Autarkh kon ik ook niets van maken, maar had de albums ook Spotify geluisterd, en die muziek is aan mij niet besteed, ik snap het niet denk ik.
Met een beter geluid live was ik er positiever overgewerkt, want live klonk het iig meer als nummers dan de albums.

Ulcerate was gewoon bizar goed. Wat een muzikanten, en wat een sfeer tijdens het optreden.

Verder helemaal geen bekenden of shirts gespot.

Autarkh had ik nog nooit (van) gehoord, dus dit was een eerste kennismaking. Zoals al gezegd: het geluid leek nergens naar. De songstructuren waren wel helder omdat in ieder geval de drums goed te volgen waren; in de tragere passages was er zowaar af en toe bijna een riff te onderscheiden. Op basis van wat ik gehoord heb bevat de muziek wel degelijk ingrediënten die me aanspreken, maar als geheel was ik bepaald nog niet overtuigd. Misschien eens een keer een plaat van ze luisteren.

Ulcerate had ik ook nog nooit live gezien. Van de platen ben ik diep onder de indruk, dus ik keek hier enorm naar uit. Mijn verwachtingen werden 100% ingelost; wat een show, wat een kwaliteit, wat een muzikanten, en inderdaad wat een sfeer roept deze muziek live op. Het steeds wisselen en stemmen van de gitaren maakte dat de pauzes tussen de nummers soms wat lang aanvoelden, maar als dat het enige is wat er te zaniken valt... Of, nou ja, het enige...: de blonde big die met luide, schrille stem een volkomen overbodige monoloog hield tegen een lijdzaam luisterende (?) man had van mij ook wel thuis mogen blijven.

[Dit bericht is gewijzigd door Negatieveling op 31-05-2025 12:19]

quote:

---

Op 31 mei 2025 9:33 schreef KwelgeestIV het volgende:
Gisteren naar Nijmegen voor Ulcerate. Volgens mij mijn eerste keer ‘nieuwe’ Doornroosje. Toplocatie zo recht naast het station!
De opener was Autarkh. Een mij onbekende band uit Tilburg, die blijkbaar niet metal genoeg is om op M-A te mogen staan. Uit hun biografie maak ik op dat de band uit Dodecahedron voortkomt, en dat ze IDM-beats met metal (willen) combineren.
Het was in ieder geval moeilijk om de vinger op de juiste genreaanduiding te leggen; iets wat de heren waarschijnlijk alleen maar als compliment zullen ervaren. Het optreden leek te beginnen als Ulcerate-achtige avant-gardistische death metal. Later in het eerste nummer leek het toch meer een jazz-band die death metal wil spelen. Beide geheel niets mis mee, maar de muziek kwam gewoon niet lekker uit. Ik stond een meter of anderhalf recht voor de geluidsman. Met oordoppen in viel er echt niets van te maken. Zonder oordoppen waren er nog wel wat lijnen te onderscheiden, maar het bleef erg brijerig. Vooral de vocalen verzopen in het geluid, en ook de man achter de knoppen stond behoorlijk voor de kat z’n kut op het podium. Het tweede nummer trapte flink beukend af. Vooral de (inval) bassist speelde hier indrukwekkende riffs, maar ook de tweede(?) gitarist wist zich hier kundig te profileren. Hierna werd het allemaal erg ondefinieerbaar. Er waren sludgy stukken die mij aan Thou en Cult of Luna deden denken, er waren lekkere dissonante death metal-riffjes, maar ook passages die verdomd veel aan mallcore deden denken. Vooral het eennalaatste nummer was qua dat echt niet best. Achteraf bekroop toch vooral het idee dat de mannen teveel willen, maar het kan ook aan het geluid hebben gelegen dat de muziek gewoon niet overkwam.
Ik hoorde mensen achter mij zeggen dat dit het beste optreden was dat ze van Autrakh hebben gezien, maar dan wil ik niet weten hoe beroerd het normaliter live is. Ergens vermoed ik dat het best een aardige band kan zijn. Er zaten leuke, sterke passages en ideeën in, maar mij wisten ze (net) niet te overtuigen. Wellicht toch eens de studioversie aanzetten.

