| Natural Disaster |
| The Dude |
 |
 |
|
 Posted 18-12-2024 17:09 by Natural Disaster |
    |
|
https://www.buttkicken.nl/2024/12/18/briefje-van-jan-aan-laura-bromet/
quote:
Lieve Laura,
Er was eens een meisje genaamd Laura.
Laura was niet zomaar een meisje; ze had de vervelende gewoonte om alles wat goed en mooi was in de wereld kapot te maken.
Laura woonde in een groot huis in het bos, waar ze elke dag de houtkachels liet branden, zelfs als het niet koud was. Ze lachte om de bomen die in de fik gingen en de buren die klaagden over de rook. “Die moeten niet zeuren”, zei ze.
Op school was Laura ook niet erg aardig. Ze keek toe met een grijns op haar gezicht toen Sharon, een lief en mooi meisje uit haar klas, vanuit het niets door Mohamed, Youssef, Ali en Benaissa werd gepest en in elkaar geslagen. Ze vond het grappig dat iemand anders pijn had, zeker Sharon, zonder te beseffen hoe gemeen dat was. Toen ze bij de directeur moest komen, zei ze dat Sharon begonnen was.
Laura werd al snel ontdekt als politiek talent en kreeg een plaatsje in het kinderparlement van haar land. Daar had ze een slim plannetje bedacht om geld te verdienen. Ze verkocht dakglasplaten aan mensen met als smoes dat die mensen nooit meer voor stroom hoefden te betalen en er zelfs geld mee konden verdienen. “Ze zijn zo dom dat ze alles geloven”, gniffelde ze.
Maar dat was niet alles. Laura had nog meer bizarre ideeën. Ze wilde dat haar land al het geld dat bedoeld was voor de zieken, de scholieren en de bejaarden aan een ander land ver weg gaf om oorlog te voeren. Ze vond dat de mensen in haar eigen land maar moesten leren om met minder te doen. “Wij hebben toch al genoeg”, zei ze onverschillig.
Als iemand haar gedrag stom vond of het niet eens was met haar ideeën, schold ze die persoon uit voor racist. “Je bent gewoon jaloers of je begrijpt het niet”, riep ze dan, zonder te luisteren naar de argumenten van anderen.
Toen er een aanslag werd gepleegd op een geblondeerde jongen uit het kinderparlement die het niet met haar eens was, juichte Laura. “Eindelijk wordt er eens iets gedaan”, kraaide ze, zonder te beseffen hoe gewelddadig en verkeerd haar reactie was. Ze vond het bijna jammer dat de jongen het overleefde.
Laura vond dat de wereld ‘van iedereen was’ en besloot in een landje met 17 miljoen inwoners zoveel mensen binnen te laten komen dat de jongeren die in dat land geboren waren nooit meer een huis konden krijgen. Ze dacht dat wonen iets was waar je geen recht op had, en vond dat iedereen maar moest zien te overleven. “Er is genoeg ruimte als je het goed verdeelt”, zei ze in de gigantische tuin van haar woonboerderij, terwijl de huizenprijzen door het dak gingen en de wachtlijsten voor woningen eindeloos werden.
Op een dag besloot Laura dat ze iets goeds wilde doen voor de dieren. Ze dwong iedereen die een nieuw huis wilde bouwen om een vogelnestje aan de muur te hangen.
Daarna pakte ze haar telefoon om het nieuws te delen op alle social media. “Motie aangenomen!!!!!!” schreeuwde ze uit in haar bericht.
Niet met één, maar met zes uitroeptekens.
Laura’s kerstvakantie kon niet meer stuk.
Dat die motie niks voorstelde omdat er helemaal geen nieuwe huizen gebouwd mochten worden?
De schuld van Wierd.
Da’s die boze blanke betweter voorin de klas die al zes keer geweigerd had om doktertje te komen spelen bij haar thuis, terwijl hij wel met Sharon zoende in het fietsenhok.
De schoft!!!!!!
Groet,
JanD
PS:
Voor de cadeautjes en het doen van donaties volg de link. 
Rule #6 | Op 13 augustus 2021 22:26 schreef Eindbaas het volgende: "Het stelletje dwazen dat klakkeloos alles overneemt uit boekjes en dan denken te weten hoe de wereld in elkaar zit."
|
