that, but at least I went. There’s a difference between apologizing and saying you’re sorry. An apology means that you’ve thought about your actions and you think ‘Man, I was a real fuckin’ scumbag. I was an asshole. She didn’t deserve that. He didn’t deserve that. And I just really want to tell her that I’m sorry.’ And I also want to tell her how it’s not going to happen again. I believe that part of being a Christian is forgiveness. I’m not here to preach. I’m here to warn, more or less. Beautifully, once or twice, a couple of the people who did not accept my apology at first have contacted me and said they thought about my actions and they do accept my apology. I was very grateful, and all I can say to them is ‘The only way I can really make this up to you is by not repeating my behavior.’ I’m still human. I still fuck up. I still sometimes instinctively utilize this same shitty behavior. But a true sin is any action that hurts you, someone or something with forethought and malice. I’ve never really gone out of my way to fuck somebody over, to hurt them. There have been times that I was disrespectful and I was irresponsible. I was a dick. We all make mistakes but I’m very happy that I have the opportunity to apologize for mine. I feel that God will not forgive man until man forgives man.”

HEAVEN AND HELL

“Let’s put it this way. I would find it very hard to believe that Adolph Hitler and Mother Teresa are going to the same place. I guess it’s comforting to believe in some sort of justice. My definition of God is attempting to put a face on physics, mathematics, and chemistry that we have yet to understand. That is my God. Something had to create everything. I lie in bed awake at night freaking myself out. Thinking about going somewhere forever, with the clouds, the harps, the angels, the wings. St. Peter had a secret, and.St. Peter one time questioned God. And he had no right to question God, but God allowed him. God said, ‘Alright. What’s the question?’ If you are so merciful…if you know everything, and you create your children that you know are going to wind up in Hell—why would you bother creating them? And the answer was ‘Because Hell does not last forever’. No one goes to Hell forever. It’s like a waiting room, a Godless place. And Peter goes ‘If you know about mans suffering on earth, why do so many horrible things happen to good people?’ And God said, ‘Because I love them so much that I pour pain upon them so that the transition from life to death will be more profound for them and they will appreciate my gift more than the others.’”

ON CHARITY

“God does not like actors. It has to be heartfelt. I shouldn’t tell you this because it’s almost contradicting myself, but one of the examples of doing some sort of charity anonymously is on my block there are quite a few old people. When it snows I shovel their walk and they have no idea who shovels their walk. Now, I’m not looking for a pat on the back, I’m just trying to make an example. One day I’ll be 75 and maybe somebody will do that for me. That would make me cry.“

PROPHECY

“The closer I get back to God, the more temptation comes my way. As psychotic as this might sound, I have pretty much been told that I am the prophet of doom. I know the date of the end of the world. How do I know so? Because, I’ve been told so. Did I hear a voice? No, I did not. But…there are three others like me. We know of each other, but we do not know each other. I know it and I know what’s going to happen and I am to point out the signs. This is the Seventh Seal. At this point, if this last sign is not acknowledged, God will no longer forgive man and then there will be Hell on Earth. Earth is Heaven, already, without the bullshit, and at the very end, the good thing is, that God will even forgive Satan.” “Ever since I have come back to my faith, such incredibly strange things have been happening. Ten times a day if I ask God for a sign, through numbers and letters I will get it. I believe that God speaks to everyone in a way that only that person can understand, but I have been enlightened…you have to ask to be enlightened. I ask these questions and I get the answers. I don’t hear God’s voice. That satisfies me.” “When I said I have hit rock bottom, it’s not in a bad way–it’s in a good way. I’ve found piece on something solid and now I know what the meaning of life. I’ve always thought that the meaning of life was to try to find something to live for. Now I realize, all this time, it is finding something to die for. It’s been right there all the time I will die for my faith. I am going to. I know it.” “When I do interviews and I lie about everything, people think I’m so serious. When I tell the truth they think it’s hysterical. Who’s going to believe you with the things I have said? I believe myself. Print whatever you want. No one will believe it, I’m sure.”

charity moet anoniem zijn, dus heb ik dat anoniem gedaan

LOL

[Dit bericht is gewijzigd door Hypnos op 15-06-2013 22:02]

Mooie wijsheden van die man.

erg grappig (en verrassend mild voor ZM normen) en raak.

Waar is die kitten-planeet ergens?

In ur-a-nus