Ulcerate was wederom erg sterk, erg vet! Tijdens het openingsnummer overstemden de drums en vocalen de snaren, maar bij nummer twee was dit euvel alweer verholpen. Net als vorig jaar in Leeuwarden op de toegift na alleen maar nummers van de twee meest recente albums. Perfect!
En tja.., wat valt daarover te schrijven/zeggen.. ? Zware, volle death metal, heerlijk pakkende, dissonante sludgy/bluesy lijntjes, overweldigende drums. Het optreden was iets minder een perfecte uitvoering van de studio-opnames dan in Leeuwarden. Net dat beetje vrijheid van het live-spel. Net als bij Wiegedood twee weken geleden ongelooflijk knap wat een bak geluid de heren live met drie man neerzetten.

Kort XneggieX gesproken. Zag tijdens Ulcerate wel een petje met een Melissa-shirt uit m’n ooghoek voorbijkomen. Volgende keer beter, Koen.

---

Yo! Ik heb me uitermate goed vermaakt gisteren. Goed om je even gesproken te hebben

quote:

---

Op 31 mei 2025 12:18 schreef Negatieveling het volgende:
Autarkh had ik nog nooit (van) gehoord, dus dit was een eerste kennismaking. Zoals al gezegd: het geluid leek nergens naar. De songstructuren waren wel helder omdat in ieder geval de drums goed te volgen waren; in de tragere passages was er zowaar af en toe bijna een riff te onderscheiden. Op basis van wat ik gehoord heb bevat de muziek wel degelijk ingrediënten die me aanspreken, maar als geheel was ik bepaald nog niet overtuigd. Misschien eens een keer een plaat van ze luisteren.

Ulcerate had ik ook nog nooit live gezien. Van de platen ben ik diep onder de indruk, dus ik keek hier enorm naar uit. Mijn verwachtingen werden 100% ingelost; wat een show, wat een kwaliteit, wat een muzikanten, en inderdaad wat een sfeer roept deze muziek live op. Het steeds wisselen en stemmen van de gitaren maakte dat de pauzes tussen de nummers soms wat lang aanvoelden, maar als dat het enige is wat er te zaniken valt... Of, nou ja, het enige...: de blonde big die met luide, schrille stem een volkomen overbodige monoloog hield tegen een lijdzaam luisterende (?) man had van mij ook wel thuis mogen blijven.

---

Ik weet niet of ze op meer plekken in de zaal heeft staan balken, maar anders stond je vrij dicht bij ons in de buurt, wat een heks was dat zeg

quote:

---

Op 31 mei 2025 13:11 schreef Deceptikoen het volgende:
Ik weet niet of ze op meer plekken in de zaal heeft staan balken, maar anders stond je vrij dicht bij ons in de buurt, wat een heks was dat zeg

---

Volgens mij stond ik letterlijk rechts naast je, zelfs - gezelligheidsdier dat ik ben.

Ik stond tijdens Ulcerate redelijk links achterin. Richting het einde van het optreden stonden daar een paar jongere sujetten ergerlijk te 'converseren'. Bevonden zich een of meerdere zeer labiele dames onder dat gezelschap. Ik werd twee keer bij mijn arm vastgepakt door een meid die ik, volgens mij, écht niet kende, en uit zekerheid maar angstvallig negeerde.

quote:

---

Op 31 mei 2025 13:29 schreef Negatieveling het volgende:
Volgens mij stond ik letterlijk rechts naast je, zelfs - gezelligheidsdier dat ik ben.

---

Ik meende idd trouwens wel dat ik je gespot had.

Prima avond gehad samen zo

quote:

---

Op 31 mei 2025 13:45 schreef KwelgeestIV het volgende:
Ik stond tijdens Ulcerate redelijk links achterin. Richting het einde van het optreden stonden daar een paar jongere sujetten ergerlijk te 'converseren'. Bevonden zich een of meerdere zeer labiele dames onder dat gezelschap. Ik werd twee keer bij mijn arm vastgepakt door een meid die ik, volgens mij, écht niet kende, en uit zekerheid maar angstvallig negeerde.

---

Ik heb bovengenoemde blonde big gezien, en er liep ook nog zo'n model rond met blauw haar waar de borderline ook vanaf droop.

The Flaming Lips in de Ronda-zaal van TivoliVredenburg met twee sets. Eerst een integrale uitvoering van Yoshimi Battles the Pink Robots, daarna nog ruim een uur hitjes en verrassingen. Als uiterst ‘onzwaar’ te betitelen en derhalve niet waardig genoeg om op dit forum besproken te worden. Afijn. De laatste keer dat ik ze zag was een half leven geleden op een festival en hoewel ik me dat nog goed kan herinneren, wist ik niet zeker wat te verwachten bij een clubshow van de heren. Bij binnenkomst in de zaal was gelukkig direct duidelijk dat er flink werd uitgepakt: een enorm LED-scherm over de volle breedte en hoogte van het podium en veel extra licht. Radar Love klonk hard over de PA terwijl werd afgeteld tot ‘show time’. En een show was het. Metershoge opblaaspoppen op het podium, kanonnen die gedurende de avond enorme hoeveelheden confetti de lucht in knalden, slingers, de befaamde hamsterbal waarin de zanger zich ondanks een verbod toch nog even in het publiek begaf, gigantische ballonnen die door het publiek vlogen (uiteraard ook gevuld met confetti), lasers, dansende oogballen, bloemen- en Wonder Woman-kostuums, enzovoorts, enzovoorts.

Maar het was meer dan alleen een spektakel. De praatjes tussendoor en pareltjes als Do You Realize?? (vanonder een opblaasregenboog, en inclusief ingebouwd knuffelmoment), Waitin’ For A Superman en de Daniel Johnston cover True Love Will Find You In The End gaven echt diepte en raakten zware thema’s aan. Er was ook wel wat aan te merken op het optreden hoor, de zang was soms goed vals en de maniertjes van de frontman gingen op mijn zenuwen werken. Maar dat is allemaal vergeven. Wat een fijn optreden, ik geniet nog steeds na.

Back Alley Ritual #4 in Willemeen.
Blijft een geweldig concept, laagdrempelige metalavonden in het piepkleine café van Willemeen. Gordijnen voor de ramen om het licht buiten te houden, matig geluid, tussendoor keihard old school metal draaien waardoor je de oordoppen maar beter kun inhouden, fanatiek publiek.

Avalon kende ik niet. Jonge gasten, ouderwetse speed metal. Denk ik tenminste, ik ben niet zo goed met hokjes. Compleet geflipte vocalen, goede looks. Optreden zelf was wat rommelig, maar sympathiek. Boven verwachting leuk.

Bad Omen als tweede, dat verbaasde me omdat het wel de hardste band van de affiche was. Zoals KGIV al opmerkte een betere show dan op de eerste Back Alley Ritual. Zelfde setlist als laatst in Ede geloof ik. Gouden band die vooral de mosterd haalt bij ruige 1st wave black. Ook fan van de korte aankondigingen tussen de nummers door. Geen opsmuk verder, geen moeilijk gedoe, gewoon keihard rocken. Publiek ging goed mee, aardige pit op die postzegel, zowaar de eerste crowdsurfers. Hoop dat er binnenkort nieuw werk verschijnt.

Intranced daarna. Ook een onbekende band voor, maar was de verrassing van de avond. Zéér goede, klassieke heavy metal. Zanger met cape, zilveren glitterschoenen en een bak energie waardoor hij de zaal mee wist te krijgen. Daarachter een geweldige band. Snelle, vette solo’s, puik baswerk. Echt staan genieten.

Metalucifer tenslotte. Mijn energie was na een lange dag, Bad Omen en Intranced redelijk op, dus kon er niet zo in opgaan als een groot deel van het publiek, dat inmiddels redelijk in de olie was. Eerste nummers (Born to Play Heavy Metal, Heavy Metal Chainsaw, Heavy Metal Bulldozer) schaamteloos meegezongen, vuistje in de lucht, tof. Daarna werd het me toch iets te melig. Desondanks vermakelijk, met ook nog liederen over een Heavy Metal Ninja, Samurai, Tank, Hunter, en meer.

Op naar de volgende.

Donderdag een avondje old school metal in Willemeen.
Avalon mocht aftrappen. Vuige thrash/speed metal zoals het hoort. Nummers begonnen steevast met pakkende, scherpe riffs. Totale jaren'80-worship. Vocalen waren soms een beetje te overdetop, en niet altijd even geslaagd/passend. Nummers verliepen veelal ook rommwliger dan ze begonnen, maar desalniettemin zeer vermakelijke band. Relatief jonge jongens die misschien nog wat aan het zoeken en proberen zijn, maar overduidelijk passie voor hun muziek hebben.

Als tweede Bad Omen. Eigenlijk best wel dezelfde stijl als Avalon, maar dan net een stapje vuiger, sneller, scherper en meer consistent. Tweede keer dat ik de herem als deze formatie live zag, en een stuk sterker en overtuigender dan de vorige keer. Ook hier vlijmscherpe jaren'80-riffs, vergezeld door overweldigend drumgeweld en genadeloos vuige vocalen. Hoe dit op MA voor heavy metal moet doorgaan, is mij obscuur. Harde set.

Met de derde band werd het gaspedaal even losgelaten. Intranced, klassieke/retro hard rock/(heavy) metal. Ook hier een zeer kundige drummer en toffe riffs, maar dan een stuk toegankelijker en epischer dan de eerste twee bands. Mijn smaak is veranderd, en/of de leeftijd begint me parten te spelen, want ik vond dit oprecht, echt leuk! Heb staan genieten. Volgens mij was het het nummer Muerte y metal dat echt sterk, overtuigend, episch, en licht Mercyful Fate was. Ja, toffe band.

Als afsluiter Metalucifer. Zwaar over de top, net niet (echt) goed, vol humor en zelfspot. Eerste twee nummers was het een beetje laffe zooi, en de zanger matig bij stem, maar vanaf Heavy Metal Chainsaw ging het zowel op het podium als bij het publiek flink los. Heerlijk cheesy, heerlijk fout. Daarna heavy metal bulldozer, heavy metal hunter, heavy metal ninja, heavy metal warrior, heavy metal buttplug. Erg leuk allemaal. Goed vermaakt.

Zoals Zodiac Lung al schreef een topconcept. Lekker in het café waardige underground metal met alleen liefhebbers. Volgende editie gaat trouwens wel afwijken. Ambient, noise, power electronics. Ik ga, maar ben toch met enige reservering benieuwd.

Vrijdag naar Regensburg gereden. Zaterdag NecRobert opgepikt, die via andere wegen deze kant was opgekomen. Op naar A Hoagascht; an Alpine recital.

De avond begon met Gjoad. Een mij geheel onbekende band. De set begon subtiel opbouwend. Monotone, reperterende black metal met een hoog 'etnisch'/'ritualistisch' (wereldmuziek) gehalte, aangevuld met folk/pagan elementen als jachthoorns, harp en 'etherische' vrouwelijke vocalen. Langzaam en subtiel wel de spanning en het tempo opgebouwd. De volgende stap was instrumentale, mid-tempo black metal. De derde akte bestond uit meer afwisselende, uptempo black metal met zowel cleane vocalen van de zangeres, als rauwe vocalen van een gitarist. Het geheel cumuleerde in een ontlading van de opgebouwde spanning in de apotheose. Niet het beste muziekstuk ooit, maar goed doordacht en zeker niet onaardig.

Tweede band was Rauhnacht. Black metal-project van (een van de jongens van) Sturmpercht (neo-folk). Leuke, onderhoudende midtempo black metal. Ijzige riffs; sterke drummer en gitarist. Weinig verder over te melden.

Dan Gràb. Een van de bands waar de avond om draaide. Officieel de release-party van Kremess; dat inmiddels al een kkein halfjaar oud, en hard onderweg naar plaat van het jaar is.
Had eigenlijk begrepen dat ze dit album integraal ten gehore zouden brengen, maar de eerste twee nummers waren van Zeitlang afkomstig. Hoe goed Kremess ook is, mij hoor je niet klagen.
De muziek klonk live iets dunner en scheller dan op plaat. Hier en daar misten een paar lijntjes is het gitaarwerk. Vocalen niet 100%. En de keys kwamen van een bandje, maar desalniettemin zwaar staan genieten!
Echt verschrikkelijk lekkere, pakkende, meesleurende, melanchokische, doch licht swingende (gitaar)lijnen en melodieën. Ondanks alle bovengenoemde punten zeer sterke, overtuigende en genietbare show!

De programmering was strak, de pauzes (relatief) kort, en op een gegeven moment moet er toch echt worden gegeten. Dan maar in aanloop naar Grift. Door drukte, wachten en uitloop Grift helaas van een afstandje moeten gadeslaan.
Hij deed weer een solo dark/neo-folk-set. Wat ik ervan meekreeg klonk goed. Hij speelde ook nog een kwartier korter dan op het schema stond, dus uiteindelijk eigenlijk behoorlijk aan mij voorbij gegaan.

Lunar Aurora een kleine twintig jaar geleden in de Goudvishal gezien. En stiekem was dat eigenlijk niet zo goed. Nou was dit niet echt, écht Lunar Aurora, het was Benjamin met band, terwijl Whyrhd niet [op het podium(?)] aanwezig was, maar toch genoeg Lunar Aurora om ervoor naar Regensburg te rijden en het gewoon Lunar Aurora te noemen. Hoagascht integraal. En vanaf de eerste tonen was duidelijk dat dit niet teleur ging stellen.. !
Benjamin deed gitaar en backing vocals. Matthias van Gràb nam de honneurs voor de primaire zanglijnen waar. Hij was hier zowaar beter [bij stem] dan tijdens het optreden van Gràb zelf. Vooral tijdens Sterna waren zijn vocalen echt intens! Verder was het geluid geweldig; zwaar en vol. De drums perfect, de snaren heerlijk! Met de toetsen werd een beetje gesmokkeld. Deze waren 'thuis' live opgenomen, en kwamen nu dan toch van een bandje, maar op deze manier hoorde je toch de vrijheid en imperfectie van een live-instrument. Zeer geslaagde oplossing! Alleen tijdens Reng rommelde het spel heel even, maar verder... Tja.., wat kan ik hier nog over schrijven.. wat was dit ongelofelijk, fenomenaal goed! De passie en de toewijding waarmee er gespeeld werd, de ziel en zaligheid die Benjamin en Matthias er beide inlegden... Dit was oprecht een van de allerbeste concerten waar ik ooit bij aanwezig ben geweest! Echt, (eigenlijk) niet te beschrijven!

Heel leuk om te lezen, ben blij voor jullie!

quote:

---

Op 8 juni 2025 20:44 schreef zodiac lung het volgende:
Heel leuk om te lezen, ben blij voor jullie!

---

Vanochtend de eerste boswandeling gemaakt. Ook al een kerk met gehele lichamen/skeletten/mummies als relieken gevonden, en een begraafplaats met een kapel met dodendanstekeningen.

[Dit bericht is gewijzigd door KwelgeestIV op 08-06-2025 21:30]

Toffe reviews!
Lunar Aurora live klinkt wel erg tof.

Zelf vrijdag naar The Wounded geweest in Gouda. Deze band verdient meer waardering. Echt heel goed!

Mooie recensies! Ook benieuwd naar alle mummies en knekelhuizen!

Waar in Goud speelde The Wounded? Heb ze daar twintig jaar geleden in So What gezien toen ik nog in Gouda woonde.

Atlantic van The Wounded is echt fantastisch.

Gisteren naar South of Heaven in Maastricht geweest, alleen voor Gutalax. Was zoals verwacht ontzettend leuk.

quote:

---

Op 8 juni 2025 22:53 schreef Northward het volgende:
Zelf vrijdag naar The Wounded geweest in Gouda. Deze band verdient meer waardering. Echt heel goed!

---

Heel lang geleden eens in de W2 gezien. Ik meen als support, maar het is al zo lang geleden dat ik niet eens meer weet van welke band.

Helaas doet The Wounded niet zoveel shows en zijn ze dan ook niet vaak in het zuiden des lands te vinden.

https://m.youtube.com/shorts/vgJPNxe_nMo?sfnsn=scwspwa

Niet helemaal representatief wat mij betreft, maar het geeft een idee.

quote:

---

Op 9 juni 2025 10:46 schreef Ravnajuv het volgende:
Atlantic van The Wounded is echt fantastisch.

Gisteren naar South of Heaven in Maastricht geweest, alleen voor Gutalax. Was zoals verwacht ontzettend leuk.

---

Nog doorgegaan naar de muziekgieterij na afloop?

Heb het nog getrokken tot I Am Morbid, maar toen was ik ook echt klaar.

Superweekend gehad.

Oh, ik was letterlijk alleen voor Gutalax daar gisteren.

quote:

---

Op 9 juni 2025 15:09 schreef Ravnajuv het volgende:
Oh, ik was letterlijk alleen voor Gutalax daar gisteren.

---

quote:

---

Op 8 juni 2025 19:16 schreef KwelgeestIV het volgende:
Vrijdag naar Regensburg gereden. Zaterdag NecRobert opgepikt, die via andere wegen deze kant was opgekomen. Op naar A Hoagascht; an Alpine recital.

De avond begon met Gjoad. Een mij geheel onbekende band. De set begon subtiel opbouwend. Monotone, reperterende black metal met een hoog 'etnisch'/'ritualistisch' (wereldmuziek) gehalte, aangevuld met folk/pagan elementen als jachthoorns, harp en 'etherische' vrouwelijke vocalen. Langzaam en subtiel wel de spanning en het tempo opgebouwd. De volgende stap was instrumentale, mid-tempo black metal. De derde akte bestond uit meer afwisselende, uptempo black metal met zowel cleane vocalen van de zangeres, als rauwe vocalen van een gitarist. Het geheel cumuleerde in een ontlading van de opgebouwde spanning in de apotheose. Niet het beste muziekstuk ooit, maar goed doordacht en zeker niet onaardig.

Tweede band was Rauhnacht. Black metal-project van (een van de jongens van) Sturmpercht (neo-folk). Leuke, onderhoudende midtempo black metal. Ijzige riffs; sterke drummer en gitarist. Weinig verder over te melden.

Dan Gràb. Een van de bands waar de avond om draaide. Officieel de release-party van Kremess; dat inmiddels al een kkein halfjaar oud, en hard onderweg naar plaat van het jaar is.
Had eigenlijk begrepen dat ze dit album integraal ten gehore zouden brengen, maar de eerste twee nummers waren van Zeitlang afkomstig. Hoe goed Kremess ook is, mij hoor je niet klagen.
De muziek klonk live iets dunner en scheller dan op plaat. Hier en daar misten een paar lijntjes is het gitaarwerk. Vocalen niet 100%. En de keys kwamen van een bandje, maar desalniettemin zwaar staan genieten!
Echt verschrikkelijk lekkere, pakkende, meesleurende, melanchokische, doch licht swingende (gitaar)lijnen en melodieën. Ondanks alle bovengenoemde punten zeer sterke, overtuigende en genietbare show!

De programmering was strak, de pauzes (relatief) kort, en op een gegeven moment moet er toch echt worden gegeten. Dan maar in aanloop naar Grift. Door drukte, wachten en uitloop Grift helaas van een afstandje moeten gadeslaan.
Hij deed weer een solo dark/neo-folk-set. Wat ik ervan meekreeg klonk goed. Hij speelde ook nog een kwartier korter dan op het schema stond, dus uiteindelijk eigenlijk behoorlijk aan mij voorbij gegaan.

Lunar Aurora een kleine twintig jaar geleden in de Goudvishal gezien. En stiekem was dat eigenlijk niet zo goed. Nou was dit niet echt, écht Lunar Aurora, het was Benjamin met band, terwijl Whyrhd niet [op het podium(?)] aanwezig was, maar toch genoeg Lunar Aurora om ervoor naar Regensburg te rijden en het gewoon Lunar Aurora te noemen. Hoagascht integraal. En vanaf de eerste tonen was duidelijk dat dit niet teleur ging stellen.. !
Benjamin deed gitaar en backing vocals. Matthias van Gràb nam de honneurs voor de primaire zanglijnen waar. Hij was hier zowaar beter [bij stem] dan tijdens het optreden van Gràb zelf. Vooral tijdens Sterna waren zijn vocalen echt intens! Verder was het geluid geweldig; zwaar en vol. De drums perfect, de snaren heerlijk! Met de toetsen werd een beetje gesmokkeld. Deze waren 'thuis' live opgenomen, en kwamen nu dan toch van een bandje, maar op deze manier hoorde je toch de vrijheid en imperfectie van een live-instrument. Zeer geslaagde oplossing! Alleen tijdens Reng rommelde het spel heel even, maar verder... Tja.., wat kan ik hier nog over schrijven.. wat was dit ongelofelijk, fenomenaal goed! De passie en de toewijding waarmee er gespeeld werd, de ziel en zaligheid die Benjamin en Matthias er beide inlegden... Dit was oprecht een van de allerbeste concerten waar ik ooit bij aanwezig ben geweest! Echt, (eigenlijk) niet te beschrijven!

---

Doet me zin krijgen om hun discografie nog eens grondig terug te luisteren.